سوره انسان در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
←مدنی بودن سوره انسان
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
بنا به روایتی در آن روز برای [[اهل بیت]] [[فداکار]] پیامبر {{صل}} غذایی از [[آسمان]] فرود آمد و آن را تا هفت روز تناول کردند<ref>الإقبال بالأعمال الحسنة، ج۲، ص۳۷۶.</ref>. بدین‌گونه [[خداوند سبحان]] از [[ایثار]] و [[از خودگذشتگی]] [[حضرت علی]] {{ع}} و [[خانواده]] بی‌نظیرش تقدیر کرد و [[قلب]] پیامبر {{صل}} را [[تسلا]] بخشید.<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۲۷۳.</ref> | بنا به روایتی در آن روز برای [[اهل بیت]] [[فداکار]] پیامبر {{صل}} غذایی از [[آسمان]] فرود آمد و آن را تا هفت روز تناول کردند<ref>الإقبال بالأعمال الحسنة، ج۲، ص۳۷۶.</ref>. بدین‌گونه [[خداوند سبحان]] از [[ایثار]] و [[از خودگذشتگی]] [[حضرت علی]] {{ع}} و [[خانواده]] بی‌نظیرش تقدیر کرد و [[قلب]] پیامبر {{صل}} را [[تسلا]] بخشید.<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۲۷۳.</ref> | ||
== | == مدنی بودن سوره انسان == | ||
روشن است که این [[شأن نزول]] با مدنی بودن این سوره سازگار است؛ زیرا ولادت [[امام حسن]] و [[امام حسین]] {{عم}} در [[مدینه]] بوده است<ref>تاریخ طبری، ج۲، ص۲۱۳؛ ترجمة الامام الحسین {{ع}}، ص۲۳۰؛ العدد القویه، ص۲۸.</ref>. بر اساس همین [[روایات]]، [[شیعه]] بر [[نزول]] همه این سوره، یا حداقل بخش نخست آن (تا [[آیه]] ۲۲) در مدینه اتفاق دارد<ref>تفسیر القمی، ج۲، ص۳۹۰؛ التبیان، ج۱۰، ص۲۱۱؛ المیزان، ج۲۰، ص۱۲۱.</ref>. چنان‌که مشهور [[اهل سنت]] نیز آن را مدنی دانسته‌اند<ref>کشف الاسرار، ج۱۰، ص۳۱۶؛ تفسیر قرطبی، ج۱۹، ص۷۷.</ref>. | روشن است که این [[شأن نزول]] با مدنی بودن این سوره سازگار است؛ زیرا ولادت [[امام حسن]] و [[امام حسین]] {{عم}} در [[مدینه]] بوده است<ref>تاریخ طبری، ج۲، ص۲۱۳؛ ترجمة الامام الحسین {{ع}}، ص۲۳۰؛ العدد القویه، ص۲۸.</ref>. بر اساس همین [[روایات]]، [[شیعه]] بر [[نزول]] همه این سوره، یا حداقل بخش نخست آن (تا [[آیه]] ۲۲) در مدینه اتفاق دارد<ref>تفسیر القمی، ج۲، ص۳۹۰؛ التبیان، ج۱۰، ص۲۱۱؛ المیزان، ج۲۰، ص۱۲۱.</ref>. چنان‌که مشهور [[اهل سنت]] نیز آن را مدنی دانسته‌اند<ref>کشف الاسرار، ج۱۰، ص۳۱۶؛ تفسیر قرطبی، ج۱۹، ص۷۷.</ref>. | ||
[[مفسران]] برای [[اثبات]] مدنی بودن [[سوره انسان]] افزون بر [[روایات]]، به شواهد و قراین دیگری نیز استناد جسته‌اند. [[علامه طباطبایی]] از [[سیاق آیات]] آن به ویژه از [[آیات]] {{متن قرآن|يُوفُونَ بِالنَّذْرِ}}<ref>«به پیمان خود وفا می‌کنند» سوره انسان، آیه ۷.</ref> و {{متن قرآن|وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ}}<ref>«و خوراک را با دوست داشتنش به بینوا و یتیم و اسیر می‌دهند» سوره انسان، آیه ۸.</ref> استفاده کرده است که این آیات از داستانی | [[مفسران]] برای [[اثبات]] مدنی بودن [[سوره انسان]] افزون بر [[روایات]]، به شواهد و قراین دیگری نیز استناد جسته‌اند. [[علامه طباطبایی]] از [[سیاق آیات]] آن به ویژه از [[آیات]] {{متن قرآن|يُوفُونَ بِالنَّذْرِ}}<ref>«به پیمان خود وفا می‌کنند» سوره انسان، آیه ۷.</ref> و {{متن قرآن|وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ}}<ref>«و خوراک را با دوست داشتنش به بینوا و یتیم و اسیر می‌دهند» سوره انسان، آیه ۸.</ref> استفاده کرده است که این آیات از داستانی واقعی خبر می‌دهد و از بودن «[[اسیر]]» در میان کسانی که به دست آن [[ابرار]] [[اطعام]] شده‌اند، نتیجه می‌گیرد که این آیات مدنی است؛ زیرا [[مسلمانان]] در [[مکه]] اسیری در [[اختیار]] نداشته‌اند<ref>المیزان، ج۲، ص۱۳۵.</ref>.<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۲۷۴.</ref> | ||
== فضیلت تلاوت سوره == | == فضیلت تلاوت سوره == | ||