راز خاتمیت در چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

«در ادوار گذشته [[پیامبران خدا]] به همراه [[دینی]] که برای [[بشریت]] آورده‌اند بشارتی نیز برای دوره بعد از خود داشته‌اند که خود بحث مستقلی در بررسی [[ادیان]] قبل از [[اسلام]] است (بشارات [[انبیا]])، لکن بر خلاف آنچه معمول انبیای قبلی بوده است، در بیان [[پیامبر اسلام]]{{صل}} نه تنها [[بشارت]] به ظهور [[پیامبری]] بعد از خود نبوده که سخن از [[ختم نبوت]] شده است و در [[آیه]] ۴۰ از [[سوره احزاب]] بدان تصریح گردیده که محمد{{صل}} [[خاتم النبیین]] است، و [[پیامبر]]{{صل}} خود بارها آن را تکرار نموده است<ref>شیخ مفید، النکت الاعتقادیه، ص۳۸.</ref>.<ref>{{عربی|فان قيل هل علمتم من دينه أنه خاتم الأنبياء أم لا فالجواب علمنا ذلك من دينه{{صل}} فان قيل بما علمتموه فالجواب علمنا ذلك بالقرآن و الحديث أما القرآن فلقوله تعالى {{متن قرآن|مَا كَانَ مُحَمَّدٌ أَبَا أَحَدٍ مِنْ رِجَالِكُمْ وَلَكِنْ رَسُولَ اللَّهِ وَخَاتَمَ النَّبِيِّينَ}}. و أما الحديث فقوله{{صل}} لعلي{{ع}} {{متن حدیث|أَنْتَ مِنِّي بِمَنْزِلَةِ هَارُونَ مِنْ مُوسَى إِلَّا أَنَّهُ لَا نَبِيَّ بَعْدِي}}}}.</ref>

#آیا به معنای این است که انسان به آن حد از [[تکامل]] [[فهم]] و [[شعور]] و [[ادراک کلیات]] رسیده است که دیگر نیازی به [[بعثت پیامبران]] [[خدا]] ندارد، یعنی که اکنون هر فرد انسان خود [[پیامبر]] خویش است (برداشت ایجابی انسان‌گرایانه). خاتم است یعنی این که اکنون [[بشر]] به حدی از شعور رسیده است که خود بتواند راه را از چاه تشخیص دهد؛ او دیگر صغیر نیست که نیازی به مربی و ولی داشته باشد که یکی دستش را دائم بگیرد و راه ببرد، او می‌تواند به کمک کلیاتی که از [[وحی]] در اختیارش هست حساب همه جزئیات و مصادیق را روشن نماید، و راه خود را در این مسیر [[زندگی]] درست تشخیص دهد. [[نبوت]] ختم شد. یعنی نیاز بشر به او ختم شد؛ [[جان]] این [[کلام]] این است که اکنون همه پیغمبرند.

اگر رمز [[خاتمیت]] را در [[انسان]] بفهمیم و نه در خود [[دین]]، پنداشته ما به کلی عوض می‌شود؛ هر چند که به [[حقیقت]] نخواهیم رسید. خاتم است در معنای ایجابی خود، یعنی [[بشر]] دیگر به حدی از [[شعور]] رسیده است که بتواند از رموز [[تشریعی]] [[آفرینش]]، که به صورت کلیات و [[حی]] به او رسیده تا اعماق معنایی آن را دریابد و با [[استمداد]] از [[پیامبر]] درونی فعال خودش راه را از چاه بشناسد. او بالغ شده است و می‌تواند راه خود را از پیش ببرد. او می‌تواند به کمک [[ارشاد]] شارحان عظیم الشأنی، که به عنوان [[امامان]][[ دین]] بشارت‎شان داده شده است،[[ احکام]] را از آن کلیاتی که از [[وحی]] در اختیارش هست بفهمد و خود با قبس‌گیری از [[شجر]] اخضر [[عقل]] حساب همه موضوعات و جزئیات و مصادیق را روشن نماید، و راه خود را در مسیر [[زندگی]] درست تشخیص دهد (واگذاری [[حق]] تشخیص موضوع و مصداق در [[دین اسلام]] به خود مکلف). [[نبوت]] ختم شد، یعنی نیاز بشر به او ختم شد. اکنون می‌تواند از [[امام مبین]] (الگوی بیرونی: امامان. الگوی درونی: عقل) خود کمک بگیرد. این سخن از هر کسی که باشد سخن درست و عمیقی است، و متن برخی از [[روایات]] نیز تلویحاً آن را [[تأیید]] می‌نماید.

'''راز خاتمیت در نگاه [[امامان]]{{عم}}'''