پرش به محتوا

حدیث باب حطه در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۱۲: خط ۱۲:
قضیه باب حطّه در بنی‌اسرائیل در دو آیه با [[اختلاف]] اندکی آمده است: سوره بقره، آیه ۵۸ و [[سوره اعراف]]، آیه ۱۶۱. در سوره بقره آیه مربوطه این است، {{متن قرآن|وَإِذْ قُلْنَا ادْخُلُوا هَذِهِ الْقَرْيَةَ فَكُلُوا مِنْهَا حَيْثُ شِئْتُمْ رَغَدًا وَادْخُلُوا الْبَابَ سُجَّدًا وَقُولُوا حِطَّةٌ نَغْفِرْ لَكُمْ خَطَايَاكُمْ وَسَنَزِيدُ الْمُحْسِنِينَ}}<ref>«و (یاد کنید) آنگاه را که گفتیم: بدین شهر در آیید و از (نعمت‌های) آن از هر جا که خواستید فراوان بخورید و با فروتنی از دروازه وارد شوید و بگویید: از لغزش ما بگذر! تا از لغزش‌های شما درگذریم، و به زودی (پاداش) نکوکاران را می‌افزاییم» سوره بقره، آیه ۵۸.</ref>.
قضیه باب حطّه در بنی‌اسرائیل در دو آیه با [[اختلاف]] اندکی آمده است: سوره بقره، آیه ۵۸ و [[سوره اعراف]]، آیه ۱۶۱. در سوره بقره آیه مربوطه این است، {{متن قرآن|وَإِذْ قُلْنَا ادْخُلُوا هَذِهِ الْقَرْيَةَ فَكُلُوا مِنْهَا حَيْثُ شِئْتُمْ رَغَدًا وَادْخُلُوا الْبَابَ سُجَّدًا وَقُولُوا حِطَّةٌ نَغْفِرْ لَكُمْ خَطَايَاكُمْ وَسَنَزِيدُ الْمُحْسِنِينَ}}<ref>«و (یاد کنید) آنگاه را که گفتیم: بدین شهر در آیید و از (نعمت‌های) آن از هر جا که خواستید فراوان بخورید و با فروتنی از دروازه وارد شوید و بگویید: از لغزش ما بگذر! تا از لغزش‌های شما درگذریم، و به زودی (پاداش) نکوکاران را می‌افزاییم» سوره بقره، آیه ۵۸.</ref>.
در [[تفسیر]] [[آیه شریفه]] نکات ذیل را یادآور می‌شویم:
در [[تفسیر]] [[آیه شریفه]] نکات ذیل را یادآور می‌شویم:
# درباره “قریه” دو دیدگاه نقل شده است: أریحا و [[بیت المقدس]]. دیدگاه دوم مشهور است. مرحوم [[طبرسی]] در این باره می‌فرماید: [[مفسّران]] بر این مسأله اتّفاق نظر دارند که مراد از قریه در این آیه شریفه، بیت المقدس است، و مؤید آن این آیه شریفه است که می‌فرماید: “به [[سرزمین]] مقدسی که [[خداوند]] برای شما مقرر داشته است، وارد شوید”، و ابن [[زید]] می‌گوید: مراد از قریه، “أریحا” است که روستایی در نزدیکی [[بیت المقدس]] است که در آن بقایای [[قوم عاد]] که عمالقه بودند و [[رئیس]] آنان [[عوج]] بن عُنُق بود، می‌باشد<ref>مجمع البیان، ج۱، ص۲۶۷.</ref>.
# درباره “قریه” دو دیدگاه نقل شده است: أریحا و [[بیت المقدس]]. دیدگاه دوم مشهور است. مرحوم [[طبرسی]] در این باره می‌فرماید: [[مفسّران]] بر این مسأله اتّفاق نظر دارند که مراد از قریه در این آیه شریفه، بیت المقدس است، و مؤید آن این آیه شریفه است که می‌فرماید: “به سرزمین مقدسی که [[خداوند]] برای شما مقرر داشته است، وارد شوید”، و ابن [[زید]] می‌گوید: مراد از قریه، “أریحا” است که روستایی در نزدیکی [[بیت المقدس]] است که در آن بقایای [[قوم عاد]] که عمالقه بودند و [[رئیس]] آنان عوج بن عُنُق بود، می‌باشد<ref>مجمع البیان، ج۱، ص۲۶۷.</ref>.
# برخی گفته‌اند مراد از “الباب” در [[آیه شریفه]] همان قریه است، یعنی اگر أریحا مورد نظر است، درب همان [[شهر]]، و اگر بیت المقدس مورد نظر است، درب این شهر مراد است. برخی گفته‌اند مراد یکی از درهای بیت المقدس است. “مجاهد” آن را هشتمین درب که “باب حطّه” نامیده شده می‌داند و برخی دیگر آن را “باب القُبّه” می‌دانند که [[حضرت موسی]] {{ع}} و [[بنی اسرائیل]] به سمت آن [[نماز]] می‌خواندند. به [[نقل]] [[طبرسی]]، ابوعلی جُبّائی، باب بیت المقدس را صحیح دانسته و برای آن شاهدی نیز آورده است<ref>مجمع البیان، ج۱، ص۲۴۷. جهت اطلاع بیشتر ر. ک: مفاتیح الغیب، ج۳، ص۸۸-۸۹.</ref>.
# برخی گفته‌اند مراد از “الباب” در [[آیه شریفه]] همان قریه است، یعنی اگر أریحا مورد نظر است، درب همان [[شهر]]، و اگر بیت المقدس مورد نظر است، درب این شهر مراد است. برخی گفته‌اند مراد یکی از درهای بیت المقدس است. “مجاهد” آن را هشتمین درب که “باب حطّه” نامیده شده می‌داند و برخی دیگر آن را “باب القُبّه” می‌دانند که [[حضرت موسی]] {{ع}} و [[بنی اسرائیل]] به سمت آن [[نماز]] می‌خواندند. به [[نقل]] [[طبرسی]]، ابوعلی جُبّائی، باب بیت المقدس را صحیح دانسته و برای آن شاهدی نیز آورده است<ref>مجمع البیان، ج۱، ص۲۴۷. جهت اطلاع بیشتر ر. ک: مفاتیح الغیب، ج۳، ص۸۸-۸۹.</ref>.
# برخی گفته‌اند مراد از “سجده” در [[آیه]]، حالت خمیدگی و [[رکوع]] است؛ زیرا در حال [[سجده]]، حرکت ممکن نیست. برخی دیگر گفته‌اند مراد، حالت [[خضوع]] و [[خشوع]] و ورود بدون [[تکبّر]] است<ref>مجمع البیان، ج۱، ص۱۹۴.</ref>. خضوع امری [[باطنی]] و [[قلبی]] است، البته در ظاهر نمادی نیز می‌خواهد که همان حالت رکوع و خمیدگی بوده است (مثل این که قلبا نسبت به [[حضرت]] معصومه {{س}} اظهار خضوع و خشوع داریم، اما وقتی نزدیک به این [[حرم]] می‌رسیم، خضوعمان را با [[احترام]] و [[خم]] شدن نشان می‌دهیم). برخی دیگر گفته‌اند چون آن درب خیلی کوتاه بوده است آنان مجبور بودند خم شوند. اما این وجه [[نادرست]] دانسته شده؛ زیرا در این آیه امر به رکوع و خضوع شده است و این امر با جبری بودن، معنا ندارد..
# برخی گفته‌اند مراد از “سجده” در [[آیه]]، حالت خمیدگی و [[رکوع]] است؛ زیرا در حال [[سجده]]، حرکت ممکن نیست. برخی دیگر گفته‌اند مراد، حالت [[خضوع]] و [[خشوع]] و ورود بدون [[تکبّر]] است<ref>مجمع البیان، ج۱، ص۱۹۴.</ref>. خضوع امری [[باطنی]] و [[قلبی]] است، البته در ظاهر نمادی نیز می‌خواهد که همان حالت رکوع و خمیدگی بوده است (مثل این که قلبا نسبت به حضرت معصومه {{س}} اظهار خضوع و خشوع داریم، اما وقتی نزدیک به این [[حرم]] می‌رسیم، خضوعمان را با [[احترام]] و [[خم]] شدن نشان می‌دهیم). برخی دیگر گفته‌اند چون آن درب خیلی کوتاه بوده است آنان مجبور بودند خم شوند. اما این وجه نادرست دانسته شده؛ زیرا در این آیه امر به رکوع و خضوع شده است و این امر با جبری بودن، معنا ندارد..
# گفته شده است کلمه “حِطّه” لفظی بوده که برای [[استغفار]] و [[توبه]] به‌کار می‌رفته و به معنای {{عربی|اغفر ذنوبنا}} می‌باشد<ref>مجمع البیان، ج۱، ص۱۹۴؛ مفاتیح الغیب، ج۳، ص۵۲۳.</ref>.
# گفته شده است کلمه “حِطّه” لفظی بوده که برای [[استغفار]] و [[توبه]] به‌کار می‌رفته و به معنای {{عربی|اغفر ذنوبنا}} می‌باشد<ref>مجمع البیان، ج۱، ص۱۹۴؛ مفاتیح الغیب، ج۳، ص۵۲۳.</ref>.


۱۱۲٬۸۶۰

ویرایش