ضرورت عصمت در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

# [[شیخ حر عاملی]] نیز تأکید می‌کند که اعتقاد شیعه درباره عصمت با [[ادله نقلی]] و [[عقلی]] [[اثبات]] شده است. ایشان پس از نقل [[حدیثی]] که بیان‌گر سرزدن [[سهو]] از [[رسول خدا]]{{صل}} است، آن را حمل بر [[تقیه]] کرده است. وی در علت حمل این [[روایت]] بر تقیه می‌نویسد: {{عربی|لكثرة الأدلة العقلية والنقلية على استحالة السهو عليه مطلقا}}<ref>وسائل الشیعة، ج۸، ص۱۹۹.</ref>؛ به خاطر دلیل‌های عقلی و [[نقلی]] بسیار بر این که ارتکاب سهو در هر شرایطی از معصوم محال است. وی در کتاب التنبیه بالمعلوم نیز می‌نویسد: [[علماء]] و فقهاء [[شیعه]] در بیشتر کتاب‌های [[فقهی]] و تمام کتاب‌هایی که در اصول [[اعتقادات]] نوشته‌اند به این مطلب تصریح می‌کنند که [[سهو]] در [[عبادات]] و غیر آن به هر کیفیتی مردود است<ref>التنبیه بالمعلوم من البرهان علی تنزیه المعصوم عن السهو والنسیان، ص۱۳ – ۱۴.</ref>.

اعتقاد به عصمت اختصاص به [[مکتب تشیع]] ندارد، بلکه عده‌ای از بزرگان [[اهل سنت]] [[اعتقاد]] ما را پذیرفته‌اند<ref>شرح معانی الآثار، ج۴، ص۲۸۹.</ref>؛ هر چند قول این افراد خلاف مشهور اهل سنت است<ref>البته باید توجه داشت که ما در موضوعات اعتقادی توحید، عدل، نبوت، امامت و معاد به روایت و کلام علماء عامه ولو مختصر نیازی نداریم و این که گاهی به کلمات آنان اشاره می‌کنیم، به خاطر دفع شبهات و اثبات حقانیت مکتب اهل بیت{{عم}} است.</ref>.