عصمت پیامبران در قرآن: تفاوت میان نسخهها
←حضرت ابراهیم {{ع}}
خط ۹۱: | خط ۹۱: | ||
از [[امام رضا]] {{ع}} درباره این [[آیه سؤال]] شد که [[خداوند]] میفرماید: {{متن قرآن|فَلَمَّا جَنَّ عَلَيْهِ اللَّيْلُ رَأَى كَوْكَبًا قَالَ هَذَا رَبِّي}}<ref>«و چون شب بر او چادر افکند ستارهای دید گفت: این پروردگار من است» سوره انعام، آیه ۷۶.</ref>، چگونه [[ابراهیم]] {{ع}} که [[پیامبر خدا]]ست اظهار میدارد که این [[ستاره]] [[پروردگار]] من است؟! | از [[امام رضا]] {{ع}} درباره این [[آیه سؤال]] شد که [[خداوند]] میفرماید: {{متن قرآن|فَلَمَّا جَنَّ عَلَيْهِ اللَّيْلُ رَأَى كَوْكَبًا قَالَ هَذَا رَبِّي}}<ref>«و چون شب بر او چادر افکند ستارهای دید گفت: این پروردگار من است» سوره انعام، آیه ۷۶.</ref>، چگونه [[ابراهیم]] {{ع}} که [[پیامبر خدا]]ست اظهار میدارد که این [[ستاره]] [[پروردگار]] من است؟! | ||
امام {{ع}} فرمود: ابراهیم هنگامی که از مخفیگاه خود بیرون آمد با سه گروه برخورد کرد: گروهی ستاره [[زهره]] را میپرستیدند گروهی ماه و گروهی [[خورشید]] را: پس هنگامی که | امام {{ع}} فرمود: ابراهیم هنگامی که از مخفیگاه خود بیرون آمد با سه گروه برخورد کرد: گروهی ستاره [[زهره]] را میپرستیدند گروهی ماه و گروهی [[خورشید]] را: پس هنگامی که شب او را فرا گرفت، زهره را دید و از روی [[انکار]] و استخبار و به شکل پرسشی گفت: این پروردگار من است؟! پس هنگامی که ستاره افول کرد، گفت افول کنندگان را [[دوست]] ندارم، زیرا افول از مفات موجود محدِث است و از صفات قدیم نیست و... همین طور به صورت [[پرسش]] انکاری نسبت به ماه و خورشید و سرانجام گفت: {{متن قرآن|يَا قَوْمِ إِنِّي بَرِيءٌ مِمَّا تُشْرِكُونَ * إِنِّي وَجَّهْتُ وَجْهِيَ لِلَّذِي فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ حَنِيفًا وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ}}<ref>«ای قوم من! من از آنچه شریک (خداوند) قرار میدهید بیزارم * من با درستی آیین روی خویش به سوی کسی آوردهام که آسمانها و زمین را آفریده است و من از مشرکان نیستم» سوره انعام، آیه ۷۸-۷۸.</ref>.<ref>[[رضا محمدی|محمدی، رضا]]، [[عصمت در قرآن (کتاب)|عصمت در قرآن]]، ص۷۲-۸۵.</ref> | ||
=== حضرت موسی {{ع}} === | === حضرت موسی {{ع}} === |