رجعت در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها
←امکان و وقوع رجعت
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
|||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
در یادداشت‌های مرحوم دهخدا، از [[ظهور]] [[حضرت بقیة الله]] {{ع}} و از نزول [[حضرت مسیح]] {{ع}} نیز "رجعت" تعبیر شده است<ref>لغتنامه دهخدا، حرف راء، ص ۲۹۵.</ref> که از نظر معنای لغوی درست است ولی از نظر اصطلاح، صحیح نیست؛ زیرا رجعت در اصطلاح کلامی [[شیعه]]، عبارت از بازگشت پس از [[مرگ]] است، در حالی که وجود اقدس [[حضرت صاحب الزمان]] {{ع}} در پشت پرده [[غیبت]] است و از پرده بیرون می‌آید، و وجود [[مقدس]] [[حضرت عیسی]] {{ع}} در آسمان‌هاست که پس از ظهور [[ولی عصر]] {{ع}} او نیز نازل می‌شود و در پیاده کردن [[عدالت]] اجتماعی، یار و مددکار آن [[مهر]] تابان می‌شود. از این رهگذر در مورد [[امام زمان]] {{ع}} "[[ظهور]]" تعبیر می‌شود و درباره [[حضرت عیسی]] {{ع}} "نزول" و تعبیر رجعت اصطلاحی در حقّ آنها صحیح نیست. اما [[فرمان]] رجعت، همانند [[فرمان]] [[ظهور]]، از طرف [[خداوند متعال]] صادر می‌شود و جمعی از [[بندگان]] [[خالص]] [[خداوند]] که سال‌ها و احیانا قرن‌ها پیش از آن، دیده از [[جهان]] فروبسته‌اند، بازمی‌گردند و تجلّی [[قدرت]] [[خداوند]] را در [[دولت کریمه]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} می‌بینند<ref>رجعت، محمد خادمی شیرازی، ص ۱۶.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۲۲.</ref> | در یادداشت‌های مرحوم دهخدا، از [[ظهور]] [[حضرت بقیة الله]] {{ع}} و از نزول [[حضرت مسیح]] {{ع}} نیز "رجعت" تعبیر شده است<ref>لغتنامه دهخدا، حرف راء، ص ۲۹۵.</ref> که از نظر معنای لغوی درست است ولی از نظر اصطلاح، صحیح نیست؛ زیرا رجعت در اصطلاح کلامی [[شیعه]]، عبارت از بازگشت پس از [[مرگ]] است، در حالی که وجود اقدس [[حضرت صاحب الزمان]] {{ع}} در پشت پرده [[غیبت]] است و از پرده بیرون می‌آید، و وجود [[مقدس]] [[حضرت عیسی]] {{ع}} در آسمان‌هاست که پس از ظهور [[ولی عصر]] {{ع}} او نیز نازل می‌شود و در پیاده کردن [[عدالت]] اجتماعی، یار و مددکار آن [[مهر]] تابان می‌شود. از این رهگذر در مورد [[امام زمان]] {{ع}} "[[ظهور]]" تعبیر می‌شود و درباره [[حضرت عیسی]] {{ع}} "نزول" و تعبیر رجعت اصطلاحی در حقّ آنها صحیح نیست. اما [[فرمان]] رجعت، همانند [[فرمان]] [[ظهور]]، از طرف [[خداوند متعال]] صادر می‌شود و جمعی از [[بندگان]] [[خالص]] [[خداوند]] که سال‌ها و احیانا قرن‌ها پیش از آن، دیده از [[جهان]] فروبسته‌اند، بازمی‌گردند و تجلّی [[قدرت]] [[خداوند]] را در [[دولت کریمه]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} می‌بینند<ref>رجعت، محمد خادمی شیرازی، ص ۱۶.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۲۲.</ref> | ||
== [[رجعت]] و [[قرآن]] == | |||
در [[قرآن کریم]] [[آیات]] متعددی است که [[امامان]] [[اهل بیت]] {{عم}} آنها را به مسأله [[رجعت]] [[تفسیر]] کرده‌اند. روشن است که [[ائمه]] [[معصومین]] {{عم}} مترجمان و مفسّران حقیقی [[وحی الهی]] هستند و [[قرآن]] در خانه آنان فرود آمده و صاحبان خانه، از آنچه در خانه است، از همگان آگاه‌تر و داناترند. برخی از دانشمندان معاصر، ٧٦ [[آیه]] از [[آیات]] [[قرآن]] را [[تأویل]] به [[رجعت]] کرده‌اند. | |||
در [[قرآن کریم]] آمده است: {{متن قرآن|وَيَوْمَ نَحْشُرُ مِن كُلِّ أُمَّةٍ فَوْجًا}}<ref>سوره نمل، ۸۳.</ref> و آن روز که از هر امتی، گروهی از کسانی را که [[آیات]] ما را [[دروغ]] انگاشتند، محشور گردانیم. از [[امام صادق]] {{ع}} [[روایات]] متعدّدی در [[تأویل]] این [[آیه شریفه]] در مورد [[رجعت]] رسیده است. از جمله این [[روایت]] است که مردی به [[امام صادق]] {{ع}} گفت: [[اهل سنت]] می‌پندارند این [[آیه شریفه]] درباره [[روز قیامت]] است. حضرت فرمود: "آیا [[خداوند]] در [[روز رستاخیز]] از هر امّتی گروهی را محشور می‌سازد و بقیه آنان را وا می‌گذارد؟ هرگز! این [[آیه]] در مورد رجعت است که برخی را زنده می‌سازد. این [[آیه شریفه]] در مورد [[قیامت]] است که می‌فرماید: {{متن قرآن|وَحَشَرْنَاهُمْ فَلَمْ نُغَادِرْ مِنْهُمْ أَحَدًا}}<ref>سوره کهف، ۴۷.</ref> و همه آنان را گرد خواهیم آورد و هیچ‌یک را فروگذار نخواهیم کرد. و نیز درباره [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|وَيَوْمَ نَحْشُرُ مِن كُلِّ أُمَّةٍ فَوْجًا}} فرمود: "همه انسان‌های باایمانی که به ناحق کشته شده باشند، [[رجعت]] می‌کنند و پس از آن از [[دنیا]] می‌روند. رجعت برای [[مؤمنان خالص]] و نیز [[کافران]] محض است"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۲۶؛ تفسیر برهان، ج ۳، ص ۳۱۰.</ref>. | |||
درباره [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|رَبَّنَا أَمَتَّنَا اثْنَتَيْنِ وَأَحْيَيْتَنَا اثْنَتَيْنِ}}<ref>سوره مؤمن، ۱۱.</ref>؛ پروردگارا! ما را دو بار میراندی و دو بار زنده ساختی، [[امام باقر]] {{ع}} فرمود: "این [[آیه]] مخصوص گروه‌هایی است که پس از [[مرگ]]، بار دیگر به همین [[دنیا]] [[رجعت]] می‌کنند"<ref>تفسیر برهان، ج ۴، ص ۹۳.</ref> و [[امام رضا]] {{ع}} فرمود: "این [[آیه شریفه]] در مورد [[رجعت]] است"<ref>همان.</ref>. درباره [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|إِنَّا لَنَنصُرُ رُسُلَنَا وَالَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيَوْمَ يَقُومُ الأَشْهَادُ}}<ref>سوره مومن، ۵۱.</ref>؛ ما پیام‌آوران خویش و ایمان‌آوردگان را در [[زندگی]] [[دنیا]] و در [[روز قیامت]] که [[شاهدان]] برای [[شهادت]] به پای می‌خیزند، [[یاری]] می‌کنیم؛ [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: "به خدای [[سوگند]] که این [[یاری‌رسانی]]، در [[رجعت]] خواهد بود، آیا نمی‌دانی که بیشتر [[پیامبران خدا]] در [[دنیا]] به [[پیروزی]] ظاهری نرسیده و به [[شهادت]] نائل آمدند، همین‌گونه [[امامان]] راستین؟ با این بیان، این [[وعده]] [[پیروزی]] در هنگام رجعت خواهد بود"<ref>بحار الانوار، ج ۵۳.</ref>. پس در پرتو [[آیات]] [[وحی]] ثابت گردید که رجعت، یک واقعیت تردیدناپذیر است<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۵۸.</ref>. | |||
در آیه‌ای دیگر آمده است: {{متن قرآن|إِنَّ الَّذِي فَرَضَ عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لَرَادُّكَ إِلَى مَعَادٍ قُلْ رَبِّي أَعْلَمُ مَنْ جَاءَ بِالْهُدَى وَمَنْ هُوَ فِي ضَلَالٍ مُبِينٍ}}<ref>«بی‌گمان آن کس که قرآن را بر تو واجب کرده است تو را به بازگشتگاهی باز می‌گرداند؛ بگو: پروردگار من بهتر می‌داند چه کسی رهنمود آورده است و چه کسی در گمراهی آشکاری است» سوره قصص، آیه ۸۵.</ref>. [[امام سجاد]] {{ع}} درباره این [[آیه]] فرمود: "[[پیامبر]] شما و امیرالمؤمنین علی {{ع}} و [[ائمه معصومین]] به سوی شما باز خواهند گشت<ref>تفسیر نورالثقلین، ج ۴، ص ۱۴۴، ح ۱۲۶.</ref>.<ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)| فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱]]، ص ۶۱۶.</ref> | |||
== امکان و وقوع رجعت == | == امکان و وقوع رجعت == | ||