پرش به محتوا

فرقان در معارف دعا و زیارات: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = فرقان
| موضوع مرتبط = فرقان
| عنوان مدخل  = [[فرقان]]
| عنوان مدخل  = فرقان
| مداخل مرتبط = [[فرقان در قرآن]] - [[فرقان در حدیث]] - [[فرقان در اخلاق اسلامی]] - [[فرقان در معارف دعا و زیارات]] - [[فرقان در معارف و سیره سجادی]] - [[فرقان در معارف و سیره رضوی]]
| مداخل مرتبط = [[فرقان در قرآن]] - [[فرقان در فقه سیاسی]] - [[فرقان در معارف دعا و زیارات]] - [[فرقان در معارف و سیره سجادی]]
| پرسش مرتبط  = فرقان (پرسش)
| پرسش مرتبط  =  
}}
}}


خط ۹: خط ۹:
فرقان، از ریشه فرق به معنای جداکننده و فرق گذرانده است و بیشتر به منظور فارق میان [[حق]] [[باطل]] به کار می‌رود.
فرقان، از ریشه فرق به معنای جداکننده و فرق گذرانده است و بیشتر به منظور فارق میان [[حق]] [[باطل]] به کار می‌رود.
قران [[کریم]] می‌فرماید: {{متن قرآن|إِنْ تَتَّقُوا اللَّهَ يَجْعَلْ لَكُمْ فُرْقَانًا}}<ref>«ای مؤمنان! اگر از خداوند پروا کنید در شما نیروی شناخت درستی از نادرستی می‌نهد» سوره انفال، آیه ۲۹.</ref>. ([[روشن‌بینی]] خاصی که در پرتو آن حق را از باطل خواهید [[شناخت]]). [[قرآن کریم]] فارق و جداکننده حق از باطل است: {{متن قرآن|تَبَارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَى عَبْدِهِ}}<ref>«بزرگوار است آن (خداوند) که فرقان را بر بنده خویش فرو فرستاد تا جهانیان را بیم‌دهنده باشد» سوره فرقان، آیه ۱.</ref>.
قران [[کریم]] می‌فرماید: {{متن قرآن|إِنْ تَتَّقُوا اللَّهَ يَجْعَلْ لَكُمْ فُرْقَانًا}}<ref>«ای مؤمنان! اگر از خداوند پروا کنید در شما نیروی شناخت درستی از نادرستی می‌نهد» سوره انفال، آیه ۲۹.</ref>. ([[روشن‌بینی]] خاصی که در پرتو آن حق را از باطل خواهید [[شناخت]]). [[قرآن کریم]] فارق و جداکننده حق از باطل است: {{متن قرآن|تَبَارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَى عَبْدِهِ}}<ref>«بزرگوار است آن (خداوند) که فرقان را بر بنده خویش فرو فرستاد تا جهانیان را بیم‌دهنده باشد» سوره فرقان، آیه ۱.</ref>.
[[امام سجاد]] {{ع}} نیز [[قرآن]] را با وصف فرقان خوانده است: {{متن حدیث|وَ فُرْقَاناً فَرَقْتَ‏ بِهِ‏ بَيْنَ‏ حَلَالِكَ‏ وَ حَرَامِكَ}}<ref>دعای ۴۲.</ref>؛ (قرآن) فرقانی است که بدو حلالت را و حرامت را از هم جدا کرده‌ای.
[[امام سجاد]] {{ع}} نیز [[قرآن]] را با وصف فرقان خوانده است: {{متن حدیث|وَ فُرْقَاناً فَرَقْتَ‏ بِهِ‏ بَيْنَ‏ حَلَالِكَ‏ وَ حَرَامِكَ}}<ref>دعای ۴۲.</ref>؛ (قرآن) فرقانی است که بدو حلالت را و حرامت را از هم جدا کرده‌ای.


آن [[حضرت]] [[خدا]] را به بزرگی [[شأن]] و جداکنندگی [[حقّ]] از باطل ستوده است: {{متن حدیث|سُبْحَانَكَ! مَا أَجَلَّ شَأْنَكَ‏... وَ أَصْدَعَ بِالْحَقِّ فُرْقَانَكَ}}<ref>دعای ۴۷.</ref>؛ «بار خدایا منزهی تو، شگفتا چه بزرگ است شأن و [[منزلت]] تو... و چه [[نیکو]] [[حق و باطل]] از یکدیگر جدا ساخته‌ای».<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم، قاموس قرآن، سیدعلی‌اکبر قرشی، دارالکتب الاسلامیه، تهران، ۱۳۷۱، چاپ ششم؛ قرآن حکیم، ترجمه ناصر مکارم شیرازی.</ref>.<ref>[[امیر شیرزاد|شیرزاد، امیر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «فرقان»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۳۴۹.</ref>
آن [[حضرت]] [[خدا]] را به بزرگی [[شأن]] و جداکنندگی [[حقّ]] از باطل ستوده است: {{متن حدیث|سُبْحَانَكَ! مَا أَجَلَّ شَأْنَكَ‏... وَ أَصْدَعَ بِالْحَقِّ فُرْقَانَكَ}}<ref>دعای ۴۷.</ref>؛ «بار خدایا منزهی تو، شگفتا چه بزرگ است شأن و [[منزلت]] تو... و چه [[نیکو]] [[حق و باطل]] از یکدیگر جدا ساخته‌ای»<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم، قاموس قرآن، سیدعلی‌اکبر قرشی، دارالکتب الاسلامیه، تهران، ۱۳۷۱، چاپ ششم؛ قرآن حکیم، ترجمه ناصر مکارم شیرازی.</ref>.<ref>[[امیر شیرزاد|شیرزاد، امیر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «فرقان»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۳۴۹.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
خط ۲۱: خط ۲۲:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:فرقان در معارف دعا و زیارات]]
[[رده:فرقان]]
۱۱۰٬۷۳۷

ویرایش