صدقه: تفاوت میان نسخه‌ها

*یکی از اعمالی که [[سید بن طاووس]]، به آن بسیار اهمیت می‌داده، صدقه برای حفظ‍‌ وجود مقدس [[امام زمان]] {{ع}} بوده است، چون یکی از تکالیف زمان [[غیبت]] صدقه دادن است به آن‌چه میسر است برای حفظ‍‌ وجود مبارک [[امام زمان]] {{ع}}. به‌طورکلی صدقه آثاری دارد. یکی این‌که صدقه نمایشگر صداقت ایمان مؤمن است که با انجام آن نشان می‌دهد تا چه حد در وادی ایمان و خداپرستی صادق است و از این طریق نیازمندی‌های مؤمنان رفع می‌گردد و رفاه عمومی به وجود می‌آید و همچنین صدقه یکی از عوامل سازندگی انسان نیز هست؛ چنان‌که قرآن می‌فرماید: {{عربی|اندازه=155%|﴿{{متن قرآن|خُذْ مِنْ أَمْوَالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَتُزَكِّيهِم بِهَا}}﴾}}<ref>سوره توبه، ۱۰۳.</ref>. ای رسول ما! تو از مؤمنان صدقات را دریافت کن تا بدان صدقات نفس آن‌ها را پاک و پاکیزه سازی. مؤمن صدقه را باید خود یا برای فایده و غرضی که در نظر دارد بدهد و یا برای حفظ‍‌ نفس خود و یا محبوب و عزیزی که بسیار نزد او گرامی است. و چه محبوبی بالاتر از [[امام زمان]] {{ع}} که اصلاح بسیاری از امور دینی و آخرت‌مان بستگی به وجود و سلامتی آن حضرت دارد و این مطلب به دلیل عقل و نقل ثابت است که هیچ شخصی عزیزتر و گرامی‌تر نیست و نباید باشد از وجود مقدس [[امام زمان]] ارواحنا فداه؛ بلکه حضرتش باید محبوب‌تر از نفس خودمان باشد و اگر چنین اعتقادی نداشته باشیم در ایمان و معرفت‌مان نسبت به آن حضرت ضعف و خللی وجود دارد. سید بن طاووس، به فرزند خود سفارش می‌فرماید که: ابتدا کن به صدقه دادن برای آن حضرت قبل از این‌که برای خود و عزیزانت صدقه بدهی. باید توجه داشت که آن حضرت هیچ احتیاجی به صدقه و دعای ما ندارد، بلکه از شؤون بندگی و ادای بعضی از حقوق بزرگ آن حضرت است و خود یک نوع اظهار محبت و دوستی به آن جناب است، و این عمل راه و سببی است برای جلب رضای پروردگار و حصول قرب به خداوند در قضای حوائج و دفع بلا. لذا آثار صدقه به انفاق‌کنندگان آن می‌رسد، مخصوصا اگر انفاق برای اظهار محبت و دعا برای وجود مقدس امام {{ع}} باشد.