پرش به محتوا

کارکردهای عصمت معصومان: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۲۰۵: خط ۲۰۵:
دارنده عصمت همچنین در همان [[پاکی]] و [[اعتدالی]] [[فطری]] خود قرار دارد و بر اساس [[الهامات]] [[الهی]] در مسیری گام بر می‌‌دارد که به مقام اطمینان و راضیه مرضیه<ref>سوره فجر، آیه ۲۷.</ref> می‌‌رساند. این گونه است که نسبت به [[حق و باطل]] [[شناخت]] داشته و به [[تقوا]] [[گرایش]] و از [[فجور]] گریزش داشته<ref>سوره شمس، آیات ۷ و ۸ و ۹.</ref> و خداوند کارهای خیر را به وی [[وحی]] می‌‌کند و او را [[راهنمایی]] و دستگیری می‌‌نماید. خداوند دراین باره می‌‌فرماید: {{متن قرآن|وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا وَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِمْ فِعْلَ الْخَيْرَاتِ وَإِقَامَ الصَّلَاةِ وَإِيتَاءَ الزَّكَاةِ وَكَانُوا لَنَا عَابِدِينَ}}<ref>«و آنان را پیشوایانی کردیم که به فرمان ما راهبری می‌کردند و به آنها انجام کارهای نیک و برپا داشتن نماز و دادن زکات را وحی کردیم و آنان پرستندگان ما بودند» سوره انبیاء، آیه ۷۳.</ref>.
دارنده عصمت همچنین در همان [[پاکی]] و [[اعتدالی]] [[فطری]] خود قرار دارد و بر اساس [[الهامات]] [[الهی]] در مسیری گام بر می‌‌دارد که به مقام اطمینان و راضیه مرضیه<ref>سوره فجر، آیه ۲۷.</ref> می‌‌رساند. این گونه است که نسبت به [[حق و باطل]] [[شناخت]] داشته و به [[تقوا]] [[گرایش]] و از [[فجور]] گریزش داشته<ref>سوره شمس، آیات ۷ و ۸ و ۹.</ref> و خداوند کارهای خیر را به وی [[وحی]] می‌‌کند و او را [[راهنمایی]] و دستگیری می‌‌نماید. خداوند دراین باره می‌‌فرماید: {{متن قرآن|وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا وَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِمْ فِعْلَ الْخَيْرَاتِ وَإِقَامَ الصَّلَاةِ وَإِيتَاءَ الزَّكَاةِ وَكَانُوا لَنَا عَابِدِينَ}}<ref>«و آنان را پیشوایانی کردیم که به فرمان ما راهبری می‌کردند و به آنها انجام کارهای نیک و برپا داشتن نماز و دادن زکات را وحی کردیم و آنان پرستندگان ما بودند» سوره انبیاء، آیه ۷۳.</ref>.


در غیر معصوم از [[حاکمان]] [[اسلامی]] احتمال خطا می‌‌رود، هر چند احتمال گناه عمدی و یا حتی فکر گناه عمدی نمی‌رود؛ زیرا مرتبه‌ای از [[عصمت]] برای [[حاکمان]] [[اسلامی]] شرط است. پس وقتی [[حاکم اسلامی]] و [[ولی امر مسلمین]] در نظام سیاسی ولایی از [[مقام عصمت]] در هر مرتبه ای برخوردار باشد، هرگز [[ظلم]] و ستمی به خود و دیگری نمی‌کند. این ستم به خود شامل [[شرک]] و [[کفرورزی]] و [[گناهان]] آشکار و نهانی است که موجب سقوط و [[هبوط]] وی می‌‌شود؛ بنابراین، کسی که ستم به خود کند و گناهی را در [[نهان]] مرتکب شود، از [[ولایت الهی]] ساقط می‌‌شود، هر چند که پیش از این گناهی نکرده باشد. همچنین ولی امر مسلمین باید نسبت به دیگران از [[خدا]] و [[خلق]] [[عدالت]] را رعایت کند و ظلمی در قالب شرک و [[کفر]]، یا [[تجاوز]] و [[تعدی به حقوق مردم]] نداشته باشد؛ زیرا اگر این گونه عمل کند، از ولایت الهی خارج شده و [[مظهر]] [[طاغوت]] می‌‌شود و خود به خود از [[ولایت]] و [[حکومت]] منعزل شده و حکومت و [[حاکمیت]] وی [[مشروعیت]] اسلامی و قانونی ـ [[سیاسی]] نخواهد داشت.
در غیر معصوم از [[حاکمان]] [[اسلامی]] احتمال خطا می‌‌رود، هر چند احتمال گناه عمدی و یا حتی فکر گناه عمدی نمی‌رود؛ زیرا مرتبه‌ای از [[عصمت]] برای [[حاکمان]] [[اسلامی]] شرط است. پس وقتی [[حاکم اسلامی]] و [[ولی امر مسلمین]] در نظام سیاسی ولایی از [[مقام عصمت]] در هر مرتبه ای برخوردار باشد، هرگز [[ظلم]] و ستمی به خود و دیگری نمی‌کند. این ستم به خود شامل [[شرک]] و [[کفرورزی]] و [[گناهان]] آشکار و نهانی است که موجب سقوط و هبوط وی می‌‌شود؛ بنابراین، کسی که ستم به خود کند و گناهی را در [[نهان]] مرتکب شود، از [[ولایت الهی]] ساقط می‌‌شود، هر چند که پیش از این گناهی نکرده باشد. همچنین ولی امر مسلمین باید نسبت به دیگران از [[خدا]] و [[خلق]] [[عدالت]] را رعایت کند و ظلمی در قالب شرک و [[کفر]]، یا [[تجاوز]] و [[تعدی به حقوق مردم]] نداشته باشد؛ زیرا اگر این گونه عمل کند، از ولایت الهی خارج شده و مظهر [[طاغوت]] می‌‌شود و خود به خود از [[ولایت]] و [[حکومت]] منعزل شده و حکومت و [[حاکمیت]] وی [[مشروعیت]] اسلامی و قانونی ـ [[سیاسی]] نخواهد داشت.


مهم‌ترین عوامل ایجادی چنین عصمتی در افراد اموری چون: [[آخرت]] اندیشی و دوری از [[دنیاطلبی]]<ref>سوره ص، آیات ۴۵ تا ۴۸.</ref>، [[اخلاص]] خدادادی<ref>سوره یوسف، آیه ۲۴.</ref>، [[اراده الهی]]<ref>سوره احزاب، آیه ۳۳.</ref>، مشاهده [[یقینی]] [[برهان]] و [[حجت الهی]]<ref>سوره یوسف، آیه ۲۴.</ref>، [[خوف از خدا]]<ref>سوره انعام، آیه ۱۵؛ سوره یونس، آیه ۱۵؛ سوره زمر، آیه ۱۳.</ref>، استمداد و [[نیایش]] به درگاه خداوند<ref>سوره یوسف، آیات ۳۳ و ۳۴.</ref>، [[رحمت خدا]]<ref>سوره نساء، آیه ۱۱۳؛ سوره یوسف، آیه ۵۳.</ref>، [[عقیده]] به [[ربوبیت]] و پروردگاری [[الهی]] در همه حال<ref>سوره یوسف، آیات ۲۱ و ۲۳.</ref>، عنایت خاصّ و [[حفظ]] و نگهداری [[خدا]]<ref>سوره اسراء، آیات ۷۳ و ۷۴؛ سوره یوسف، آیه ۲۴.</ref>، فضل الهی<ref>سوره نساء، آیه ۱۱۳.</ref>، [[هدایت ویژه]]<ref>سوره انعام، آیه ۹۰؛ سوره مریم، آیه ۵۸؛ سوره طه، آیه ۱۲۲.</ref>، [[ذکر خدا]] و حضور در محضر خدا<ref>سوره اعراف، آیه ۲۰۱.</ref> و اموری دیگر که همه را [[عبادت]] تقوایی مرتبط و مربوط است<ref>[[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[عصمت مهم‌ترین شرط حاکم در نظام ولایی (مقاله)|عصمت مهم‌ترین شرط حاکم در نظام ولایی]].</ref>.
مهم‌ترین عوامل ایجادی چنین عصمتی در افراد اموری چون: [[آخرت]] اندیشی و دوری از [[دنیاطلبی]]<ref>سوره ص، آیات ۴۵ تا ۴۸.</ref>، [[اخلاص]] خدادادی<ref>سوره یوسف، آیه ۲۴.</ref>، [[اراده الهی]]<ref>سوره احزاب، آیه ۳۳.</ref>، مشاهده [[یقینی]] [[برهان]] و [[حجت الهی]]<ref>سوره یوسف، آیه ۲۴.</ref>، [[خوف از خدا]]<ref>سوره انعام، آیه ۱۵؛ سوره یونس، آیه ۱۵؛ سوره زمر، آیه ۱۳.</ref>، استمداد و [[نیایش]] به درگاه خداوند<ref>سوره یوسف، آیات ۳۳ و ۳۴.</ref>، [[رحمت خدا]]<ref>سوره نساء، آیه ۱۱۳؛ سوره یوسف، آیه ۵۳.</ref>، [[عقیده]] به [[ربوبیت]] و پروردگاری [[الهی]] در همه حال<ref>سوره یوسف، آیات ۲۱ و ۲۳.</ref>، عنایت خاصّ و [[حفظ]] و نگهداری [[خدا]]<ref>سوره اسراء، آیات ۷۳ و ۷۴؛ سوره یوسف، آیه ۲۴.</ref>، فضل الهی<ref>سوره نساء، آیه ۱۱۳.</ref>، [[هدایت ویژه]]<ref>سوره انعام، آیه ۹۰؛ سوره مریم، آیه ۵۸؛ سوره طه، آیه ۱۲۲.</ref>، [[ذکر خدا]] و حضور در محضر خدا<ref>سوره اعراف، آیه ۲۰۱.</ref> و اموری دیگر که همه را [[عبادت]] تقوایی مرتبط و مربوط است<ref>[[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[عصمت مهم‌ترین شرط حاکم در نظام ولایی (مقاله)|عصمت مهم‌ترین شرط حاکم در نظام ولایی]].</ref>.
۱۱۴٬۸۷۹

ویرایش