الواح موسی در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

پس از موسی {{ع}} گروهی از [[بنی‌اسرائیل]] از [[پیامبر]] خود خواستند تا [[پادشاهی]] برای آنان [[نصب]] کند تا به [[فرماندهی]] وی در [[راه خدا]] [[کارزار]] کنند. پیامبرشان «[[طالوت]]» را به فرماندهی آنان برگزید و گفت: نشانه [[سلطنت]] وی این است که «تابوت » را به شما باز می‌گرداند تا مایه آرامشتان شود: {{متن قرآن|وَقَالَ لَهُمْ نَبِيُّهُمْ إِنَّ آيَةَ مُلْكِهِ أَنْ يَأْتِيَكُمُ التَّابُوتُ فِيهِ سَكِينَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَبَقِيَّةٌ مِمَّا تَرَكَ آلُ مُوسَى وَآلُ هَارُونَ تَحْمِلُهُ الْمَلَائِكَةُ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ}}<ref>«و پیامبرشان به آنان گفت: نشانه پادشاهی او این است که تابوت (عهد) نزدتان خواهد آمد که در آن آرامشی از سوی پروردگارتان (نهفته) است و (نیز) بازمانده‌ای از آنچه از خاندان موسی و هارون بر جای نهاده‌اند و فرشتگان آن را حمل می‌کنند، بی‌گمان در آن برای شما اگر» سوره بقره، آیه ۲۴۸.</ref>.<ref>مجمع البیان، ج ۲، ص۶۱۴.</ref> «[[تابوت]]» صندوقی است چوبی که در آن چیزی می‌نهند <ref>التحقیق، ج۱، ص۳۷۲؛ قاموس‌قرآن، ج ۱، ص۲۶۰؛ قاموس کتاب مقدس، ص۲۳۷.</ref> و مراد از آن در [[آیه]] تابوت [[بنی‌اسرائیل]] است که موسی {{ع}} در واپسین روزهای [[عمر]] خود [[الواح]]، [[زره]] و برخی چیزهای دیگر را در آن نهاد و به [[جانشین]] خویش، [[یوشع بن نون]] سپرد و از آن پس اهمیت این صندوق در میان بنی‌اسرائیل بیشتر شد و در همه [[جنگ‌ها]] برای [[آرامش]] آن را به همراه خود برده و بر [[دشمن]] [[پیروز]] می‌شدند.<ref>التبیان، ج۲، ص۲۹۳؛ مجمع‌البیان، ج ۲، ص۶۱۴؛ الدرالمنثور، ج ۱، ص۷۵۸.</ref> (تابوت بنی‌اسرائیل) همچنین در [[تفسیر]] {{متن قرآن|بَقِيَّةٌ مِمَّا تَرَكَ آلُ مُوسَى وَآلُ هَارُونَ }} از [[ابن‌عباس]]، [[قتاده]]، [[عکرمه]] و برخی دیگر نقل شده که مراد از آن خرده‌های [[الواح موسی]] و [[عصا]] و [[لباس]] اوست که در تابوت نهاده بودند.<ref>جامع‌البیان، مج ۲، ج ۲، ص۸۳۰؛نورالثقلین، ج ۱، ص۲۴۷؛ الفرقان، ج ۲، ص۱۶۹.</ref>.<ref>[[ابوالفضل روحی|روی، ابوالفضل]]، [[الواح موسی - روحی (مقاله)|مقاله «الواح موسی»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۴ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۴، ص193-194.</ref>