مقابله به مثل در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

{{متن قرآن|فَمَنْ عُفِيَ لَهُ مِنْ أَخِيهِ شَيْءٌ فَاتِّبَاعٌ بِالْمَعْرُوفِ وَأَدَاءٌ إِلَيْهِ بِإِحْسَانٍ ذَلِكَ تَخْفِيفٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَرَحْمَةٌ فَمَنِ اعْتَدَى بَعْدَ ذَلِكَ فَلَهُ عَذَابٌ أَلِيمٌ}}<ref>«و اگر به کسی از جانب برادر (دینی)‌اش (یعنی ولیّ دم) گذشتی شود، (بر ولیّ دم است) که شایسته پیگیری کند و (بر قاتل است که) خون‌بها را به نیکی به او بپردازد، این آسانگیری و بخشایشی از سوی پروردگار شماست و هر که پس از آن از اندازه درگذرد عذابی دردناک خواهد داشت» سوره بقره، آیه ۱۷۸.</ref>.

هرچند [[اوامر]] [[قرآنی]] در زمینه مقابله‌به‌مثل در شرایط احتمال منع از عمل مشابه صادر شده (امر در [[مقام]] احتمال) و بسیاری از [[فقها]] و علمای [[علم اصول فقه]]، چنین اوامری را بر جواز و بیان اصل [[مشروعیت]] [[تفسیر]] می‌کنند، اما در هر حال ظاهر این اوامر، پیش از مشروعیت، [[لزوم]] و [[ضرورت]] را بیان می‌کنند<ref>فقه سیاسی، ج۱۰، ص۲۳۵ – ۲۳۴.</ref>.<ref>[[عباس علی عمید زنجانی|عمید زنجانی، عباس علی]]، [[دانشنامه فقه سیاسی ج۲ (کتاب)|دانشنامه فقه سیاسی ج۲]]، ص ۵۹۱.</ref>

== منابع ==

{{منابع}}

# [[پرونده:1100701.jpg|22px]] [[عباس علی عمید زنجانی|عمید زنجانی، عباس علی]]، [[دانشنامه فقه سیاسی ج۲ (کتاب)|'''دانشنامه فقه سیاسی ج۲''']]

{{پایان منابع}}

== پانویس ==

{{پانویس}}