عباس بن علی بن ابی‌طالب: تفاوت میان نسخه‌ها
←شهادت
(←شهادت) |
|||
| خط ۱۲۲: | خط ۱۲۲: | ||
== شهادت == | == شهادت == | ||
وقتی [[علمدار]] [[کربلا]] از [[امام حسین]] {{ع}} [[اذن]] میدان طلبید، حضرت از او خواست برای | وقتی [[علمدار]] [[کربلا]] از [[امام حسین]] {{ع}} [[اذن]] میدان طلبید، حضرت از او خواست برای کودکان [[تشنه]] و خیمه‌های بی‌آب، آب تهیّه کند. [[ابوالفضل]] {{ع}} به [[فرات]] رفت و مشک آب را پر کرد و در بازگشت به خیمه‌ها با [[سپاه]] [[دشمن]] که [[فرات]] را در محاصره داشتند درگیر شد و دست‌هایش [[قطع]] گردید و به [[شهادت]] رسید. البته پیش از آن نیز چندین نوبت هم‌رکاب با [[سیدالشهدا]] به میدان رفته و با [[سپاه]] [[یزید]] جنگیده بود. [[عباس]]، مظهر [[ایثار]] و [[وفاداری]] و گذشت بود. وقتی وارد [[فرات]] شد، با آنکه [[تشنه]] بود، اما بخاطر [[تشنگی]] برادرش [[حسین]] {{ع}} آب نخورد و خطاب به خویش چنین گفت: {{متن حدیث|يا نفس من بعد الحسين هونى * و بعده لا كنت ان تكونى هذا الحسين وارد المنون * و تشربين بارد المعين تاللّه ما هذا فعال دينى}} و [[سوگند]] یاد کرد که آب ننوشد<ref>بحارالأنوار، ج۴۵، ص۴۱.</ref>. وقتی [[دست]] راستش [[قطع]] شد، این [[رجز]] را می‌خواند: {{متن حدیث| وَ اللَّهِ إِنْ قَطَعْتُمُ يَمِينِي * إِنِّي أُحَامِي أَبَداً عَنْ دِينِي وَ عَنْ إِمَامٍ صَادِقِ الْيَقِينِ * نَجْلِ النَّبِيِّ الطَّاهِرِ الْأَمِينِ}} و چون [[دست]] چپش [[قطع]] شد، چنین گفت: {{متن حدیث| يَا نَفْسُ لَا تَخْشَيْ مِنَ الْكُفَّارِ * وَ أَبْشِرِي بِرَحْمَةِ الْجَبَّارِ مَعَ النَّبِيِّ السَّيِّدِ الْمُخْتَارِ * قَدْ قَطَعُوا بِبَغْيِهِمْ يَسَارِي فَأَصْلِهِمْ يَا رَبِّ حَرَّ النَّارِ}}. | ||
[[شهادت]] [[عباس]]، برای [[امام حسین]] بسیار ناگوار و شکننده بود. جمله پرسوز [[امام]]، وقتی که به بالین [[عباس]] رسید، این بود: {{متن حدیث|الْآنَ انْكَسَرَ ظَهْرِي وَ قَلَّتْ حِيلَتِي وَ شَمِتَ بِي عَدُوِّي}}<ref>معالی السبطین، ج۱، ص۴۴۶؛ مقتل خوارزمی، ج۲، ص۳۰.</ref>. پیکرش، کنار "نهر علقمه" ماند و [[سیدالشهدا]] به سوی [[خیمه]] آمد و [[شهادت]] او را به [[اهل بیت]] خبر داد. هنگام [[دفن]] [[شهدای کربلا]] نیز، در همان محل [[دفن]] شد. از این رو امروز [[حرم]] ابا الفضل {{ع}} با [[حرم]] [[سیدالشهدا]] فاصله دارد<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۱۶؛ [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۱۴۵؛ [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام حسین - ناظم‌زاده (کتاب)|اصحاب امام حسین]]، ص۱۷۵-۱۸۱.</ref>. | [[شهادت]] [[عباس]]، برای [[امام حسین]] بسیار ناگوار و شکننده بود. جمله پرسوز [[امام]]، وقتی که به بالین [[عباس]] رسید، این بود: {{متن حدیث|الْآنَ انْكَسَرَ ظَهْرِي وَ قَلَّتْ حِيلَتِي وَ شَمِتَ بِي عَدُوِّي}}<ref>معالی السبطین، ج۱، ص۴۴۶؛ مقتل خوارزمی، ج۲، ص۳۰.</ref>. پیکرش، کنار "نهر علقمه" ماند و [[سیدالشهدا]] به سوی [[خیمه]] آمد و [[شهادت]] او را به [[اهل بیت]] خبر داد. هنگام [[دفن]] [[شهدای کربلا]] نیز، در همان محل [[دفن]] شد. از این رو امروز [[حرم]] ابا الفضل {{ع}} با [[حرم]] [[سیدالشهدا]] فاصله دارد<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۱۶؛ [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۱۴۵؛ [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام حسین - ناظم‌زاده (کتاب)|اصحاب امام حسین]]، ص۱۷۵-۱۸۱.</ref>. | ||