حذیفة بن اسید غفاری در رجال و تراجم: تفاوت میان نسخه‌ها

از [[تاریخ]] ولادت [[راوی]]، اطلاعی در دست نیست؛ لیکن تاریخ [[وفات]] وی را سال ۴۲ هجری قمری دانسته‌اند <ref>تهذیب التهذیب، ج۲، ص۱۹۲، ش۴۰۳؛ الثقات، ج۳، ص۸۱: {{عربی|حذیفة بن أسید أبو سریحة الغفاری سکن الکوفة روی عنه أهلها مات بأرمینیة سنة اثنتین و أربعین}}.</ref>. او از [[اصحاب رسول خدا]]{{صل}} بوده<ref>تهذیب الکمال، ج۵، ص۴۹۳، ش۱۱۴۵؛ ج۳۳، ص۳۴۲، ش۷۳۸۲: {{عربی|له صحبة}}.</ref> و فراوان از آن حضرت [[روایت]] کرده است<ref>تاریخ مدینة دمشق، ج۱۲، ص۲۵۳، ش۱۲۳۰: {{عربی|روی عن النبی{{صل}} أحادیث کثیرة}}.</ref>. [[شیخ طوسی]] وی را از [[اصحاب پیامبر]]{{صل}}<ref>رجال الطوسی، ص۳۵، ش۱۷۹: {{عربی|حذیفة بن أسید الغفاری، أبو سریحة، صاحب النبی، و هو ابن أمیة}}.</ref> و [[امام مجتبی]]{{ع}} به شمار آورده است<ref>رجال الطوسی، ص۹۳، ش۹۲۶: {{عربی|حذیفة بن أسید الغفاری}}.</ref> و [[برقی]] از [[اصحاب امام]] [[مجتبی]]{{ع}}<ref>رجال البرقی، ص۷.</ref> و [[کشی]] از حواریان آن حضرت<ref>رجال الکشی (إختیار معرفة الرجال)، ص۹-۱۰، ش۲۰.</ref>. او در [[اسناد روایات]] از [[پیامبر]]<ref>بصائر الدرجات، ج۱، ص۷۳، ح۷: {{عربی|...عن حذیفة بن أسید الغفار قال: قال رسول الله{{صل}}: ما تکاملت النبوة لنبی فی الأظلة حتی عرضت علیه ولایتی و ولایة أهل بیتی و مثلوا له فأقروا بطاعتهم و ولایتهم}}.</ref>، [[امام علی]]<ref>المصنف (ابن أبی شیبه)، ج۲، ص۱۰۶، ح۵؛ کنز العمال، ج۸، ص۳۸، ح۲۱۷۵۵: {{عربی|... عن حذیفة بن أسید قال: رأیت علیا إذا زالت الشمس صلی أربعا طوالا}}.</ref> و [[امام مجتبی]]<ref>بصائر الدرجات، ج۱، ص۱۷۲، ح۶: {{عربی|...عن حذیفة بن أسید الغفاری قال: لما وادع الحسن{{ع}} معاویة و انصرف إلی المدینة صحبته فی منصرفه...}}. این روایت در بصائر الدرجات، ج۱، ص۱۷۱، ح۳ از حذیفه از امام سجاد{{ع}} گزارش شده است: {{عربی|...حدثنی حذیفة بن أسید الغفاری صاحب النبی{{صل}} قال: دخلت علی علی بن الحسین{{ع}} فرأیته یحمل شیئا...}}.</ref>{{عم}} [[روایت]] کرده است.<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۶ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۶، ص 222-223.</ref>

[[مامقانی]] به جهت ذکر نام حذیفة بن اسید در [[رجال الطوسی]]، وی را از [[راویان]] امامی دانسته است؛ لیکن -چنان که مکرر یادآوری کردیم- موضوع رجال الطوسی، اعم از راویان امامی و غیر امامی است؛ اما به دو قرینه می‌‌توان امامی بودنش را استظهار نمود: