سوره توبه: تفاوت میان نسخه‌ها

"[[سوره توبه]]" یا "[[سوره]] [[برائت]]" نهمین سوره [[مصحف شریف]]، در [[سال هشتم هجری]] یا [[سال نهم هجری]] در [[مدینه]] نازل شد. علت نامگذاری آن به [[توبه]] این است که واژه «توبه» هفده بار با مشتقاتش در این سوره آمده و از سویی داستان معروف پذیرش توبه سه متخلّف از [[غزوه تبوک]]، در این سوره بیان شده است. برخی دیگر از نام‌های این سوره که بیشتر صفتی برای برخی از مضامین مهم آن‌اند عبارت‌اند از: «الفاضحة: [[رسوا]] کننده»، «المبعثرة: کاونده»، «المنقرة: افشا کننده»، «المثیرة: برانگیزاننده»و.... این سوره تنها سوره [[قرآن کریم]] است که با {{متن قرآن|بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ}} شروع نشده است. [[آیات]] مشهور و دارای نام این سوره عبارت‌اند از: آیه سیف؛ [[آیه سقایة الحاج]]؛ آیه نجاسة المشرکین؛ [[آیه کنز]]؛ [[آیه غار]]؛ [[آیه زکات]]؛ [[آیه اذن]]؛ [[آیه صادقین]]؛ [[آیه نفر]] و... .