شمایل امام مهدی هنگام ظهور: تفاوت میان نسخه‌ها
←مقدمه
(←مقدمه) |
|||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
در بعضی از [[روایات]]، [[شمایل حضرت]]، به | در بعضی از [[روایات]]، [[شمایل حضرت]]، به هنگام ظهور، [[قیام]] و عصر [[حکومت]] ذکر شده است<ref> ر.ک: سیوطی، الدر المنثور، ج ۶، ص ۵۷؛ السنن الواردة فی الفتن، ص ۹۴، الحاوی للفتاوی، ج ۲، ص ۶۶.</ref>. یکی از مهمترین ویژگیهای آن حضرت در این دوران، توان فوق العاده جسمانی ایشان است. | ||
[[امام رضا]] {{ع}} فرمود: "... [[امام مهدی|قائم]] {{ع}} آن است که چون [[ظهور]] کند، در سن پیران است و سیمای [[جوان]] دارد. نیرومند باشد، تا جایی که اگر به بزرگترین درخت [[زمین]] دست اندازد، آن را از جا بکند و اگر میان کوهها نعره کشد، سنگهای آنها را از هم بپاشد<ref>{{متن حدیث|وَ إِنَ الْقَائِمَ هُوَ الَّذِي إِذَا خَرَجَ كَانَ فِي سِنِ الشُّيُوخِ وَ مَنْظَرِ الشُّبَّانِ قَوِيّاً فِي بَدَنِهِ حَتَّى لَوْ مَدَّ يَدَهُ إِلَى أَعْظَمِ شَجَرَةٍ عَلَى وَجْهِ الْأَرْضِ لَقَلَعَهَا وَ لَوْ صَاحَ بَيْنَ الْجِبَالِ لَتَدَكْدَكَتْ صُخُورُهَا}}؛ ر.ک: محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۵۱۴، ح ۲؛ [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۲، ص ۴۸، ح ۷.</ref>. | [[امام رضا]] {{ع}} فرمود: "... [[امام مهدی|قائم]] {{ع}} آن است که چون [[ظهور]] کند، در سن پیران است و سیمای [[جوان]] دارد. نیرومند باشد، تا جایی که اگر به بزرگترین درخت [[زمین]] دست اندازد، آن را از جا بکند و اگر میان کوهها نعره کشد، سنگهای آنها را از هم بپاشد<ref>{{متن حدیث|وَ إِنَ الْقَائِمَ هُوَ الَّذِي إِذَا خَرَجَ كَانَ فِي سِنِ الشُّيُوخِ وَ مَنْظَرِ الشُّبَّانِ قَوِيّاً فِي بَدَنِهِ حَتَّى لَوْ مَدَّ يَدَهُ إِلَى أَعْظَمِ شَجَرَةٍ عَلَى وَجْهِ الْأَرْضِ لَقَلَعَهَا وَ لَوْ صَاحَ بَيْنَ الْجِبَالِ لَتَدَكْدَكَتْ صُخُورُهَا}}؛ ر.ک: محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۵۱۴، ح ۲؛ [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۲، ص ۴۸، ح ۷.</ref>. | ||
[[امیر مؤمنان علی]] {{ع}} درباره برخی از ویژگیهای جسمانی ایشان در | [[امیر مؤمنان علی]] {{ع}} درباره برخی از ویژگیهای جسمانی ایشان در عصر ظهور فرمود: "مردی از فرزندانم در [[آخر الزمان]] [[ظهور]] میکند. رنگش سفید آمیخته به سرخی و شکمش برآمده است. دو رانش ستبر و هردو شانهاش قوی است. در پشتش دو خال است "مانند [[مهر]]"؛ یکی به رنگ پوستش و دیگری چون [[مهر]] [[نبوت]] [[پیغمبر]]<ref>{{متن حدیث|يَخْرُجُ رَجُلٌ مِنْ وُلْدِي فِي آخِرِ الزَّمَانِ أَبْيَضُ اللَّوْنِ مُشْرَبٌ بِالْحُمْرَةِ مُبْدَحُ الْبَطْنِ عَرِيضُ الْفَخِذَيْنِ عَظِيمٌ مُشَاشُ الْمَنْكِبَيْنِ بِظَهْرِهِ شَامَتَانِ شَامَةٌ عَلَى لَوْنِ جِلْدِهِ وَ شَامَةٌ عَلَى شِبْهِ شَامَةِ النَّبِي{{صل}}}}، [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۲، ص ۶۵۳، ح ۱۷.</ref>. | ||
آن حضرت همچنین فرمود: " او مردی بلندپیشانی و دارای بینی باریکی است که میانش اندک برآمدگی دارد. برآمده شکم و دارای رانهای درشت و پهن است. بر ران راست او خالی قرار دارد. میان دو | آن حضرت همچنین فرمود: " او مردی بلندپیشانی و دارای بینی باریکی است که میانش اندک برآمدگی دارد. برآمده شکم و دارای رانهای درشت و پهن است. بر ران راست او خالی قرار دارد. میان دو دندان پیشین او، گشاده است ..."<ref>{{متن حدیث|وَ هُوَ رَجُلٌ أَجْلَى الْجَبِينِ أَقْنَى الْأَنْفِ ضَخْمُ الْبَطْنِ أَزْيَلُ الْفَخِذَيْنِ بِفَخِذِهِ الْيُمْنَى شَأْمَةٌ أَفْلَجُ الثَّنَايَا وَ يَمْلَأُ الْأَرْضَ عَدْلًا كَمَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً}}، نعمانی، الغیبة، ص ۲۱۴، ح ۲.</ref>. | ||
[[امام باقر]] {{ع}} نیز در وصف آن حضرت فرمود: "... او شخصی سرخ و سفید و دارای چشمانی گرد و فرورفته است. ابروانی پرپشت و برجسته و شانهای پهن دارد ..."<ref> نعمانی، الغیبة، ص ۲۱۵، ح ۳.</ref>. [[حضرت علی]] {{ع}} فرمود: "[[امام مهدی|مهدی]]، دارای چشمانی سیاه و درشت است. موهایش مجعّد است و خالی بر گونه دارد ..."<ref> نعمانی، الغیبة، ص ۳۰۴، ح ۱۴.</ref> | [[امام باقر]] {{ع}} نیز در وصف آن حضرت فرمود: "... او شخصی سرخ و سفید و دارای چشمانی گرد و فرورفته است. ابروانی پرپشت و برجسته و شانهای پهن دارد ..."<ref> نعمانی، الغیبة، ص ۲۱۵، ح ۳.</ref>. [[حضرت علی]] {{ع}} فرمود: "[[امام مهدی|مهدی]]، دارای چشمانی سیاه و درشت است. موهایش مجعّد است و خالی بر گونه دارد ..."<ref> نعمانی، الغیبة، ص ۳۰۴، ح ۱۴.</ref> | ||