پرش به محتوا

بحث:آیه اولی الامر: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۵: خط ۵:
== متن [[آیه]] ==
== متن [[آیه]] ==
{{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ فَإِنْ تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَالرَّسُولِ إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ذَلِكَ خَيْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلًا}}<ref>«ای مؤمنان، از خداوند فرمان برید و از پیامبر و زمامدارانی که از شمایند فرمانبرداری کنید و اگر به خداوند و روز بازپسین ایمان دارید، چون در چیزی با هم به ستیز برخاستید آن را به خداوند و پیامبر بازبرید که این بهتر و بازگشت آن نیکوتر است» سوره نساء، آیه ۵۹.</ref>
{{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ فَإِنْ تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَالرَّسُولِ إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ذَلِكَ خَيْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلًا}}<ref>«ای مؤمنان، از خداوند فرمان برید و از پیامبر و زمامدارانی که از شمایند فرمانبرداری کنید و اگر به خداوند و روز بازپسین ایمان دارید، چون در چیزی با هم به ستیز برخاستید آن را به خداوند و پیامبر بازبرید که این بهتر و بازگشت آن نیکوتر است» سوره نساء، آیه ۵۹.</ref>
== [[شأن نزول آیه]] ==
بررسى [[شأن نزول]] این [[آیه]] در تبیین مفهوم و مصادیق «اُولِى الأمر» مؤثّر است. گزارش شده که [[پیامبر اکرم]]{{صل}} براى [[نبرد تبوک]]، [[حرکت]] کرد و [[حضرت على]]{{ع}} را [[جانشین]] خود در [[مدینه]] قرار داد. [[فرصت]] طلبان،[[ زبان]] به [[طعنه]] گشودند و گفتند: چرا [[پیامبر]]، على را همراه خویش [[نبرد]]؟! [[امام]] على{{ع}}[[خدمت]] پیامبر{{صل}} رسید و گفت: آیا مرا بر [[زنان]] و [[کودکان]] مى گمارى؟ پیامبر فرمود: {{متن حدیث|أما تَرضى أنْ تَکونَ مِنّى بِمَنزِلَةِ هارُونَ مِن مُوسى، حِینَ قالَ لَهُ: اُخلُفنِى فِى قَومِى وَ أصْلِحْ}} «آیا [[دوست]] ندارى نسبت به من، همانند [[هارون]] نسبت به موسى{{ع}} باشى، آن زمانى که موسى به او گفت: «در میان بنى [[اسرائیل]]، جانشین من باش و [[اصلاح]] کن»؟ و [[خداوند]] درباره تو فرماید: {{متن قرآن|وَأُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ}}<ref>سوره نساء، آیه ۵۹.</ref> [[حاکم حسکانی]]، شواهد التنزیل، ج۱، ص۱۹۰، ح۲۰۳ ؛ المناقب، [[ابن شهر آشوب]]، ج۳، ص۱۵ </ref> و در همین واقعه بود که «آیه اُولى الأمر» نازل شد و [[اطاعت]] از [[مولا علی]]{{ع}} را همتاى [[اطاعت از پیامبر]]{{صل}} دانست.
از این رو نخستین [[پیام]] آیه، آن است که در [[غیبت پیامبر]]، فرمانبَر کسى باشید که خداوند، او را [[صاحب امر]] و [[فرمان]] قرار داده است و همچون پیامبر، از هر گونه خطایى مبرّاست.
اگرچه شأن نزول این آیه، در باره امام على{{ع}} است، امّا اختصاص به ایشان ندارد و بنا بر مبانى [[شیعه]]، همه [[امامان معصوم]]{{عم}} در زمره «اُولِى الأمر» هستند؛ زیرا آنها در مواقع گوناگون، [[ولایت]] خویش را براى [[مردم]] باز مى‌گفتند و از آنان مى‌خواستند که براى رسیدن به سرچشمه زلال [[حقیقت]]، مطمئن‌ترین راه را برگزینند. امام على{{ع}}، هنگام ورود به [[شهر کوفه]]، به آنان فرمود: {{متن حدیث|عَلَیکم یا أهلَ هذا المِصرِ بِتَقوَى اللّهِ، وَ طاعَةِ مَن أطاعَ اللّهَ مِن أهلِ بَیتِ نَبِیکم، الّذِینَ هُم أولى بِطاعَتِکم فیما أطاعُوا اللّهَ فِیهِ مِنَ المُنتَحِلِینَ المُدَّعِینَ المُقابِلِینَ إلَینا.}} «اى مردم[[ شهر]]! بر شما باد پرواى از [[خدا]] و فرمانبرى از کسى که از [[خدا]] [[فرمان]] مى برد و از خاندانِ [[پیامبر]] شماست. آنها در آنچه از خدا فرمان مى برند، براى فرمانبرى شما شایسته‌تر هستند تا کسانى که [[دروغ]] پرداز و مدّعى اند و در برابر ما قرار دارند». <ref>الأمالى، مفید، ص۱۲۷، ح۵.</ref>.


== دلالت [[آیه]] ==
== دلالت [[آیه]] ==
۱۱٬۱۹۲

ویرایش