آثار تربیتی انتظار: تفاوت میان نسخه‌ها

== آثار [[تربیتی]] از حیث ارتباط انسان با خدا ==

# '''پرورش ایمان و [[باور]] به [[توحید]]:''' به ویژه [[توحید عملی]]؛ شامل:

## '''پرورش و تقویت توحید در توکل'''؛

## '''پرورش و تقویت توحید در خوف و رجاء'''؛

## '''پرورش و تقویت [[توحید در اطاعت]]'''؛

# '''پرورش [[شناخت امام مهدی]]:''' از جمله اهداف والای تربیتی مکتب انتظار، [[معرفت امام عصر]]{{ع}} است. این امر چنان اهمیت والایی دارد که [[نبی مکرم اسلام]] [[معرفت]] نداشتن به [[امام زمان]]{{ع}} را مساوی با [[مرگ جاهلی]] می‌‌دانند واز آنجا که [[آدمی]] آن گونه می‌‌میرد که زیسته است، پس [[حیات]] چنین کسی نیز حیات [[جاهلانه]] وغیرمعقول خواهد بود. غایت و هدف نهایی از [[شناخت امام]]، [[شناخت]] مقام [[ربوبیت]] حضرت رحمان است. در [[بینش]] [[شیعی]]، معرفت امام عصر بهترین و در [[حقیقت]] تنها راه دستیابی به [[معرفة الله]] است. برقراری [[حکومت اسلامی]] وگستراندن [[عدل]] در روی [[زمین]] به دست توانای حضرت ولیّ عصر{{ع}} خود مقدمه‌ای برای تأمین [[هدف]] والاتری است وآن این که زمینه‌ای فراهم شود تا بیشتر [[انسان‌ها]] بتوانند به مراتب معرفت لایق برسند<ref>مصباح [[یزدی]]، ۱۳۸۲: ۲۰</ref>. [[مکتب]] تربیتی [[انتظار]] نیز والاترین هدف خود را به واسطه آموزه‌های ناب مهدوی، [[معرفت الهی]] قرار داده است، همچنان که هدف اصلی [[قیام امام زمان]]{{ع}} ایجاد معرفت صحیح و خالی از ابهام نسبت به ذات باری تعالی در مدینه فاضله جهانی مهدوی است<ref>[[محمد نجفی|نجفی محمد]]، [[فاطمه هاشمی|هاشمی فاطمه]]، [[سمیه کیانی|کیانی، سمیه]] و [[حسین رجایی‌ راد|رجایی راد، حسین]]، [[مشرق موعود (نشریه)|مشرق موعود]]، [[نگاهی به فلسفه تربیتی انتظار موعود در رویکرد شیعی با تأکید بر اهداف تربیتی (مقاله)|نگاهی به فلسفه تربیتی انتظار موعود در رویکرد شیعی با تأکید بر اهداف تربیتی]].</ref>.

# '''پرورش ایمان و [[باور به مهدویت]]:''' مقصود از تقویت باور به مهدویت آن است که افراد اگر تردید یا شبهاتی در این زمینه در ذهن دارند یا با پرسش‏‌هایی مواجه هستند، باید درصدد رفع آن برآیند؛ چراکه [[اندیشه]] و [[باور]] نقش اساسی در شکل‏‌گیری [[شخصیت]] و چگونگی [[رفتار انسان]] دارد. کسی [[منتظر]] آمدن مهمان یا شخصیت دیگری خواهد بود که باور به آمدن او داشته باشد، وگرنه [[منتظر واقعی]] نخواهد بود؛ چه اینکه رابطه عمیقی میان باور و عمل برقرار می‌‏باشد و [[ایمان]] درونی است که [[انسان]] را به رفتار نیکو جهت می‏‌دهد<ref>مصباح، محمّدتقى، آيين پرواز، تلخيص محمّدجواد محدثى، ص۱۴۱.</ref>. از این‏ رو، باور به وجود مهدی{{ع}} انگیزه فرد را در [[انتظار]] به ظهور آن حضرت تقویت می‏‌کند. اگر مهدویت‌‏باوری [[قوی]] شد، تحولی در [[رفتار]] [[منتظران]] نیز پدید خواهد آمد<ref>[[محمد احسانی|احسانی، محمد]]، [[زمینه‌سازی تربیتی مهدویت (مقاله)|زمینه‌سازی تربیتی مهدویت]].</ref>.

# '''پرورش [[تولی]] به [[امام مهدی]]:''' عاملیت [[محبت]] وبیزاری، یعنی [[میزان]] علاقه پیرو [[امام]] وسالک راه [[حق]] در [[دین]] باوری ودین‌داری، آن قدر مهم وبزرگ است که فرموده‌اند: {{متن حدیث|هَلِ الدِّینُ إِلَّا الْحبُّ والْبُغْضُ}}<ref>«آیا دین چیزی جز حب و بغض است؟» بحارالانوار، ج۶۵، ص۶۳.</ref>. این [[هدف]] بیشتر جنبه [[اجتماعی]] دارد وارتباط منتظر را با سایر [[انسان‌ها]] مدنظر قرار می‌‌دهد. [[معرفت]] وحب امام شاخص‌ها ومعیارهایی را در [[اختیار انسان]] می‌‌گذارد وعواطف او را چنان منقلب می‌‌کند که [[دوست]] دارِ دوست داران امام ودشمنِ [[دشمنان]] او می‌‌شود. [[تولّی]] وتبرّی در کنار هم معنا پیدا می‌‌کنند؛ یعنی کسی نمی‌تواند ادعا کند امام ویاران او را دوست دارد، اما از دشمنان ومعاندان ایشان متنفر ومنزجر نباشد یا این که آنها را نیز دوست داشته باشد<ref>[[محمد نجفی|نجفی محمد]]، [[فاطمه هاشمی|هاشمی فاطمه]]، [[سمیه کیانی|کیانی، سمیه]] و [[حسین رجایی‌ راد|رجایی راد، حسین]]، [[مشرق موعود (نشریه)|مشرق موعود]]، [[نگاهی به فلسفه تربیتی انتظار موعود در رویکرد شیعی با تأکید بر اهداف تربیتی (مقاله)|نگاهی به فلسفه تربیتی انتظار موعود در رویکرد شیعی با تأکید بر اهداف تربیتی]].</ref>.

# '''دشمن‌شناسی ([[کفر به طاغوت]]):''' از جمله [[اهداف تربیتی]] انتظار - که شاید بیشتر جنبه [[سیاسی]] داشته باشد، اما حتی در ارتباط انسان با خودش نیز مطرح می‌‌شود - رسیدن به [[بینش]] وبصیرتی در زمینه دشمن‌شناسی است. با توجه به [[آیه]] ۶۰ [[سوره یس]]<ref>{{متن قرآن|أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يَا بَنِي آدَمَ أَنْ لَا تَعْبُدُوا الشَّيْطَانَ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ}}«ای فرزندان آدم! آیا به شما سفارش نکردم که شیطان را نپرستید که او دشمن آشکار شماست؟» سوره یس، آیه ۶۰.</ref>، [[خداوند]] در [[روز]] الست آن گاه که درباره پذیرش [[ربوبیت]] خود وولایت اولیایش از [[انسان]] [[پیمان]] می‌‌گیرد، بینش وشناختی از [[دشمن]] قسم خورده انسان نیز به او عطا می‌‌کند واز او [[تعهد]] می‌‌گیرد که با [[شیطان]] وابلیس [[همراهی]] نکند<ref>[[محمد نجفی|نجفی محمد]]، [[فاطمه هاشمی|هاشمی فاطمه]]، [[سمیه کیانی|کیانی، سمیه]] و [[حسین رجایی‌ راد|رجایی راد، حسین]]، [[مشرق موعود (نشریه)|مشرق موعود]]، [[نگاهی به فلسفه تربیتی انتظار موعود در رویکرد شیعی با تأکید بر اهداف تربیتی (مقاله)|نگاهی به فلسفه تربیتی انتظار موعود در رویکرد شیعی با تأکید بر اهداف تربیتی]].</ref>.

# '''پرورش روحیه الگوپذیری از امام'''؛

# '''پرورش نیروی [[حکمت]] و [[بصیرت]]'''.

== آثار [[تربیتی]] از حیث ارتباط انسان با خود ==

# '''پرورش نیروی [[تفکر]]'''؛

# '''پرورش نیروی [[خودشناسی]]'''.

 

=== دوم: تربیت عاطفی و روانی (بُعد گرایشی) ===

# '''پرورش [[روحیه امید]]'''؛

# '''پرورش روحیه [[خودکنترلی]] ([[شرم]] حضور و [[مراقبت]] بر خود)؛

# '''پرورش روحیه و انگیزه فعالیت'''؛

# '''پرورش [[هدفمندی]] (حرکت به‌سوی اهداف متعالی)'''؛

# '''پرورش روحیه پیوند قلبی با [[امام]] (یاد امام)'''؛

# '''پرورش روحیه میل به [[فضیلت]]'''؛

# '''پرورش و تقویت نیروهای شخصی'''؛

# '''پرورش روحیه [[مسئولیت‌پذیری]] فردی'''.

# '''پرورش روحیه [[تهذیب]]، [[تزکیه]] و [[خودسازی]]:''' مدعی [[انتظار فرج]] [[مهدی]] از همه شایسته‌‏تر است که به خودسازی بپردازد و [[افکار]] و [[رفتار]] خویش را پالایش دهد تا راهی به اردوگاه او بیابد. بنابراین، از [[وظایف]] مهم تربیتی فرد در [[زمان]] [[غیبت امام زمان]]، توجه به [[تزکیه نفس]] و پرورش بعد [[اخلاقی]] و رفتاری خویش است؛ زیرا به فرموده [[خدای سبحان]]، تنها [[صالحان]] و [[پارسایان]] راهی به اردوگاه [[یاران مهدی]] خواهند داشت؛ چه اینکه او [[اصحاب]] آن حضرت را {{متن قرآن|عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ}}<ref>«بندگان شایسته من.».. سوره انبیاء، آیه ۱۰۵.</ref> می‏خواند؛ آنان [[بندگان]] [[صالح]] من هستند. [[عبودیت]] و شایستگی حاصل نمی‏ شود، مگر با [[تزکیه نفس]] و [[خودسازی]]<ref>ر.ک: سيد اسداللّه هاشمى شهيدى، ظهور حضرت مهدى، ص۲۰۹.</ref>.<ref>[[محمد احسانی|احسانی، محمد]]، [[زمینه‌سازی تربیتی مهدویت (مقاله)|زمینه‌سازی تربیتی مهدویت]].</ref>

# '''پرورش ملکه ورع و [[تقوای الهی]]''': یکی از [[اهداف تربیتی]] مکتب انتظار، پرورش تقوای الهی در [[جان]] [[منتظران]] و مؤمنان به [[امامت]] حضرت [[ولیّ عصر]] است. [[امام صادق]]{{ع}} می‌‌فرماید: {{متن حدیث|مَنْ سُرَّ أَنْ یکونَ مِنْ أَصْحَابِ الْقَائِمِ فَلْینْتَظِرْ ولْیعْمَلْ بِالْوَرَعِ ومَحَاسِنِ الْأَخْلَاقِ وهُوَ مُنْتَظِرٌ}}<ref>مجلسی، بحارالانوار، ج۵۲، ۱۴۰.</ref>؛ هرکس شادمان می‌‌شود به این که از [[یاران حضرت قائم]] باشد، باید [[منتظر ظهور]] او باشد وبر پایه [[تقوا]] و [[خوش خلقی]] [[رفتار]] کند، در حالی که [[منتظر]] است... دوران غیبت، دوران رویارویی با [[فتنه‌ها]] وشبهات است وانسان منتظر، به نوعی در متن جریان‌های [[فاسد]] ودشوار وچالش برانگیز قرار می‌‌گیرد وبا توجه به ویژگی‌های دوران معاصر وگستردگی عرصه ارتباطات ونفوذ [[رسانه‌ها]] وشبکه‌های ارتباطی در [[زندگی]] [[انسان]] امروزی، می‌‌توان گفت قرار گرفتن در شرایط پرهیز وقرنطینه‌ای ناممکن به نظر می‌‌رسد ولازم است [[منتظران راستین]] با [[آراستگی]] به تقوا در [[جامعه]] حضوری فعال وسازنده داشته باشند ودر [[سایه]] [[بصیرت]] حاصل از تقوا، [[رسالت]] پیامبرگونه خود در زمینه [[ارشاد]] وتربیت افراد واصلاح [[اجتماع]] را به انجام رسانند<ref>[[محمد نجفی|نجفی محمد]]، [[فاطمه هاشمی|هاشمی فاطمه]]، [[سمیه کیانی|کیانی، سمیه]] و [[حسین رجایی‌ راد|رجایی راد، حسین]]، [[مشرق موعود (نشریه)|مشرق موعود]]، [[نگاهی به فلسفه تربیتی انتظار موعود در رویکرد شیعی با تأکید بر اهداف تربیتی (مقاله)|نگاهی به فلسفه تربیتی انتظار موعود در رویکرد شیعی با تأکید بر اهداف تربیتی]].</ref>. از جمله موارد مرتبط با این موضوع:  

## '''پرورش روحیه [[تسلیم]] و [[رضا]]'''؛

## '''پرورش روحیه [[صبر]] و [[استقامت]] ([[ثبات قدم]])'''؛

## '''پرورش روحیه [[ایثار]] و [[شهادت‌طلبی]]'''؛

## '''پرورش روحیه خوش رفتاری'''؛

# '''پرورش روحیه قطع [[تعلقات دنیوی]] ([[بغض دنیا]])'''؛

# '''پرورش روحیه [[اطاعت از امام]]''': هر امر [[تربیتی]] وقتی بروز وظهور پیدا می‌‌کند که به صورت عملکرد ورفتار جلوه کند. از این رو اگر [[معرفت]] و محبت واقعی [[امام عصر]]{{ع}} در [[اندیشه]] وعاطفه فردی نفوذ کرده باشد، نمود آن به صورت اطاعت از امام جلوه گر می‌‌شود(...) آن چه [[اسباب غیبت]] ومحرومیت [[جامعه بشری]] را از [[حجت خدا]] فراهم کرد، نداشتن معرفت ودر نتیجه، تخلف از [[فرامین]] حجت خدا بود؛ لذا از جمله [[اهداف تربیتی]] [[انتظار]]، پرورش طوع ورغبت به [[فرمان برداری]] از امام عصر{{ع}} است؛ زیرا آنان مسیر وطریق الی [[الله]] ورسیدن به [[سعادت]] وآسودگی کامل وواقعی را می‌‌شناسند واین راه را به [[طور]] عملی پیموده‌اند<ref>[[محمد نجفی|نجفی محمد]]، [[فاطمه هاشمی|هاشمی فاطمه]]، [[سمیه کیانی|کیانی، سمیه]] و [[حسین رجایی‌ راد|رجایی راد، حسین]]، [[مشرق موعود (نشریه)|مشرق موعود]]، [[نگاهی به فلسفه تربیتی انتظار موعود در رویکرد شیعی با تأکید بر اهداف تربیتی (مقاله)|نگاهی به فلسفه تربیتی انتظار موعود در رویکرد شیعی با تأکید بر اهداف تربیتی]].</ref>.

# '''پرورش آمادگی برای ظهور امام مهدی:''' هر فرد [[وظیفه]] دارد خود را آماده پیوستن به [[یاران مهدی]] سازد و این امر حاصل نمی‏‌شود، مگر با قطع تعلّقات به مادیات و زیر پا نهادن [[هواهای نفسانی]] و [[تعهد]] به ارزش‌‏های [[دینی]]؛ چراکه وابستگی به دنیا آدمی را زمین‏گیر می‏‌کند و توان عبور از لذت‏های مادی را از [[انسان]] سلب می‏نماید. [[قرآن کریم]] درباره دل‏بستگی به [[دنیا]] می‏‌فرماید: {{متن قرآن|وَلَوْ شِئْنَا لَرَفَعْنَاهُ بِهَا وَلَكِنَّهُ أَخْلَدَ إِلَى الْأَرْضِ وَاتَّبَعَ هَوَاهُ}}<ref>«و اگر می‌خواستیم (جایگاه) او را با آن آیات فرا می‌بردیم اما او به دنیا‌گرایید و از هوای نفس خود پیروی کرد؛ از این رو داستان او چون داستان سگ است که اگر به او بتازی له‌له می‌زند و اگر او را وانهی (باز) له‌له می‌زند؛ این داستان گروهی است که آیات ما را در» سوره اعراف، آیه ۱۷۶.</ref> منظور این است که هر فرد روحیه عبور از مادیات و پشت سر نهادن آنها را داشته باشد، به نحوی که الان اگر منادی ندا دهد: {{عربی|هذا امامکم فاتبعوه}}؛ بلافاصله حرکت کند، نه اینکه امروز و فردا کند و بگوید: کارها را ردیف کنم، بعدا خدمت [[امام]] می‌‏رسم<ref>[[محمد احسانی|احسانی، محمد]]، [[زمینه‌سازی تربیتی مهدویت (مقاله)|زمینه‌سازی تربیتی مهدویت]].</ref>.

== آثار [[تربیتی]] از حیث ارتباط با دیگران ==

=== نخست: تربیت اعتقادی و روانی (بُعد گرایشی) ===

# '''پرورش روحیه [[مسئولیت‌پذیری اجتماعی]] (احساس مسئولیت اجتماعی و از بین رفتن بی‌مسئولیتی و ترک وظایف اجتماعی)''': [[مهدویت]]، یعنی داشتن [[احساس مسئولیت]] بین‌المللی.

=== دوم: تربیت عاطفی و روانی (بُعد گرایشی) ===

# '''پرورش روحیه [[محبت]] و [[عشق‌ورزی]] ([[قدرت]] [[دوست داشتن]])'''.

# '''پرورش روحیه [[خوش خلقی]] و گسترش [[سلامت]] [[اخلاقی]] در [[جامعه]]'''؛

# '''پرورش روحیه مشارکت سیاسی جامعه در پرتو [[حکومت اسلامی]]'''؛

# '''پرورش روحیه [[همکاری]] و [[همیاری]] اجتماعی'''؛

# '''پرورش روحیه [[اصلاح اجتماعی]] ([[امربه‌معروف و نهی از منکر]])'''؛

## در [[سیاست]]: پرورش روحیه [[عدالت‌خواهی]] [[سیاسی]] و [[ظلم‌ستیزی]]؛

## در [[اقتصاد]]: پرورش روحیه عدالت‌خواهی [[اقتصادی]] و [[اصلاح]] وضع معیشتی؛

## در [[اخلاق]]: پرورش روحیه امربه‌معروف و نهی از منکر اخلاقی؛

# '''پرورش روحیه انسجام و [[همگرایی با جامعه]] (یکدلی و یکپارچگی)'''؛

# '''پرورش روحیه [[رعایت حقوق دیگران]]'''؛

# '''پرورش روحیه [[ایثار]]'''.