شئون امام در سرای آخرت: تفاوت میان نسخه‌ها

[[شیخ مفید]]، [[شیخ طوسی]] و [[علامه حلی]] به این مسئله توجه کرده‌اند. [[شیخ مفید]] درباره مسئله [[اعراف]] چند دسته [[روایت]] [[نقل]] می‌کند و در پایان می‌گوید که آنچه می‌توان بدان [[یقین]] داشت، آن است که [[اعراف]] مکانی میان [[بهشت و جهنم]] است که دو گروه در آنجا حضور دارند: یکی از آن دو گروه، [[امامان]] و حجت‌های الهی‌اند و دیگری کسانی که در [[انتظار]] [[امر]] [[خداوند]] برای ورود به بهشت‌اند.<ref>محمد بن محمد بن نعمان مفید، تصحیح لاعتقاد، ص۱۰۶-۱۰۷؛ و نیز ر. ک: همو، تفضیل [[امام علی|امیرمؤمنان]] {{ع}}، ص۲۹-۳۱.</ref> البته [[شیخ مفید]] نقش و [[وظیفه]] [[امامان]] {{عم}} در آن [[جایگاه]] را روشن نمی‌سازد. [[شیخ طوسی]] ذیل [[آیات]] [[سوره اعراف]] ضمن بیان دیدگاه‌هایی، [[سخن]] [[امام صادق]] {{ع}} را [[نقل]] می‌کند که [[اعراف]] موقفی است که [[پیامبران]] و [[جانشینان]] آنها در آن حضور دارند. همچنین [[گنهکاران]] [[امت]] ایشان نیز در آنجا حاضرند و [[انتظار]] دارند که به کمک و [[شفاعت]] [[پیامبران]] و [[امامان]] وارد [[بهشت]] شوند.<ref>محمد بن حسن طوسی، التبیان، ج ۴، ص ۴۱۰-۴۱۲.</ref> [[علامه]] حلّی روایتی [[نقل]] می‌کند که در آن، از [[اهل بیت]] {{عم}} به عنوان [[اصحاب اعراف]] یاد شده<ref>حسن بن یوسف حلی، کشف الیقین، ص ۴۰۲.</ref> اما از [[وظایف]] ایشان سخنی به میان نیاورده است.

=== هفتم: [[جایگاه امام در موقف صراط]] ===