نامۀ ۴۲ نهج البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها

* [[عمر بن ابی‌سلمه]] [[فرزند]] [[ام‌ سلمه]]، [[همسر گرامی پیامبر]] {{صل}}، بود. [[ام‌سلمه]] هنگام [[جنگ جمل]] و پس از این‌که نتوانست [[عایشه]] را از [[جنگ]] و مقابله با [[امام]] {{ع}} بازدارد، نامه‌ای خطاب به [[امام]] نوشت که اگر [[جهاد]] از [[زنان]] برداشته نشده بود، خودم در رکاب شما می‌جنگیدم. اینک پسرم را به‌جای خود می‌فرستم؛ و [[عمر]] را همراه [[نامه]] نزد [[امام]] فرستاد. [[عمر]] از معتمدین [[امام]] بود و پس از [[جمل]]، او را به کارگزاری [[بحرین]] فرستاد. هنگامی که [[امام]] آماده عزیمت به [[صفین]] شد و [[عمر]] را مرد میادین سخت می‌دانست، او را از [[امارت بحرین]] به‌ سوی [[کوفه]] فراخواند و دیگری را به جای او نشاند. [[امام]] در توضیح خود، ضمن [[سپاس]] از [[فرمانداری]] نیکوی [[عمر]]، برکناری او را نه از جهت کم‌کاری و سوءمدیریت، که به‌دلیل نیازی که در امر خطیر [[جنگ]] با [[معاویه]] و اعتمادی که به او در [[حسن]] انجام مسئولیت‌های سنگین دارد، می‌داند<ref>[[سید حسین دین‌پرور|دین‌پرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 787.</ref>.

* اما بعد، من نعمان پسر عجلان زرقی را بر [[بحرین]] [[فرمانروا]] کردم و تو را بی‌آن‌که بر تو نکوهشی باشد یا سرزنشی، از آن کار برکنار داشتم. همانا که تو [[وظیفه]] [[فرمانداری]] [[نیکو]] انجام دادی و شرط [[امانت]] به جای آوردی. پس اکنون به تو نه بدگمانم، نه توبیخی روامی‌دارم، نه تهمتی بر تو است نه گناهی. نزد من آی که بر آنم تا با [[ستمگران]] [[شام]] درآویزم و [[دوست]] می‌دارم که در این سفر با من باشی، چه، تو از آن زمره مردمی هستی که در [[جهاد]] با [[دشمن]] و برپا داشتن ستون [[دین]] از آنان [[یاری]] می‌جویم<ref>[[سید حسین دین‌پرور|دین‌پرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 788.</ref>.

* [[پرونده:13681049.jpg|22px]] [[سید حسین دین‌پرور|دین‌پرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|'''دانشنامه نهج البلاغه ج۲''']]