اذن میدان: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = | | موضوع مرتبط = عاشورا | ||
| عنوان مدخل = | | عنوان مدخل = | ||
| مداخل مرتبط = | | مداخل مرتبط = | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
[[رخصت]] و [[اجازه]] برای میدان رفتن. رسم [[جنگاوری]] در قدیم بوده که برای [[نبرد تن به تن]]، افراد از [[فرمانده]] رخصت میگرفتند تا به میدان کار زار روند. در [[حماسه عاشورا]]، [[یاران سید الشهدا]]{{ع}} برای رفتن به میدان از آن حضرت، رخصت میگرفتند. معمولا [[اذن]] گرفتنشان با [[سلام]] بود، جلوی [[خیمه]] [[امام]] میآمدند و به عنوان سلام [[وداع]] میگفتند: {{عربی|السلام علیک یا ابن رسول الله}}. امام نیز در پاسخ میفرمود: {{متن حدیث|عَلیک السّلام و نحن خلفک}} [[سلام]] بر تو، ما نیز در پی تو میآییم. آنگاه [[آیه]] {{متن قرآن|فَمِنْهُم مَّن قَضَى نَحْبَهُ}}<ref>احزاب ۲۳</ref> را میخواند<ref>عوالم(امام حسین)، ص۲۵۸</ref>. امام نیز گاهی به کسی [[اذن میدان]] نمیداد مثل مادر یا [[همسر]] بعضی از [[یاران]] و به بعضی دیر اجازه میداد و آن شخص با [[اصرار]] زیاد، موافقت امام را جلب میکرد، مثل میدان رفتن [[حضرت قاسم]]{{ع}}، [[جون غلام ابوذر]]، [[فرزندان]] [[مسلم بن عقیل]] و... گاهی نیز بعضی اذن میطلبیدند تا به میدان رفته، با [[دشمن]] حرف بزنند و [[اتمام حجت]] کنند، مثل رخصت خواهی [[یزید بن حصین همدانی]]<ref>بحار الانوار، ج ۴۴، ص۳۱۸</ref> در میدان رفتن [[اباالفضل]]{{ع}} نیز [[امام حسین]]{{ع}} دیر اجازه داد،؛ چراکه او سقای خیمهها و اطفال و [[علمدار]] [[سپاه امام]] بود <ref>ر.ک: [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۴۴.</ref>. | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
{{امام حسین}} | {{امام حسین}} | ||
[[رده: | [[رده:عاشورا]] | ||
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]] | [[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]] |