پرش به محتوا

الگو:صفحهٔ اصلی/مدخل برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۱: خط ۱:
'''[[فاطمه کلابیه|فاطمه کلابیه]]''' از زنان صدر اسلام، ادیب و [[شاعری]] [[فصیح]] است و نزد [[مسلمانان]] جایگاه ویژه‌ای دارد. وی از خانواده‌ای ریشه‌دار و [[دلاور]] بود. جد مادری‌اش که معاصر با [[پیامبر]] بود، ابو براء عامر بن مالک کلابی است. او در [[شجاعت]] همانند نداشت.
'''[[ولادت حضرت فاطمه|ولادت حضرت فاطمه]] {{س}}''' در خانه‌ای [[مبارک]] و [[نورانی]] در [[شهر مکه]] روی داد که محل [[نزول وحی]] بود. فاطمه {{س}} کوچک‌ترین و آخرین [[فرزند پیامبر]] و [[خدیجه]] بود. [[پیامبر]] او را به سبب خصوصیاتی که داشت، از دیگر [[فرزندان]] خود بیشتر [[دوست]] می‌داشت.


علی {{ع}} به سبب اهداف بلندی که آثارش در [[کربلا]] ظاهر شد، او را به همسری خود برگزید. در این باره نوشته‌اند: علی {{ع}} به [[عقیل]] که آشنا به [[دانش]] انساب بود و اصالت و نسب [[قبایل]] را به خوبی می‌دانست، فرمود: زنی برایم پیدا کن که از [[خانواده]] نجیب و [[شجاع]] باشد، تا برایم [[فرزندی]] شجاع و قهرمان به [[دنیا]] آورد. عقیل گفت: با فاطمه دختر حزام کلبی [[ازدواج]] کن که در میان [[عرب]] شجاع‌تر از پدرانش وجود ندارد. [[امام]] با وی ازدواج کرد که ثمره آن چهار فرزند به نام‌های [[عباس بن علی بن ابی طالب]]، [[عبدالله بن علی بن ابی طالب]]، [[جعفر بن علی ابن ابی‌طالب]] و [[عثمان بن علی بن ابی طالب]] بود. برخی تعداد آنها را [[پنج تن]] ذکر کرده و [[ابوبکر]] را بر آنها افزوده‌اند. او زنی بود با [[شرافت]]، از خانواده‌ای ریشه‌دار و نسبت به [[فرزندان]] [[فاطمه زهرا|حضرت زهرا]] نیز بسیار [[مهربان]] بود.
[[حضرت زهرا]] {{س}} در بیستم جمادی‌الثانی در [[مکه]] به دنیا آمد. در این مورد، [[اختلاف]] چندانی وجود ندارد؛ اما در سال ولادت او اختلاف وجود دارد؛ از جمله: عده‌ای از علمای شیعه، ولادت را در [[سال دوم بعثت]] دانسته‌اند؛ عده‌ای از [[مورخان]] و [[محدثان]] [[اهل سنت]]، ولادت را پنج سال [[قبل از بعثت]] دانسته‌اند؛ عده‌ای دیگر از اهل سنت نیز تولد را در ۴۱ سالگی پیامبر، یعنی یک سال بعد از [[بعثت]] دانسته‌اند. بنابر روایاتی که بسیاری از علمای شیعه نقل کرده‌اند، فاطمه {{س}} در [[سال پنجم بعثت]] و سه سال پس از جریان [[معراج]] آن حضرت، در نخستین ساعات [[روز جمعه]] به دنیا آمده است.


بعد از [[واقعه کربلا]] ام البنین همه [[روزه]] همراه نوه‌اش [[عبیدالله بن عباس]] به [[بقیع]] می‌رفت و برای فرزندانش [[سوگواری]] و مرثیه‌سرایی می‌کرد. [[مردم مدینه]] به ویژه [[زنان]] گرداگرد او جمع می‌شدند و با او هم نوا می‌شدند. [[گریه]] و مرثیه‌سرایی او چنان [[جان]] سوز بود که [[دوست]] و [[دشمن]] را به گریه وامی داشت. [[ام البنین]] نخستین کسی است که در سوگ [[حضرت عباس]] و دیگر فرزندانش مرثیه سروده است.
گوهر وجود [[حضرت فاطمه]] {{س}}، از میوه‌های بهشتی است. بدین سبب، [[رسول خدا]] {{صل}} ایشان را «[[حوراء انسیه]]» نامیده و هر وقت [[مشتاق]] بوی [[بهشت]] می‌شده، او را می‌بوییده است. در این باره رسول خدا {{صل}} فرموده است: «[[جبرئیل]]، خرما [یا سیب] از بهشت برایم آورد. آن را خوردم و به نطفه‌ای در صلب من بدل گشت. آنگاه [[خدیجه]] {{س}} به فاطمه {{س}} باردار شد. از این رو، هر گاه مشتاق بهشت می‌شوم فاطمه‌{{س}} را می‌بویم؛ زیرا از او بوی بهشت را استشمام می‌کنم».


<div class="mainpage_box_more">[[فاطمه کلابیه|ادامه]]</div>
[[فاطمه]]، [[پاک]] و [[پاکیزه]] و با چهره‌ای سفید که با سرخی آمیخته بود و از همه به [[رسول خدا]] {{صل}} شبیه‌تر بود متولد شد. [[نقل]] شده، به محض آنکه نوزادِ [[رسول خدا]] {{صل}} بر [[زمین]] گذارده شد، نوری از او درخشید و به خانه‌های [[اهل مکه]] وارد شد و پس از درنوردیدن [[شهر]]، تمام [[شرق]] و [[غرب]] [[زمین]] را منور ساخت. در این هنگام ده تن از حوریان بهشتی، در حالی که به همراه هر یک تشت و ظرفی پر از آب [[کوثر]] بود به این جمع [[نورانی]] پیوستند. ظرف آب [[کوثر]] را زنی که روبروی [[خدیجه]] نشسته بود، گرفت و [[فاطمه]] را با آن شست. آن‌گاه دو پارچه سفیدی را که همراه داشت و آنها از شیر، سفیدتر و از مشک و عنبر، خوشبوتر بودند، درآورد و [[فاطمه]] را با آنها پوشاند سپس از [[فاطمه]] خواست که سخن گوید و [[فاطمه]] به سخن آمد و گفت: "[[شهادت]] می‌دهم که خدایی جز خدای یگانه نیست و پدرم [[رسول خدا]] و [[سید]] [[پیامبران]] است چنانکه همسرم، [[سید]] وصیان و فرزندانم [[سید]] [[نسل]] من‌اند".
 
[[شادی]] [[رسول خدا]] {{صل}} از [[تولد]] چنین دردانه‌ای، وصف ناشدنی بود. نام‌گذاری او نیز به [[امر خداوند]] بود که نام آسمانی او را منصوره و نام زمینی‌اش را [[فاطمه]] گذارد. کلمه "[[فاطمه]]" در لغت به معنای "جدا شده" است، اما درباره اینکه چرا او به این نام، نام‌گذاری شد، [[رسول خدا]] {{صل}} فرمودند: "او [[فاطمه]] نامیده شد، زیرا که او و نسلش از [[آتش دوزخ]] جدا شده‌اند".
 
<div class="mainpage_box_more">[[ولادت حضرت فاطمه|ادامه]]</div>
۱۱۵٬۶۳۵

ویرایش