پرش به محتوا

سوء استفاده از بیت المال: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۱۶۱: خط ۱۶۱:
[[حفظ]] بیت‌المال و مراعات [[حقوق]] مسلمانان به این معنا نیست که در پرداخت [[حقوق کارگزاران]] [[سخت‌گیری]] شود، بلکه [[حق]] آنان را باید به شکل متعارف و [[عرف]] [[پسندیده]] باید داد. [[حضرت علی]]{{ع}} پس از دستوراتی که در مورد [[گزینش]] [[کارگزاران حکومتی]]، صادر می‌کند، به [[مالک اشتر]] می‌فرماید: …[وقتی آنان را این چنین برگزیدی،] باید که روزی‌شان را فراخ گردانی؛ که این کار، آنان را به [[اصلاح]] خویشتن بسی نیرومند گرداند و از خوردن اموالی که در [[اختیار]] دارند، [[بی‌نیاز]] سازد و هرگاه از [[فرمان]] تو [[سرپیچی]] کنند یا در [[امانت]] [[خیانت]] ورزند با آنان [[اتمام حجت]] شده باشد<ref>نهج‌البلاغه، نامه ۵۳.</ref>.<ref>[[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[احکام و آثار تصرف در بیت المال مسلمین (مقاله)|احکام و آثار تصرف در بیت المال مسلمین]].</ref>
[[حفظ]] بیت‌المال و مراعات [[حقوق]] مسلمانان به این معنا نیست که در پرداخت [[حقوق کارگزاران]] [[سخت‌گیری]] شود، بلکه [[حق]] آنان را باید به شکل متعارف و [[عرف]] [[پسندیده]] باید داد. [[حضرت علی]]{{ع}} پس از دستوراتی که در مورد [[گزینش]] [[کارگزاران حکومتی]]، صادر می‌کند، به [[مالک اشتر]] می‌فرماید: …[وقتی آنان را این چنین برگزیدی،] باید که روزی‌شان را فراخ گردانی؛ که این کار، آنان را به [[اصلاح]] خویشتن بسی نیرومند گرداند و از خوردن اموالی که در [[اختیار]] دارند، [[بی‌نیاز]] سازد و هرگاه از [[فرمان]] تو [[سرپیچی]] کنند یا در [[امانت]] [[خیانت]] ورزند با آنان [[اتمام حجت]] شده باشد<ref>نهج‌البلاغه، نامه ۵۳.</ref>.<ref>[[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[احکام و آثار تصرف در بیت المال مسلمین (مقاله)|احکام و آثار تصرف در بیت المال مسلمین]].</ref>


===[[سخت‌گیری]] نسبت به خیانت و [[خیانتکار]]===
===سخت‌گیری نسبت به خیانت و [[خیانتکار]]===
[[حاکم]] باید ضمن [[نظارت بر عملکرد کارگزاران]]، نسبت به هرگونه خیانت آنان در [[بیت‌المال]] حساس بوده و سخت‌گیری کرده و در صورت [[اثبات]] [[جرم]] [[مجازات]] کند. [[عبدالله بن عباس]]، از طرف [[امیرمؤمنان]]{{ع}} در [[بصره]] و نواحی [[اهواز]] و کرمان و… سمت [[کارگزاری]] داشت. او، [[زیاد بن ابیه]] را – که چندان هم خوشنام نبودـ عامل بصره کرد. [[امام]] [[اعمال]] او را زیر نظر داشت و این [[نامه]] را برای او نوشت: به [[خدا]] [[سوگند]]، سوگندی راست! که اگر [[آگاه]] شوم که در [[مال]] [[مسلمانان]] به کم و بیش خیانت ورزیده‌ای، چنان بر تو سخت‌گیرم که اندک مال گردی و گران پشت از [[فاقه]]؛ و خوار مایه‌گردی. والسلام<ref>نهج‌البلاغه، نامه ۲۰.</ref>.<ref>[[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[احکام و آثار تصرف در بیت المال مسلمین (مقاله)|احکام و آثار تصرف در بیت المال مسلمین]].</ref>
[[حاکم]] باید ضمن نظارت بر عملکرد کارگزاران، نسبت به هرگونه خیانت آنان در [[بیت‌المال]] حساس بوده و سخت‌گیری کرده و در صورت [[اثبات]] [[جرم]] [[مجازات]] کند. [[عبدالله بن عباس]]، از طرف [[امیرمؤمنان]]{{ع}} در [[بصره]] و نواحی [[اهواز]] و کرمان و… سمت [[کارگزاری]] داشت. او، [[زیاد بن ابیه]] را – که چندان هم خوشنام نبودـ عامل بصره کرد. [[امام]] [[اعمال]] او را زیر نظر داشت و این [[نامه]] را برای او نوشت: به [[خدا]] [[سوگند]]، سوگندی راست! که اگر [[آگاه]] شوم که در [[مال]] [[مسلمانان]] به کم و بیش خیانت ورزیده‌ای، چنان بر تو سخت‌گیرم که اندک مال گردی و گران پشت از فاقه و خوار مایه‌گردی. والسلام<ref>نهج‌البلاغه، نامه ۲۰.</ref>.<ref>[[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[احکام و آثار تصرف در بیت المال مسلمین (مقاله)|احکام و آثار تصرف در بیت المال مسلمین]].</ref>


===[[حمایت]] از [[فرودستان]] از بیت‌المال===
===[[حمایت]] از [[فرودستان]] از بیت‌المال===
۱۰۷٬۱۹۴

ویرایش