آثار اقتصادی انتظار: تفاوت میان نسخه‌ها

{{مدخل مرتبط

}}

 

از جملۀ [[وظایف منتظران]] [[حراست]] از [[فرهنگ دینی]] و [[اسلامی]] و [[مرزبانی]] اندیشۀ اسلامی و زنده نگه داشتن آن است. بدون تردید، [[تبلیغ]] این [[فرهنگ]] پویا بدون پشتوانۀ [[مالی]] و [[اقتصادی]] امکان‌پذیر نیست و به همین جهت [[منتظران]] باید با سعی و تلاش در عرصه‌های مختلف [[صنعت]]، [[کشاورزی]] و غیره این [[آرزو]] و خواست را تحقق بخشند<ref>ر. ک. [[صفر فلاحی|فلاحی، صفر]]، [[امام مهدی ذخیره امامت (کتاب)|امام مهدی ذخیره امامت]]، ص۱۷ ـ ۱۹.</ref>. کسانی که در اندیشۀ [[زمینه‌سازی برای دوران ظهور]] هستند، می‌بایست در [[عصر غیبت]] نیز با [[تلاش فراوان]]، [[مواهب الهی]] را برای [[خدمت]] به [[بندگان خدا]] به [[استخدام]] در آورند<ref>ر. ک. [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص۱۹۹ـ ۲۱۲.</ref>.

 

برخی از آثار اقتصادی [[انتظار]] عبارتند از:

# '''[[رشد]] [[توانمندی]] اقتصادی''': از ویژگی‌های "[[عصر ظهور]]" [[رفاه عمومی]] در همۀ ابعاد [[زندگی]] است و این [[رفاه]] و [[آسایش]]، با تلاش و [[کوشش]] فراوان [[انسان‌ها]] و آباد کردن [[زمین]] به دست می‌آید<ref>ر. ک. خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد، پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت، ص۱۹۹ـ۲۱۲.</ref>.

# '''صرف کردن [[مال]] در موارد [[مرضی]] [[امام]]{{ع}}''': از آنجایی که مهم‌ترین و متعالی‌ترین [[هدف]] [[قیام حضرت مهدی]]{{ع}}، اقامۀ [[قسط و عدل]] است و آن هم ارتباط مستقیمی با جنبه‌های اقتصادی زندگی دارد. [[منتظر]] با [[تأسی]] به آن امام [[بزرگوار]]، نه فقط به [[اجرای عدالت]] و [[قسط]] در تمام زوایای زندگی می‌اندیشد، که مال و [[ثروت]] خود را به گونه‌ای که مورد [[رضایت]] امام است، صرف می‌کند<ref>ر. ک. خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد، پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت، ص۱۹۹ـ ۲۱۲.</ref>.

# '''تعدیل عادلانۀ ثروت و برداشته شدن فواصل طبقاتی''': [[جامعۀ منتظر]] نباید چنین باشد که عده‌ای در منتهای [[فقر]] و [[بدبختی]] و [[جهل]] و [[مرض]] و [[استثمار]] باشند و عده‌ای در اوج رفاه و تنعمی که حاصل از استثمار است<ref>ر. ک. [[علی قائمی|قائمی، علی]]، [[نگاهی به مسأله انتظار (کتاب)|نگاهی به مسأله انتظار]]، ص۸۱ ـ ۸۶.</ref> و نباید چنین باشد که میلیاردر و خاک‌نشین داشته باشیم، یکی در کاخ [[زندگی]] کند و دیگری در زاغه‌ای. امکان کسب و [[تجارت]]، برای همگان یکسان باشد<ref>ر. ک. [[علی قائمی|قائمی، علی]]، [[نگاهی به مسأله انتظار (کتاب)|نگاهی به مسأله انتظار]]، ص۸۱ ـ ۸۶.</ref>. همچنین [[انتظار]] این است، به خاطر جنبه‌های [[اقتصادی]] و به منظور [[چپاول]] حاصل درآمد [[ضعفا]]، اغنیاء [[قادر]] نشوند دست به کار شوند و نتوانند دست‌رنج‌های [[فقیران]] را برای [[کاخ‌سازی]]، بساط و [[عیش و نوش]] گستردن به کار برند. [[محرومیت]] و [[فقر]] سهم عده‌ای و [[لذت]] و تنعم سهم عده‌ای دیگر نباشد<ref>ر. ک. علی قائمی|قائمی، علی، نگاهی به مسأله انتظار (کتاب)|نگاهی به مسأله انتظار، ص۸۱ ـ ۸۶.</ref>.  

# '''جلوگیری از حملۀ تجاوزکارانه برای [[منافع اقتصادی]]''': انتظار این است، کشورهای [[قوی]] برای [[تصرف]] [[بازار]] فروش و برای فروش کالاهای خود، [[دست]] به حملۀ تجاوزکارانه نزنند و [[ملت‌ها]] را مجبور به [[خرید و فروش]] نکنند. وضع چنان نباشد که کشوری را [[مصرف]] کنندۀ صرف و در نتیجه برای همیشه برده نمایند<ref>ر. ک. علی قائمی|قائمی، علی، نگاهی به مسأله انتظار (کتاب)|نگاهی به مسأله انتظار، ص۸۱ ـ ۸۶.</ref>.

[[رده:آثار انتظار]]