سوره عبس: تفاوت میان نسخه‌ها
←اسامی سوره عبس
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
در [[مجمع البیان]]، از [[امام صادق]] {{ع}} [[روایت]] آورده که فرموده است این [[آیات]] در باره مردی از [[بنی امیه]] نازل شده که در حضور رسول خدا {{صل}} نشسته بود، [[ابن ام مکتوم]] آمد، مرد [[اموی]] وقتی او را دید قیافه‌اش را در هم کشید، و او را کثیف پنداشته، دامن خود را از او جمع کرد، و چهره خود را [[عبوس]] نموده رویش را از او گردانید، و خدای تعالی داستانش را در این آیات حکایت نموده عملش را [[توبیخ]] نمود<ref>طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، جلد۲۰، صفحه ۲۰۳و۱۹۹؛ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، جلد۲۶، صفحه ۱۱۹؛ رامیار، محمود، تاریخ قرآن، صفحه ۵۸۹؛ فیروز آبادی، محمد بن یعقوب، بصائرذوی التمییزفی لطائف الکتاب العزیز، جلد۱، صفحه ۵۰۱؛ هاشم زاده هریسی، هاشم، شناخت سوره‌های قرآن، صفحه ۵۰۹؛ زرکشی، محمد بن بهادر، البرهان فی علوم القرآن(باحاشیه)، جلد۱، صفحه ۱۹۳؛ جمعی از محققان، علوم القرآن عندالمفسرین، جلد۱، صفحه ۳۱۵.</ref>.<ref>[[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ص:۲۹۹۳.</ref> | در [[مجمع البیان]]، از [[امام صادق]] {{ع}} [[روایت]] آورده که فرموده است این [[آیات]] در باره مردی از [[بنی امیه]] نازل شده که در حضور رسول خدا {{صل}} نشسته بود، [[ابن ام مکتوم]] آمد، مرد [[اموی]] وقتی او را دید قیافه‌اش را در هم کشید، و او را کثیف پنداشته، دامن خود را از او جمع کرد، و چهره خود را [[عبوس]] نموده رویش را از او گردانید، و خدای تعالی داستانش را در این آیات حکایت نموده عملش را [[توبیخ]] نمود<ref>طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، جلد۲۰، صفحه ۲۰۳و۱۹۹؛ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، جلد۲۶، صفحه ۱۱۹؛ رامیار، محمود، تاریخ قرآن، صفحه ۵۸۹؛ فیروز آبادی، محمد بن یعقوب، بصائرذوی التمییزفی لطائف الکتاب العزیز، جلد۱، صفحه ۵۰۱؛ هاشم زاده هریسی، هاشم، شناخت سوره‌های قرآن، صفحه ۵۰۹؛ زرکشی، محمد بن بهادر، البرهان فی علوم القرآن(باحاشیه)، جلد۱، صفحه ۱۹۳؛ جمعی از محققان، علوم القرآن عندالمفسرین، جلد۱، صفحه ۳۱۵.</ref>.<ref>[[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ص:۲۹۹۳.</ref> | ||
== اسامی | == اسامی سوره عبس == | ||
دو نام دیگر سوره عبس چنین است: | دو نام دیگر سوره عبس چنین است: | ||
# '''أعمی:''' واژه «أعمی» در [[آیه]] {{متن قرآن|أَنْ جَاءَهُ الْأَعْمَى}}<ref>«که آن نابینا نزد وی آمد» سوره عبس، آیه ۲.</ref> آمده است. این آیه بیانگر داستان نابینای [[فقیری]] است که در کنار [[ثروتمند]] متکبری نشست و مورد | # '''أعمی:''' واژه «أعمی» در [[آیه]] {{متن قرآن|أَنْ جَاءَهُ الْأَعْمَى}}<ref>«که آن نابینا نزد وی آمد» سوره عبس، آیه ۲.</ref> آمده است. این آیه بیانگر داستان نابینای [[فقیری]] است که در کنار [[ثروتمند]] متکبری نشست و مورد تحقیر و بی‌مهری وی قرار گرفت. این [[سوره]] در حمایت از آن نابینا و به خاطر [[درهم]] کوبیدن صفت [[زشت]] [[تکبر]] نازل شد؛ لذا به آن «اعمی» گفته‌اند. | ||
# '''سَفَره:''' واژه «سَفَره» جمع «[[سفیر]]» و به معنای فرستادگان است که در آیه {{متن قرآن|بِأَيْدِي سَفَرَةٍ}}<ref>«به دست نویسندگانی» سوره عبس، آیه ۱۵.</ref> به کار رفته و منظور از آن [[فرشتگان]] فرستاده [[خداوند]] است<ref>سخاوی، علی بن محمد، جمال القراء و کمال الاقراء، جلد۱، صفحه ۱۸۴؛ رامیار، محمود، تاریخ قرآن، صفحه ۵۸۹؛ حجتی، محمد باقر، پژوهشی در تاریخ قرآن کریم، صفحه ۱۴۸.</ref>.<ref>[[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ص۷۹۵.</ref> | # '''سَفَره:''' واژه «سَفَره» جمع «[[سفیر]]» و به معنای فرستادگان است که در آیه {{متن قرآن|بِأَيْدِي سَفَرَةٍ}}<ref>«به دست نویسندگانی» سوره عبس، آیه ۱۵.</ref> به کار رفته و منظور از آن [[فرشتگان]] فرستاده [[خداوند]] است<ref>سخاوی، علی بن محمد، جمال القراء و کمال الاقراء، جلد۱، صفحه ۱۸۴؛ رامیار، محمود، تاریخ قرآن، صفحه ۵۸۹؛ حجتی، محمد باقر، پژوهشی در تاریخ قرآن کریم، صفحه ۱۴۸.</ref>.<ref>[[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ص۷۹۵.</ref> | ||