لیلة المبیت: تفاوت میان نسخهها
←مأموریتهای پس از لیلة المبیت
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
# در ماجرای خوابیدن امام {{ع}} به جای پیامبر {{صل}} برخی از زوایای شخصیت آن حضرت مثل شجاعت و دلاوری امام و [[قدرت]] [[نفسانی]] و جسمی و پختگی ذهنی و [[آگاهی]] [[دینی]] آن بزرگوار و ظرفیتپذیری نسبت به [[دستورات الهی]] نمودار گشت<ref>[[سید منذر حکیم|حکیم، سید منذر]]، [[پیشوایان هدایت ج۲ (کتاب)|پیشوایان هدایت ج۲]]، ص ۹۴.</ref>. | # در ماجرای خوابیدن امام {{ع}} به جای پیامبر {{صل}} برخی از زوایای شخصیت آن حضرت مثل شجاعت و دلاوری امام و [[قدرت]] [[نفسانی]] و جسمی و پختگی ذهنی و [[آگاهی]] [[دینی]] آن بزرگوار و ظرفیتپذیری نسبت به [[دستورات الهی]] نمودار گشت<ref>[[سید منذر حکیم|حکیم، سید منذر]]، [[پیشوایان هدایت ج۲ (کتاب)|پیشوایان هدایت ج۲]]، ص ۹۴.</ref>. | ||
== مأموریتهای پس از | == مأموریتهای پس از لیلة المبیت == | ||
بعد از آن شب، در برابر امام {{ع}} مسئولیتهای دیگری وجود داشت که از عهده کسی جز او ساخته نبود از جمله: برگرداندن امانتهایی که نزد [[رسول خدا]] {{صل}} بود صاحبان آنها ـ که بیشتر آنها [[مشرک]] بودند ـ به دلیل [[امانتداری]] و [[اخلاص]] پیامبر اکرم {{صل}} به آن بزرگوار اعتماد داشتند؛ زیرا [[پیامبر]] میان [[قریش]] به راست گویی و امانتداری معروف بود همچنین عربهایی که در موسم [[حج]] به آن دیار میآمدند زر و زیور و [[دارایی]] خویش را نزد آن حضرت به [[امانت]] سپرده بودند و رسول خدا {{صل}} هیچگاه بر خلاف تعهدات خود عمل نمیکرد و در امانتهای خویش [[خیانت]] نمیورزید هرچند شرایط موجود دشوار مینمود و در آن لحظات زودگذری که [[انسان]] [[عاقل]] را مات و مبهوت میساخت و خطرات، وجود [[مقدس]] پیامبر را [[تهدید]] میکرد حضرت فراموش نکرد آن مأموریت را به فردی بسپارد که به بهترین شکل ممکن آن را به انجام رساند و چنان شخصی جز علی {{ع}} نبود؛ چراکه آن حضرت به امور مربوط به رسول خدا {{صل}} و امانت سپردگان و دارایی آنها، آشناتر از همه و از [[قدرت]] و توان فوقالعادهای برخوردار بود. | بعد از آن شب، در برابر امام {{ع}} مسئولیتهای دیگری وجود داشت که از عهده کسی جز او ساخته نبود از جمله: برگرداندن امانتهایی که نزد [[رسول خدا]] {{صل}} بود صاحبان آنها ـ که بیشتر آنها [[مشرک]] بودند ـ به دلیل [[امانتداری]] و [[اخلاص]] پیامبر اکرم {{صل}} به آن بزرگوار اعتماد داشتند؛ زیرا [[پیامبر]] میان [[قریش]] به راست گویی و امانتداری معروف بود همچنین عربهایی که در موسم [[حج]] به آن دیار میآمدند زر و زیور و [[دارایی]] خویش را نزد آن حضرت به [[امانت]] سپرده بودند و رسول خدا {{صل}} هیچگاه بر خلاف تعهدات خود عمل نمیکرد و در امانتهای خویش [[خیانت]] نمیورزید هرچند شرایط موجود دشوار مینمود و در آن لحظات زودگذری که [[انسان]] [[عاقل]] را مات و مبهوت میساخت و خطرات، وجود [[مقدس]] پیامبر را [[تهدید]] میکرد حضرت فراموش نکرد آن مأموریت را به فردی بسپارد که به بهترین شکل ممکن آن را به انجام رساند و چنان شخصی جز علی {{ع}} نبود؛ چراکه آن حضرت به امور مربوط به رسول خدا {{صل}} و امانت سپردگان و دارایی آنها، آشناتر از همه و از [[قدرت]] و توان فوقالعادهای برخوردار بود. | ||