پرش به محتوا

مدینة النبی در معارف و سیره نبوی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۳: خط ۱۳:
# [[گسترش اسلام]] در منطقه یثرب را می‌توان علت اساسی این انتخاب دانست. با توجه به صدور اسلام به یثرب، مسلمانان [[مهاجر]] از [[حمایت]] [[برادران دینی]] خود برخوردار می‌شدند.
# [[گسترش اسلام]] در منطقه یثرب را می‌توان علت اساسی این انتخاب دانست. با توجه به صدور اسلام به یثرب، مسلمانان [[مهاجر]] از [[حمایت]] [[برادران دینی]] خود برخوردار می‌شدند.


[[ابن هشام]] در این باره می‌نویسد: «[[پیامبر]] به [[مسلمانان]] دستور داد به سوی یثرب [[هجرت]] کنند و فرمود: [[خدا]] برای شما [[برادران]] و مکان‌های امنی در یثرب قرار داده است»<ref>ابن هشام، سیرة النبی، ج۲، ص۱۱۱.</ref>.<ref>جمعی از نویسندگان، [[هجرت پیامبر اعظم (کتاب) (کتاب)|هجرت پیامبر اعظم]] ص ۱۰.</ref>
[[ابن هشام]] در این باره می‌نویسد: «[[پیامبر]] به [[مسلمانان]] دستور داد به سوی یثرب [[هجرت]] کنند و فرمود: [[خدا]] برای شما [[برادران]] و مکان‌های امنی در یثرب قرار داده است»<ref>ابن هشام، سیرة النبی، ج۲، ص۱۱۱.</ref>.<ref>جمعی از نویسندگان، [[هجرت پیامبر اعظم (کتاب)|هجرت پیامبر اعظم]] ص ۱۰.</ref>


مسیر [[مکه]] تا یثرب نزدیک به چهارصد کیلومتر بود و پیمودن این راه دو مشکل داشت: نخست گرمای طاقت‌فرسا و دوم وجود [[اعراب]] رهگذری که ممکن بود [[پیامبر]] را [[شناسایی]] کنند و به [[قریش]] خبر دهند. برای رفع این مشکل، پیامبر شب‌ها راه می‌رفت و روزها استراحت می‌کرد.
مسیر [[مکه]] تا یثرب نزدیک به چهارصد کیلومتر بود و پیمودن این راه دو مشکل داشت: نخست گرمای طاقت‌فرسا و دوم وجود [[اعراب]] رهگذری که ممکن بود [[پیامبر]] را [[شناسایی]] کنند و به [[قریش]] خبر دهند. برای رفع این مشکل، پیامبر شب‌ها راه می‌رفت و روزها استراحت می‌کرد.
خط ۲۱: خط ۲۱:
برخی، علت توقف و [[انتظار]] پیامبر در محله قبا را پیوستن علی {{ع}} به آنها می‌دانند<ref>فروغ ابدیت، ج۱، ص۳۶۲.</ref>؛ چون به توصیه پیامبر، علی {{ع}} در مکه ماند تا ضمن پرداخت دیون و امانت‌های [[رسول اکرم]] {{صل}}، [[زنان]] [[هاشمی]] از جمله [[فاطمه زهرا]] {{س}} و [[مادر]] مکرمه خود، [[فاطمه بنت اسد]] و دیگر مسلمانانی را که تا آن روز موفق نشده بودند [[مهاجرت]] کنند، همراه خود به یثرب بیاورد.
برخی، علت توقف و [[انتظار]] پیامبر در محله قبا را پیوستن علی {{ع}} به آنها می‌دانند<ref>فروغ ابدیت، ج۱، ص۳۶۲.</ref>؛ چون به توصیه پیامبر، علی {{ع}} در مکه ماند تا ضمن پرداخت دیون و امانت‌های [[رسول اکرم]] {{صل}}، [[زنان]] [[هاشمی]] از جمله [[فاطمه زهرا]] {{س}} و [[مادر]] مکرمه خود، [[فاطمه بنت اسد]] و دیگر مسلمانانی را که تا آن روز موفق نشده بودند [[مهاجرت]] کنند، همراه خود به یثرب بیاورد.


بنا به نقل بسیاری از [[تاریخ‌نویسان]]، علی {{ع}} سه روز پس از پیامبر؛ یعنی روز پانزدهم [[ربیع الاول]] در محله قبا به [[حضرت رسول اکرم]] {{صل}} پیوست<ref>ابن اثیر، الکامل، ج۲، ص۷۵؛ تاریخ طبری، ج۱، ص۱۰۶.</ref>.<ref>جمعی از نویسندگان، [[هجرت پیامبر اعظم (کتاب) (کتاب)|هجرت پیامبر اعظم]] ص ۱۰.</ref>
بنا به نقل بسیاری از [[تاریخ‌نویسان]]، علی {{ع}} سه روز پس از پیامبر؛ یعنی روز پانزدهم [[ربیع الاول]] در محله قبا به [[حضرت رسول اکرم]] {{صل}} پیوست<ref>ابن اثیر، الکامل، ج۲، ص۷۵؛ تاریخ طبری، ج۱، ص۱۰۶.</ref>.<ref>جمعی از نویسندگان، [[هجرت پیامبر اعظم (کتاب)|هجرت پیامبر اعظم]] ص ۱۰.</ref>


== ورود [[پیامبر اعظم]] {{صل}} به یثرب ==
== ورود [[پیامبر اعظم]] {{صل}} به یثرب ==
خط ۲۸: خط ۲۸:
در این هنگام، قبیله‌های [[اوس و خزرج]] که از مهاجرت رسول خدا {{صل}} [[آگاه]] شده بودند، [[لباس]] رزم پوشیدند و به استقبال پیامبر شتافتند. همچنین رؤسای اقوامی که به استقبال [[حضرت]] آمده بودند، هر کدام [[اصرار]] داشتند پیامبر به منطقه آنان وارد شود، ولی پیامبر می‌فرمود از پیشرَوی مرکب من جلوگیری نکنید. هر کجا زانو بزند، من همان جا پیاده خواهم شد. سرانجام شتر [[پیامبر اکرم]] {{صل}} در [[زمین]] گسترده‌ای که از آنِ طفل [[یتیمی]] به نام [[اسعد بن زراره]] بود، زانو زد و [[افتخار]] میزبانی از [[پیامبر بزرگوار اسلام]] نصیب او گردید.
در این هنگام، قبیله‌های [[اوس و خزرج]] که از مهاجرت رسول خدا {{صل}} [[آگاه]] شده بودند، [[لباس]] رزم پوشیدند و به استقبال پیامبر شتافتند. همچنین رؤسای اقوامی که به استقبال [[حضرت]] آمده بودند، هر کدام [[اصرار]] داشتند پیامبر به منطقه آنان وارد شود، ولی پیامبر می‌فرمود از پیشرَوی مرکب من جلوگیری نکنید. هر کجا زانو بزند، من همان جا پیاده خواهم شد. سرانجام شتر [[پیامبر اکرم]] {{صل}} در [[زمین]] گسترده‌ای که از آنِ طفل [[یتیمی]] به نام [[اسعد بن زراره]] بود، زانو زد و [[افتخار]] میزبانی از [[پیامبر بزرگوار اسلام]] نصیب او گردید.


[[سیره‌نویسان]] نوشته‌اند پیامبر اکرم {{صل}} در [[روز جمعه]] وارد یثرب شد و در نقطه‌ای که مرکز [[قبیله]] [[بنی سالم]] بود، [[نماز جمعه]] را با [[اصحاب]] خود به جای آورد. بنا بر این نظریه، این اولین نماز جمعه در [[تاریخ اسلام]] است<ref>سیره ابن هشام، ج۱، ص۵۰۰-۵۰۱؛ بحارالانوار، ج۱۹، ص۱۲۶.</ref>.<ref>جمعی از نویسندگان، [[هجرت پیامبر اعظم (کتاب) (کتاب)|هجرت پیامبر اعظم]] ص ۲۲.</ref>
[[سیره‌نویسان]] نوشته‌اند پیامبر اکرم {{صل}} در [[روز جمعه]] وارد یثرب شد و در نقطه‌ای که مرکز [[قبیله]] [[بنی سالم]] بود، [[نماز جمعه]] را با [[اصحاب]] خود به جای آورد. بنا بر این نظریه، این اولین نماز جمعه در [[تاریخ اسلام]] است<ref>سیره ابن هشام، ج۱، ص۵۰۰-۵۰۱؛ بحارالانوار، ج۱۹، ص۱۲۶.</ref>.<ref>جمعی از نویسندگان، [[هجرت پیامبر اعظم (کتاب)|هجرت پیامبر اعظم]] ص ۲۲.</ref>


== نخستین [[اقدام]] [[پیامبر اعظم]] {{صل}} در یثرب ==
== نخستین [[اقدام]] [[پیامبر اعظم]] {{صل}} در یثرب ==
استقبال بی‌نظیر [[جوانان]] و همه گروه‌ها و قبیله‌های یثرب، [[پیامبر]] را بر آن داشت که پیش از هر کاری، مرکزی عمومی به نام «[[مسجد]]» برای [[مسلمانان]] بسازد تا کارهای [[آموزشی]]، [[سیاسی]] و [[قضایی]] در آنجا انجام گیرد.
استقبال بی‌نظیر [[جوانان]] و همه گروه‌ها و قبیله‌های یثرب، [[پیامبر]] را بر آن داشت که پیش از هر کاری، مرکزی عمومی به نام «[[مسجد]]» برای [[مسلمانان]] بسازد تا کارهای [[آموزشی]]، [[سیاسی]] و [[قضایی]] در آنجا انجام گیرد.


مسجدی که پیامبر ساخت، تنها مرکز [[پرستش]] نبود، بلکه تمام [[معارف]] و [[احکام اسلامی]] و هرگونه [[آموزش]] [[دینی]] و [[علمی]] و حتی امور مربوط به سوادآموزی در آنجا انجام می‌پذیرفت. از همین رو، تا آغاز [[قرن چهارم هجری]]، مسجدها در سراسر دنیای [[اسلام]] در خارج از وقت [[نماز]]، محل [[تدریس]] و تحصیل بودند. این اقدام پیامبر، درسی آموزنده برای همه مسلمانان است تا همگان را به بازنگری در کارکردهای مسجد برانگیزد.<ref>جمعی از نویسندگان، [[هجرت پیامبر اعظم (کتاب) (کتاب)|هجرت پیامبر اعظم]] ص ۲۳.</ref>
مسجدی که پیامبر ساخت، تنها مرکز [[پرستش]] نبود، بلکه تمام [[معارف]] و [[احکام اسلامی]] و هرگونه [[آموزش]] [[دینی]] و [[علمی]] و حتی امور مربوط به سوادآموزی در آنجا انجام می‌پذیرفت. از همین رو، تا آغاز [[قرن چهارم هجری]]، مسجدها در سراسر دنیای [[اسلام]] در خارج از وقت [[نماز]]، محل [[تدریس]] و تحصیل بودند. این اقدام پیامبر، درسی آموزنده برای همه مسلمانان است تا همگان را به بازنگری در کارکردهای مسجد برانگیزد.<ref>جمعی از نویسندگان، [[هجرت پیامبر اعظم (کتاب)|هجرت پیامبر اعظم]] ص ۲۳.</ref>


==[[قانون اساسی]] [[مردم مدینه]]==
==[[قانون اساسی]] [[مردم مدینه]]==
۲۱۸٬۲۱۰

ویرایش