توحید عبادی در اخلاق اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
←توحید در اطاعت
(←مقدمه) |
|||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
=== [[توحید در اطاعت]] === | === [[توحید در اطاعت]] === | ||
به این معنی که، [[انسان]] جز از [[حضرت حق]] و آنکس که طاعتش به [[طاعت]] [[حضرت حق]] باز می‌‌گردد، هیچکس را | به این معنی که، [[انسان]] جز از [[حضرت حق]] و آنکس که طاعتش به [[طاعت]] [[حضرت حق]] باز می‌‌گردد، هیچکس را شایسته [[اطاعت]] و [[فرمانبرداری]] نداند: {{متن قرآن|مَنْ يُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطَاعَ اللَّهَ}}<ref>«هر که از پیامبر فرمانبرداری کند بی‌گمان از خداوند فرمان برده است و هر که رو گرداند (بگو بگرداند) ما تو را مراقب آنان نفرستاده‌ایم» سوره نساء، آیه ۸۰.</ref>. | ||
از این‌رو، [[اطاعت]] از [[هوای نفس]] در شمار [[شرک]] است: {{متن قرآن|أَفَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَهَهُ هَوَاهُ}}<ref>«آیا آن کس را دیدی که هوای (نفس) خود را، خدای خویش گرفته است» سوره جاثیه، آیه ۲۳.</ref> و نیز [[اطاعت]] از [[شیطان]]: {{متن قرآن|أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يَا بَنِي آدَمَ أَنْ لَا تَعْبُدُوا الشَّيْطَانَ}}<ref>«ای فرزندان آدم! آیا به شما سفارش نکردم که شیطان را نپرستید» سوره یس، آیه ۶۰.</ref>. | از این‌رو، [[اطاعت]] از [[هوای نفس]] در شمار [[شرک]] است: {{متن قرآن|أَفَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَهَهُ هَوَاهُ}}<ref>«آیا آن کس را دیدی که هوای (نفس) خود را، خدای خویش گرفته است» سوره جاثیه، آیه ۲۳.</ref> و نیز [[اطاعت]] از [[شیطان]]: {{متن قرآن|أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يَا بَنِي آدَمَ أَنْ لَا تَعْبُدُوا الشَّيْطَانَ}}<ref>«ای فرزندان آدم! آیا به شما سفارش نکردم که شیطان را نپرستید» سوره یس، آیه ۶۰.</ref>. | ||