بحث:آیه اولی الامر: تفاوت میان نسخه‌ها
←نکته ادبی
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
|||
| خط ۱۶۹: | خط ۱۶۹: | ||
با توجه به این نکته ادبی، از این [[آیه]] نتیجه می‌گیریم که باید کسانی بعد از [[پیامبر اکرم]]{{صل}} باشند که خدا به آنها [[فرمان]] ولایت داده باشد؛ چراکه [[اولی الامر]] یعنی اولی امره، کسی که صاحب فرمان و ولایت از طرف [[خدای تبارک و تعالی]] است و مصداق آن هم کسی نیست جز [[امامان اهل بیت]]{{عم}} <ref>میرباقری، سید محسن، منادیان توحید (درس امامت در قرآن).</ref>. | با توجه به این نکته ادبی، از این [[آیه]] نتیجه می‌گیریم که باید کسانی بعد از [[پیامبر اکرم]]{{صل}} باشند که خدا به آنها [[فرمان]] ولایت داده باشد؛ چراکه [[اولی الامر]] یعنی اولی امره، کسی که صاحب فرمان و ولایت از طرف [[خدای تبارک و تعالی]] است و مصداق آن هم کسی نیست جز [[امامان اهل بیت]]{{عم}} <ref>میرباقری، سید محسن، منادیان توحید (درس امامت در قرآن).</ref>. | ||
=== حکمت عدم تصریح به نام اهل بیت در آیه اطاعت === | |||
استناد پیشوایان به «آیه أُوْلِى الْأَمْرِ»، پرسشى را پدید مى آورد که: چرا خداوند، نام‌هاى «أُوْلِى الْأَمْرِ» (امامان) را در قرآن فرو نفرستاد؟ | |||
کافی از [[ابوبصیر]] [[نقل]] کرده است که گفت: از [[امام صادق]] {{ع}} درباره سخن [[خدای عزوجل]] {{متن قرآن|أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ}}<ref>«ای مؤمنان، از خداوند فرمان برید و از پیامبر و زمامدارانی که از شمایند فرمانبرداری کنید» سوره نساء، آیه ۵۹.</ref> پرسیدم: [[امام]] {{ع}} فرمود: این [[آیه]] درباره [[علی بن ابی طالب]] و [[حسن]] و [[حسین]] {{عم}} نازل شده است. به او گفتم: [[مردم]] می‌گویند: چرا نام علی و [[اهل]] بیتش {{عم}} در [[کتاب]] [[خدای عزوجل]] نیامده است؟ امام {{ع}} فرمود: به آنان بگویید: [[نماز]] بر [[پیامبر]] {{صل}} نازل شد، امّا [[خداوند]] نامی از این که سه رکعتی باشد یا چهار رکعتی به میان نیاورده است. تا آنکه پیامبر تنها کسی بود که [[کلام]] [[خدای تعالی]] (درباره نماز) را [[تفسیر]] کرد. هم‌چنین [[زکوة]] بر پیامبر {{صل}} نازل شد؛ امّا نامی از نصاب آنکه از هر چهل [[درهم]] یک درهم باید پرداخت شود نیامده است، تا آنکه پیامبر {{صل}} آن را شرح و تفسیر فرمود، و [[حج]] نازل شد، ولی به آنها (خداوند) نفرمود هفت شوط [[طواف]] کنید تا آنکه پیامبر {{صل}} آن را تفسیر کرده و روشن فرمود. و آیه {{متن قرآن|أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ}} نازل شد و (پیامبر تفسیر فرمود که) درباره [[علی]] و حسن و حسین {{عم}} نازل شده است و پیامبر {{صل}} درباره علی {{ع}} فرمود: هر که من مولای او بودم، پس این علی مولای او است<ref>اصول کافی، باب ما نص الله و رسوله علی ائمة، حدیث ۱.</ref>. | |||
این پاسخ، بسیار راهگشا و کاربردى است. قرآن، کتاب قانون است و کلّیات شریعت اسلام، در آن آمده است و تفسیر و بیان مصادیق آن، به مفسّر الهى کلامِ حق، یعنى پیامبر {{صل}} واگذار شده است. اوست که «اُولِى الأمر» را معرّفى مى کند و محدوده اختیارات آنان را تعیین مى فرماید. | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||