آمادگی اجتماعی برای ظهور امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

== [[جامعه]] و [[انتظار]] ==

== انواع آمادگی اجتماعی برای ظهور ==

=== آمادگی و زمینه‌سازی در عرصه [[اخلاقی]] و [[رفتاری]] ===

از [[مقدمات ظهور]] تحولات [[عظیم]] [[اجتماعی]] از لحاظ [[اخلاقی]] و [[اعتقادی]] است. [[قرآن کریم]] می‌‌فرماید: {{متن قرآن|إِنَّ اللَّهَ لاَ يُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُواْ مَا بِأَنفُسِهِمْ}}<ref>«خدا چیزی را که از آن مردمی است دگرگون نکند تا آن مردم خود دگرگون شوند» سوره رعد، آیه ۱۱.</ref>؛ همچنین در جایی دیگر می‌فرماید: {{متن قرآن|ذَلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ لَمْ يَكُ مُغَيِّرًا نِّعْمَةً أَنْعَمَهَا عَلَى قَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُواْ مَا بِأَنفُسِهِمْ}}<ref>«آن، از این روست که خداوند نعمتی را که به گروهی بخشیده است نمی‌گرداند تا آنان آنچه در خود دارند بگردانند» سوره انفال، آیه ۵۳.</ref>. جامعه‌ای می‌تواند پذیرای [[مهدی موعود]] {{ع}} باشد که در آن آمادگی و قابلیت باشد و الا مانند [[انبیاء]] و اولیای طول [[تاریخ]] می‌شود. [[منتظران راستین]] [[وظیفه]] دارند علاوه بر [[اصلاح]] خویش در [[اصلاح]] دیگران نیز بکوشند<ref>ر.ک: [[محمد علی کریمی|کریمی، محمد علی]]، [[آیا ظهور نزدیک است ۳ (کتاب)|آیا ظهور نزدیک است]]، ص ۲۰۰ـ۲۰۲.</ref> و [[اصلاح جامعه]] از طریق [[امر به معروف و نهی از منکر]] امکان دارد. [[امام سجاد]] {{ع}} فرمودند: «ای ابا خالد به درستی که [[مردم]] [[زمان غیبت]] [[مهدی]] {{ع}} آنان که [[معتقد به امامت]] او هستند و در [[انتظار ظهور]] او به سر می‌برند با فضیلت‌ترین [[مردم]] همۀ زمان‌ها می‌باشند؛ زیرا [[خداوند متعال]] [[عقل]] و فهمی به آنان [[عنایت]] کرده که [[غیبت]] در نزد آنان به منزلۀ ظهور و مشاهده گشته است، [[خداوند]] [[مردم]] آن زمان را به منزلۀ کسانی قرار داده است که در [[راه خدا]] و در پیشگاه [[پیامبر]] {{صل}} با [[شمشیر]] [[جهاد]] و [[مبارزه]] می‌کنند. آنان حقیقتا افراد با [[اخلاص]] و [[شیعیان]] [[صادق]] ما هستند و آنان دعوت‌کنندگان به سوی [[دین خدا]] به صورت سرّی و علنی هستند»<ref>{{متن حدیث|یَا أَبَا خَالِدٍ إِنَّ أَهْلَ زَمَانِ غَیْبَتِهِ الْقَائِلُونَ بِإِمَامَتِهِ الْمُنْتَظِرُونَ لِظُهُورِهِ أَفْضَلُ أَهْلِ کُلِّ زَمَانٍ لِأَنَّ اللَّهَ تَعَالَی ذِکْرُهُ أَعْطَاهُمْ مِنَ الْعُقُولِ وَ الْأَفْهَامِ وَ الْمَعْرِفَةِ مَا صَارَتْ بِهِ الْغَیْبَةُ عِنْدَهُمْ بِمَنْزِلَةِ الْمُشَاهَدَةِ وَ جَعَلَهُمْ فِی ذَلِکَ الزَّمَانِ بِمَنْزِلَةِ الْمُجَاهِدِینَ بَیْنَ یَدَیْ رَسُولِ اللَّهِ {{صل}} بِالسَّیْفِ أُولَئِکَ الْمُخْلَصُونَ حَقّاً وَ شِیعَتُنَا صِدْقاً وَ الدُّعَاةُ إِلَی دِینِ اللَّهِ سِرّاً وَ جَهْراً}}؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۲۲.</ref><ref>ر.ک: [[سید مهدی روح‌بخش|روح‌بخش، سید مهدی]]، [[انتظار و تأثیرات آن بر امنیت و صلح (مقاله)|انتظار و تأثیرات آن بر امنیت و صلح]]، ص۲۹۳.</ref>