حنان بن سدیر صیرفی: تفاوت میان نسخه‌ها

== آشنایی اجمالی ==

[[ابوالفضل حنان بن سدیر بن حکیم بن صهیب صیرفی کوفی کندی]] [[اهل کوفه]] و از [[اصحاب]] [[امام صادق]] و [[امام کاظم]]{{ع}} بود<ref>رجال البرقی، ص۴۶ و ۴۸.</ref> و از آن دو بزرگوار <ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۳۴۳.</ref> و [[امام باقر]]{{ع}} [[روایت]] دارد، <ref>تهذیب الاحکام، ج۶، ص۱۸۴.</ref> گرچه [[کشّی]] [[معتقد]] است که حنان [[امام باقر]]{{ع}} را [[درک]] نکرده است.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۵۵۵.</ref> او همچنین از افرادی مانند پدرش سدیر، [[عمرو بن قیس ملائی]]<ref>الاکمال، ج۲، ص۳۱۸.</ref> و [[عبید بن زرارة]] [[حدیث]] آموخته و روایت کرده است.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۲۰۸.</ref> وی از [[محدثان بزرگ شیعه]]<ref>المؤتلف و المختلف (دارقطنی)، ج۱، ص۴۳۰.</ref> و فردی [[موثق]]<ref>الفهرست (طوسی)، ص۶۴.</ref> و در عین حال [[واقفی]] بود<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۵۵۵.</ref> و بدین سبب برخی در استناد و [[اعتماد]] به [[روایات]] وی توقف کرده‌اند.<ref>خلاصة الاقوال، ص۲۱۸.</ref> صیرفی دارای [[شاگردان]] و [[راویان]] بسیاری بوده که مشهورترین آنها عبارت‌اند از: [[حسن بن محبوب]]<ref>الفهرست (طوسی)، ص۶۴.</ref>[[محمد بن جنید حجّام]]، [[عباد بن یعقوب]] و [[محمد بن ثواب هباری]].<ref>الاکمال، ج۲، ص۳۱۸.</ref> بنا بر گزارش [[نجاشی]]، حنان در نزدیکی جامع [[کوفه]] در محله پارچه فروش‌ها دکانی داشت و از این طریق امرار معاش می‌‌کرد و سرانجام پس از عمری طولانی درگذشت.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۳۴۳.</ref> تألیفاتی چون صفة الجنة و النار<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۳۴۳.</ref> و کتاب الحدیث از آثار اوست<ref>الذریعه، ج۶، ص۳۲۷.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص302.</ref>

[[رده:اعلام]]