هدف از انتظار: تفاوت میان نسخه‌ها

[[هدف]] از انتظار فرج، رها شدن از تنگناهای [[روحی]] و روانی و [[امید]] به آینده‌ای بهتر است که بخشی از [[آسایش]] و آرامش روحی و روانی را نیز تأمین می‌کند. از این رو، نوعی [[فرج]] و [[گشایش]] شمرده می‌شود و حتی عنوان «مِن أعظم الفرج» را به دست می‌آورد.

انتظار فرج مسئولانه، بخشی از هدف و آرمان [[انتظار]] را تأمین می‌کند. هدف از انتظار فرج، آن است که زمینۀ لازم برای [[رشد]] و تعالی فرد و [[جامعه]] پدید آید و آنان به کمال وجودی خود و سعادت اخروی، [[دست]] یابند. هدف نهایی ظهور ـ که ساختن جامعه‌ای مهدوی است ـ تنها پس از [[ظهور امام مهدی]]{{ع}} اتفاق می‌افتد؛ ولی اهداف جزئی‌تر ظهور ـ که تعالی و [[فوز]] [[اخروی]] افراد است ـ با حالت انتظار فرج مسئولانه، قابل دستیابی‌اند، بدین معنا که [[انسانیت]] [[انسان]]، مطابق با معیارهای [[الهی]] شکوفا می‌شود و [[انسان]]، با تکیه بر گوهر [[فطری]] خویش و با استمداد از [[عقل]] و نقل، [[انسانی]] در خور عصر مهدوی [[تربیت]] می‌شود که به درجه‌ای از [[معنویت]] رسیده و شایستگی سربازی [[امام عصر]]{{ع}} و [[شهادت]] در رکاب ایشان را یافته است.

اگر انتظار فرج مسئولانه، با این ویژگی‌ها تحقق یابد، عنصر [[تکامل]] فردی شخص [[منتظر]]، به فعلیت رسیده است. این انتظار، هدف فرج را محقق می‌کند و حتی بالاتر از فرج محسوب می‌شود؛ زیرا شخص منتظر، با تکیه بر معارفِ در دسترس خود و بدون حضور معصوم به این درجه از رشد و تعالی دست یافته است که نشان دهندۀ تلاش فراوان اوست. این معنا، در [[حدیثی]] از [[امام صادق]]{{ع}} نمایان است، آنجا که در جواب [[ابو بصیر]] از "[[زمان]] فَرَج" فرمود: «ای ابو بصیر! آیا تو هم از [[دنیاخواهان]] هستی؟! هر کس این امر ([[قیام]]) را بشناسد، به خاطر [[انتظار]] کشیدنش، [[گشایش]] [[سختی]] او می‌شود»<ref>{{متن حدیث|یَا أَبَا بَصِیرٍ وَ أَنْتَ مِمَّنْ یُرِیدُ الدُّنْیَا مَنْ عَرَفَ هَذَا الْأَمْرَ فَقَدْ فُرِّجَ عَنْهُ لِانْتِظَارِهِ}}؛ کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۱، ص۳۷۱.</ref>.<ref>ر.ک: [[محمد م‍ح‍م‍دی‌ ری‌ش‍ه‍ری‌|م‍ح‍م‍دی‌ ری‌ش‍ه‍ری‌، محمد]]، [[دانشنامهٔ امام مهدی ج۵ (کتاب)|دانشنامهٔ امام مهدی]]، ص۳۱۲ ـ ۳۱۴</ref>

انتظار، در [[منتظر]] غوغایی [[مبارک]] و حرکتی [[هدف]] دار پدید می‌آورد، هر چه منتظر، به [[حقیقت انتظار]]، نزدیک‌تر شود، سرعت حرکت او به سوی مقصد بیشتر خواهد شد. در پرتو انتظار، [[آدمی]] از [[خود محوری]] [[رهایی]] می‌یابد و خود را جزئی از [[جامعه اسلامی]] می‌بیند؛ بنابراین می‌کوشد تا [[جامعه]] را در حد توان خود به صلاح و [[درستی]] نزدیک کند<ref>ر.ک: [[محمد امین بالادستان|بالادستان، محمد امین]]؛ [[محمد مهدی حائری‌‎پور|حائری‌‎پور، محمد مهدی]]؛ [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]، [[نگین آفرینش ج۱ (کتاب)|نگین آفرینش]]، ص۱۴۸ ـ ۱۴۹.</ref>.

هدف و غایت [[انتظار فرج]] این است که [[حق]] و [[عدالت]] در [[زمین]] آشکار شود و جدایی‌ها به [[اتحاد]] و یکدلی مبدل شود و کسی از [[دستورات الهی]] [[سرپیچی]] نکند و [[حدود الهی]] بپا داشته شود و حق حاکمیت به [[اهل]] آن، که [[پیشوایان]] معصومین‌اند بازگردانده شود و حق به صورت تام و آشکار اجرا شود<ref>ر.ک: [[نصرت‌الله آیتی]]، مکاتبه اختصاصی [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref>.