بحث:مرگ: تفاوت میان نسخهها
←نویسنده: آقای ظرافتی
(←کلیات) |
|||
خط ۱۱۷: | خط ۱۱۷: | ||
{{پایان مدخل وابسته}} | {{پایان مدخل وابسته}} | ||
== | ==مقدمه== | ||
'''مرگ:''' مردن، جدا شدن [[روح]] از [[بدن]]. حیات [[انسان]] بسته به روحی است که در [[بدن]] اوست. وقتی [[روح]] از [[بدن]] خارج شود، حالتی برای جسم پیش میآید که مرگ نام دارد. [[روح]] [[انسان]] باقی است و در [[قیامت]] دوباره به جسم برمیگردد. با مرگ، همه حواس و ادراکات جسمی تعطیل میشود و [[بدن]] در معرض پوسیدگی و از هم پاشیدن قرار میگیرد، اما [[جان]] [[آدمی]] همچنان باقی است. مرگ، نابودی نیست، بلکه [[انتقال روح]] [[انسان]] از [[دنیا]] به [[جهان]] دیگر است که "[[عالم برزخ]]" نام دارد. [[روح]] را فرشتهای به نام [[عزرائیل]] میگیرد که به او [[ملک الموت]] هم میگویند. مرگ گاهی به حالت طبیعی و در اثر نابود شدن نیروی جسمی و تحلیل رفتن قوای بدنی و [[بیماری]] است، گاهی هم در اثر حوادث و تصادفات و [[قتل]] انجام میگیرد. مرگ، پدیدهای عبرتانگیز است. همه خواهند مرد و تنها [[خدا]] باقی میماند و [[قیامت]]، زمان بازگشت دوباره [[جانها]] به بدنها و [[رستاخیز]] عمومی برای حساب و کتاب و [[پاداش]] و [[کیفر]] است. [[بهترین]] نوع مرگ، [[شهادت]] است و [[شهیدان]] همیشه جاویدانند. برای برخی از [[مردم]]، مرگ، آغاز راحتی و [[نعمت]] است و برخی با مرگ، وارد مرحله [[عذاب]] میشوند. به مرده، میت و متوفی هم گفته میشود<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگنامه دینی (کتاب)|فرهنگنامه دینی]]، ص۲۰۷.</ref>. | '''مرگ:''' مردن، جدا شدن [[روح]] از [[بدن]]. حیات [[انسان]] بسته به روحی است که در [[بدن]] اوست. وقتی [[روح]] از [[بدن]] خارج شود، حالتی برای جسم پیش میآید که مرگ نام دارد. [[روح]] [[انسان]] باقی است و در [[قیامت]] دوباره به جسم برمیگردد. با مرگ، همه حواس و ادراکات جسمی تعطیل میشود و [[بدن]] در معرض پوسیدگی و از هم پاشیدن قرار میگیرد، اما [[جان]] [[آدمی]] همچنان باقی است. مرگ، نابودی نیست، بلکه [[انتقال روح]] [[انسان]] از [[دنیا]] به [[جهان]] دیگر است که "[[عالم برزخ]]" نام دارد. [[روح]] را فرشتهای به نام [[عزرائیل]] میگیرد که به او [[ملک الموت]] هم میگویند. مرگ گاهی به حالت طبیعی و در اثر نابود شدن نیروی جسمی و تحلیل رفتن قوای بدنی و [[بیماری]] است، گاهی هم در اثر حوادث و تصادفات و [[قتل]] انجام میگیرد. مرگ، پدیدهای عبرتانگیز است. همه خواهند مرد و تنها [[خدا]] باقی میماند و [[قیامت]]، زمان بازگشت دوباره [[جانها]] به بدنها و [[رستاخیز]] عمومی برای حساب و کتاب و [[پاداش]] و [[کیفر]] است. [[بهترین]] نوع مرگ، [[شهادت]] است و [[شهیدان]] همیشه جاویدانند. برای برخی از [[مردم]]، مرگ، آغاز راحتی و [[نعمت]] است و برخی با مرگ، وارد مرحله [[عذاب]] میشوند. به مرده، میت و متوفی هم گفته میشود<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگنامه دینی (کتاب)|فرهنگنامه دینی]]، ص۲۰۷.</ref>. | ||