پرش به محتوا

غصب در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

۳۰ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۱ دسامبر ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۰: خط ۳۰:


== آثار زیان‌بار غصب در [[اقتصاد]] ==
== آثار زیان‌بار غصب در [[اقتصاد]] ==
چنان که بیان شد، غصب حتی به معنای رفع الید از صاحب ملک و حق می‌‌تواند بحرانی‌هایی را ایجاد کند؛ زیرا اشخاص [[حقیقی]] یا حقوقی از جمله [[حکومت‌ها]] با غصب مال یا [[حق دیگران]] و ایجاد مانع در [[راه]] تصرفات صحیح مالکانه می‌‌توانند بذر [[نومیدی]] را در [[دل‌ها]] بکارند و فعالیت‌های اقتصادی را از میان ببرند؛ زیرا اگر کسی احتمال بدهد [[ملک]] یا حقی وی سلب می‌‌شود و به [[زور]] و [[اقتدار]] اشخاص [[حقیقی]] یا [[حقوقی]] تمامی زحمات او هدر می‌‌رود، گرایشی برای [[تولید]] و کارآفرین و مانند آنها نخواهد داشت.
غصب حتی به معنای رفع الید از صاحب ملک و حق می‌‌تواند بحرانی‌هایی را ایجاد کند؛ زیرا اشخاص [[حقیقی]] یا حقوقی از جمله [[حکومت‌ها]] با غصب مال یا [[حق دیگران]] و ایجاد مانع در [[راه]] تصرفات صحیح مالکانه می‌‌توانند بذر [[نومیدی]] را در [[دل‌ها]] بکارند و فعالیت‌های اقتصادی را از میان ببرند؛ زیرا اگر کسی احتمال بدهد [[ملک]] یا حقی وی سلب می‌‌شود و به [[زور]] و [[اقتدار]] اشخاص [[حقیقی]] یا [[حقوقی]] تمامی زحمات او هدر می‌‌رود، گرایشی برای [[تولید]] و کارآفرین و مانند آنها نخواهد داشت.


از نظر آموزه‌های [[وحیانی]] [[قرآن]]، غصب موجب می‌‌شود تا درگیری‌های مرگباری در میان افراد [[جامعه]] ایجاد شود و [[قتال]] و [[کشتار]] رخ دهد و این گونه [[نظم اجتماعی]] از میان رفته و [[امنیت]] دچار خلل و اختلال شود. از نظر قرآن، جامعه ای که گرفتار انواع و اقسام [[باطل]] خوری از جمله غصب گرفتار شده باشد، به نوعی گرفتار خودکشی است؛ زیرا اگر [[اقتصاد]] مایه قوام و استواربخشی [[اجتماع]] {{متن قرآن|وَلَا تُؤْتُوا السُّفَهَاءَ أَمْوَالَكُمُ الَّتِي جَعَلَ اللَّهُ لَكُمْ قِيَامًا وَارْزُقُوهُمْ فِيهَا وَاكْسُوهُمْ وَقُولُوا لَهُمْ قَوْلًا مَعْرُوفًا}}<ref>«و دارایی‌هایتان را که خداوند (مایه) پایداری (زندگی) شما گردانیده است به کم‌خردان نسپارید و از در آمد آن، آنان را روزی و پوشاک رسانید و با آنان با زبانی شایسته سخن گویید» سوره نساء، آیه ۵.</ref> و همانند خونی در رگ‌های آن است، کسی که با باطل خوری و [[حرام]] خوری به این اقتصاد ضربه می‌‌زند، کمر اجتماع را شکسته و [[خون]] در رگ‌ها را به میکروب و ویروس مرگباری [[آلوده]] کرده است که سرانجام آن [[مرگ]] تدریجی و فلاکت بار است. از همین روست که [[خدا]] در [[نهی]] از حرام و باطل خوری می‌‌فرماید: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَأْكُلُوا أَمْوَالَكُمْ بَيْنَكُمْ بِالْبَاطِلِ إِلَّا أَنْ تَكُونَ تِجَارَةً عَنْ تَرَاضٍ مِنْكُمْ وَلَا تَقْتُلُوا أَنْفُسَكُمْ إِنَّ اللَّهَ كَانَ بِكُمْ رَحِيمًا}}<ref>«ای مؤمنان! دارایی‌های یکدیگر را میان خود به نادرستی نخورید مگر داد و ستدی با رضای خودتان باشد و یکدیگر را نکشید بی‌گمان خداوند نسبت به شما بخشاینده است» سوره نساء، آیه ۲۹.</ref>.
از نظر آموزه‌های [[وحیانی]] [[قرآن]]، غصب موجب می‌‌شود تا درگیری‌های مرگباری در میان افراد [[جامعه]] ایجاد شود و [[قتال]] و [[کشتار]] رخ دهد و این گونه [[نظم اجتماعی]] از میان رفته و [[امنیت]] دچار خلل و اختلال شود. از نظر قرآن، جامعه ای که گرفتار انواع و اقسام [[باطل]] خوری از جمله غصب گرفتار شده باشد، به نوعی گرفتار خودکشی است؛ زیرا اگر [[اقتصاد]] مایه قوام و استواربخشی [[اجتماع]] {{متن قرآن|وَلَا تُؤْتُوا السُّفَهَاءَ أَمْوَالَكُمُ الَّتِي جَعَلَ اللَّهُ لَكُمْ قِيَامًا وَارْزُقُوهُمْ فِيهَا وَاكْسُوهُمْ وَقُولُوا لَهُمْ قَوْلًا مَعْرُوفًا}}<ref>«و دارایی‌هایتان را که خداوند (مایه) پایداری (زندگی) شما گردانیده است به کم‌خردان نسپارید و از در آمد آن، آنان را روزی و پوشاک رسانید و با آنان با زبانی شایسته سخن گویید» سوره نساء، آیه ۵.</ref> و همانند خونی در رگ‌های آن است، کسی که با باطل خوری و [[حرام]] خوری به این اقتصاد ضربه می‌‌زند، کمر اجتماع را شکسته و [[خون]] در رگ‌ها را به میکروب و ویروس مرگباری [[آلوده]] کرده است که سرانجام آن [[مرگ]] تدریجی و فلاکت بار است. از همین روست که [[خدا]] در [[نهی]] از حرام و باطل خوری می‌‌فرماید: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَأْكُلُوا أَمْوَالَكُمْ بَيْنَكُمْ بِالْبَاطِلِ إِلَّا أَنْ تَكُونَ تِجَارَةً عَنْ تَرَاضٍ مِنْكُمْ وَلَا تَقْتُلُوا أَنْفُسَكُمْ إِنَّ اللَّهَ كَانَ بِكُمْ رَحِيمًا}}<ref>«ای مؤمنان! دارایی‌های یکدیگر را میان خود به نادرستی نخورید مگر داد و ستدی با رضای خودتان باشد و یکدیگر را نکشید بی‌گمان خداوند نسبت به شما بخشاینده است» سوره نساء، آیه ۲۹.</ref>.
۱۰۸٬۵۴۸

ویرایش