پرش به محتوا

حوادث بعد از شهادت امام علی: تفاوت میان نسخه‌ها

 
خط ۲۹: خط ۲۹:
[[پیامبر خدا]] {{صل}}: هرکس [[علی]] را پس از وفاتش [[زیارت]] کند، [[بهشت]] برای اوست<ref>{{متن حدیث|رسول الله {{صل}}: مَن زارَ عَلِیاً بَعدَ وَفاتِهِ فَلَهُ الجَنةُ}} (المقنعة، ص ۴۶۲).</ref>.
[[پیامبر خدا]] {{صل}}: هرکس [[علی]] را پس از وفاتش [[زیارت]] کند، [[بهشت]] برای اوست<ref>{{متن حدیث|رسول الله {{صل}}: مَن زارَ عَلِیاً بَعدَ وَفاتِهِ فَلَهُ الجَنةُ}} (المقنعة، ص ۴۶۲).</ref>.


به [[نقل]] از [[جعفر بن محمد]] بن مالک، با ذکر سلسله [[سند]] خود در [[حدیث]]: نزد [[امام]] [[جعفر صادق]] {{ع}} بودم. از [[امیر مؤمنان علی]] بن [[ابی‌طالب]] {{ع}} یاد شد. ابن مارِد به [[امام صادق]] {{ع}} گفت: برای کسی که جدت [[امیر مؤمنان]] {{ع}} را [[زیارت]] کند، چه پاداشی است؟ فرمود: "ای پسر مارد! هرکس جدم را با [[معرفت]] به [[حق]] او [[زیارت]] کند، [[خداوند]] برای هر گام او [[پاداش]] یک [[حج]] مقبول و [[عمره]] پذیرفته می‌دهد. به [[خدا]] [[سوگند]]، ای پسر مارد! [[آتش دوزخ]]، هرگز قدمی را که در راه [[زیارت]] [[امیر مؤمنان]] غبارآلود شده باشد، نمی‌سوزاند، چه پیاده رفته باشد، چه سواره. ای پسر مارد! این [[حدیث]] را با [[آب]] طلا بنویس"<ref>{{متن حدیث|تهذیب الأحکام عن جعفر بن محمد بن مالک عن رجاله یرفعه: کنتُ عِندَ جَعفَرِ بنِ مُحَمدٍ الصادِقِ {{عم}} وقَد ذَکرَ أمیرَ المُؤمِنینَ عَلِی بنَ أبی طالِبٍ {{ع}} فَقالَ ابنُ مارِدٍ لِأَبی عَبدِ اللهِ {{ع}}: ما لِمَن زارَ جَدک أمیرَ المُؤمِنینَ {{ع}}؟ فَقالَ: یابنَ مارِدٍ، مَن زارَ جَدی عارِفاً بِحَقهِ کتَبَ اللهُ لَهُ بِکل خُطوَةٍ حَجةً مَقبولَةً وعُمرَةً مَبرورَةً، وَاللهِ یابنَ مارِدٍ ما یطعِمُ اللهُ النارَ قَدَماً اغبَرت فی زِیارَةِ أمیرِ المُؤمِنینَ {{ع}} ماشِیاً کانَ أو راکباً، یابنَ مارِدٍ! اکتُب هذَا الحَدیثَ بِماءِ الذهَبِ}} (تهذیب الأحکام، ج ۶، ص ۲۱، ح ۴۹).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]، ص ۶۰۲-۶۰۸.</ref>
به [[نقل]] از [[جعفر بن محمد]] بن مالک، با ذکر سلسله سند خود در [[حدیث]]: نزد [[امام]] [[جعفر صادق]] {{ع}} بودم. از [[امیر مؤمنان علی]] بن [[ابی‌طالب]] {{ع}} یاد شد. ابن مارِد به [[امام صادق]] {{ع}} گفت: برای کسی که جدت [[امیر مؤمنان]] {{ع}} را [[زیارت]] کند، چه پاداشی است؟ فرمود: "ای پسر مارد! هرکس جدم را با [[معرفت]] به [[حق]] او [[زیارت]] کند، [[خداوند]] برای هر گام او [[پاداش]] یک [[حج]] مقبول و [[عمره]] پذیرفته می‌دهد. به [[خدا]] [[سوگند]]، ای پسر مارد! [[آتش دوزخ]]، هرگز قدمی را که در راه [[زیارت]] [[امیر مؤمنان]] غبارآلود شده باشد، نمی‌سوزاند، چه پیاده رفته باشد، چه سواره. ای پسر مارد! این [[حدیث]] را با [[آب]] طلا بنویس"<ref>{{متن حدیث|تهذیب الأحکام عن جعفر بن محمد بن مالک عن رجاله یرفعه: کنتُ عِندَ جَعفَرِ بنِ مُحَمدٍ الصادِقِ {{عم}} وقَد ذَکرَ أمیرَ المُؤمِنینَ عَلِی بنَ أبی طالِبٍ {{ع}} فَقالَ ابنُ مارِدٍ لِأَبی عَبدِ اللهِ {{ع}}: ما لِمَن زارَ جَدک أمیرَ المُؤمِنینَ {{ع}}؟ فَقالَ: یابنَ مارِدٍ، مَن زارَ جَدی عارِفاً بِحَقهِ کتَبَ اللهُ لَهُ بِکل خُطوَةٍ حَجةً مَقبولَةً وعُمرَةً مَبرورَةً، وَاللهِ یابنَ مارِدٍ ما یطعِمُ اللهُ النارَ قَدَماً اغبَرت فی زِیارَةِ أمیرِ المُؤمِنینَ {{ع}} ماشِیاً کانَ أو راکباً، یابنَ مارِدٍ! اکتُب هذَا الحَدیثَ بِماءِ الذهَبِ}} (تهذیب الأحکام، ج ۶، ص ۲۱، ح ۴۹).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]، ص ۶۰۲-۶۰۸.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
۱۱۲٬۶۳۷

ویرایش