ویژگی یاران امام حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

سخنانِ شماری از یاران امام {{ع}} در ابراز [[عشق]] و [[وفاداری]] به ایشان، حاکی از آن است که آنان، به قلّه یقین - که نقطه اوج [[کمالات انسانی]] است- دست یافته بودند؛ مانند این سخن [[سعید بن عبداللّه حنفی]] خطاب به [[امام]] {{ع}} که: «به [[خدا]] [[سوگند]]، اگر بدانم که کشته می‌شوم و بار دیگر، زنده می‌شوم و آن گاه، زنده زنده، سوزانده و قطعه قطعه می‌شوم و هفتاد بار دیگر این کار با من تکرار می‌شود، از تو جدا نمی‌شوم تا در راه تو بمیرم! چرا چنین نکنم؟ کشته شدن که تنها یک بار است و پس از آن، [[کرامت]] بی‌پایانِ همیشگی است»<ref>{{متن حدیث|وَ اللَّهِ لَوْ عَلِمْتُ أَنِّي أُقْتَلُ ثُمَّ أُحْيَا ثُمَّ أُحْرَقُ ثُمَّ أُحْيَا ثُمَّ أُذْرَى يُفْعَلُ ذَلِكَ بِي سَبْعِينَ مَرَّةً مَا فَارَقْتُكَ حَتَّى‏ أَلْقَى‏ حِمَامِي‏ دُونَكَ‏ وَ كَيْفَ لَا أَفْعَلُ ذَلِكَ وَ إِنَّمَا هِيَ قَتْلَةٌ وَاحِدَةٌ ثُمَّ هِيَ الْكَرَامَةُ الَّتِي لَا انْقِضَاءَ لَهَا أَبَداً؟!}} (تاریخ الطبری، ج۵، ص۴۱۸؛ الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۵۵۹).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]]، ص ۵۳۲.</ref>