قم در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

ظاهر برخی [[روایات]] این است که [[امامان]] {{عم}} به شهر [[قم]]، عنایت ویژه‌‏ای داشته و مفهومی را [[برتر]] و وسیع‌‏تر از یک شهر و توابع آن، به این شهر بخشیده‏‌اند. در روایتی آمده است عده‌‏ای از بزرگان [[ری]] به حضور [[امام صادق]] {{ع}} رسیدند و عرض کردند: "ما از اهل [[ری]] هستیم که خدمت رسیده‏‌ایم. حضرت فرمود: خوش آمدند برادران قمی ما. آنان عرض کردند: ما اهل [[ری]] هستیم. حضرت فرمود: خوش آمدند برادران قمی ما. باز عرض کردند: ما اهل [[ری]] هستیم. حضرت فرمود: خوش آمدند برادران قمی ما. دوباره عرض کردند: ما اهالی [[ری]] هستیم. [[امام]] نیز [[کلام]] اوّل خود را تکرار کرد. آنان گفته خود را چند بار یادآور شدند و [[امام]] نیز مانند اوّل آنان را پاسخ داد و چنین فرمود: [[خداوند]] سبحانه و تعالی دارای حرمی است که [[مکه]] است و [[پیامبر]] {{صل}} دارای حرمی‏ است و آن [[مدینه منوره]] است و [[امام علی|امیر المؤمنین]] {{ع}} حرمی دارد که [[کوفه]] است. ما [[اهل بیت]] {{عم}} نیز دارای حرمی هستیم که آن، شهر [[قم]] است. به زودی بانویی از سلاله من به نام [[فاطمه]] {{س}} در این شهر [[دفن]] خواهد شد. کسی که او را در [[قم]] [[زیارت]] کند، [[اهل بهشت]] است"<ref>محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج۵۷، ص۲۱۶، ح ۴۱؛ محدث نوری، مستدرک الوسائل، ج۱۰، ص۳۶۸، ح ۱۲۱۹۶</ref>، [[راوی]] گفت: این سخن را [[امام صادق]] {{ع}} زمانی فرمود که هنوز [[امام کاظم|حضرت کاظم]] {{ع}} متولد نشده بود<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۳۴۶ ـ ۳۴۹؛ [[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]. ص۵۰۳.</ref>.