پرش به محتوا

بحث:علائم و نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۳: خط ۱۳:


==فرو رفتن سفیانی در بیداء==
==فرو رفتن سفیانی در بیداء==
#خسف به بیداء: از روایات نشانه های ظهور استفاده می‌شود: فرو برده شدن در سرزمین بیداء ـ که از آن به "خسف به بیداء" یاد شده است ـ از نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی(علیه السلام) شمرده شده است. این نشانه در احادیثی که دربارۀ سفیانی سخن گفته‌اند، فراوان ذکر شده است<ref>محمد بن ابراهيم نعمانی، الغیبة، ص ۳۰۴، ح ۱۴</ref>.<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، پرسمان مهدویت، ص 226 ـ 229</ref> خسف به بیداء آن است که سفیانی با لشکری عظیم به قصد جنگ با حضرت مهدی(علیه السلام) عازم مکه می‌شود؛ اما در بین مکه و مدینه ـ در محلی که به سرزمین "بیداء" معروف است ـ به گونه‌ای معجزه آسا، به امر خداوند، در دل زمین فرو می‌روند<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۸، ص ۳۱۰، ح ۴۸۳؛ شیخ صدوق، خصال، ج ۱، ص ۳۰۳، ح ۸۲؛ نعمانی، الغیبة، ص ۲۵۷، ح ۱۵</ref>.<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، پرسمان مهدویت، ص 226 ـ 229؛ علی پور، مهدی، ظهور، ص 252 ـ 262؛ پژوهشگران مؤسسۀ آیندۀ روشن، مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها، ص 384؛ بالادستان، محمد امین، حائری پور، محمد مهدی، یوسفیان، مهدی، نگین آفرینش، ج 1، ص 173 ـ 177</ref>
*خسف به بیداء: از روایات نشانه های ظهور استفاده می‌شود: فرو برده شدن در سرزمین بیداء ـ که از آن به "خسف به بیداء" یاد شده است ـ از نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی(علیه السلام) شمرده شده است. این نشانه در احادیثی که دربارۀ سفیانی سخن گفته‌اند، فراوان ذکر شده است<ref>محمد بن ابراهيم نعمانی، الغیبة، ص ۳۰۴، ح ۱۴</ref>.<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، پرسمان مهدویت، ص 226 ـ 229</ref> خسف به بیداء آن است که سفیانی با لشکری عظیم به قصد جنگ با حضرت مهدی(علیه السلام) عازم مکه می‌شود؛ اما در بین مکه و مدینه ـ در محلی که به سرزمین "بیداء" معروف است ـ به گونه‌ای معجزه آسا، به امر خداوند، در دل زمین فرو می‌روند<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۸، ص ۳۱۰، ح ۴۸۳؛ شیخ صدوق، خصال، ج ۱، ص ۳۰۳، ح ۸۲؛ نعمانی، الغیبة، ص ۲۵۷، ح ۱۵</ref>.<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، پرسمان مهدویت، ص 226 ـ 229؛ علی پور، مهدی، ظهور، ص 252 ـ 262؛ پژوهشگران مؤسسۀ آیندۀ روشن، مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها، ص 384؛ بالادستان، محمد امین، حائری پور، محمد مهدی، یوسفیان، مهدی، نگین آفرینش، ج 1، ص 173 ـ 177</ref>
==خروج یمانی==
==خروج یمانی==
#خروج یمانی: یکی دیگر از نشانه‌های حتمی ظهور حضرت مهدی(علیه السلام)، خروج سرداری از اهل یمن است که مردم را به حق و عدل دعوت می‌کند.<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، پرسمان مهدویت، ص 226 ـ 229؛ علی پور، مهدی، ظهور، ص 252 ـ 262؛ پژوهشگران مؤسسۀ آیندۀ روشن، مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها، ص 384؛ بالادستان، محمد امین، حائری پور، محمد مهدی، یوسفیان، مهدی، نگین آفرینش، ج 1، ص 173 ـ 177</ref> روایات فراوانی در این باره وجود دارد مانند اینکه امام باقر(علیه السلام) فرمودند:<ref>محمد بن ابراهيم نعمانی، الغیبة، ص ۳۶۹، باب ۱۳، ح ۱۳</ref> «خروج سفیانی و یمانی و خراسانی در یک سال و یک ماه و یک روز واقع خواهد شد؛ با نظام و ترتیبی همچون نظام یک رشته که به بند کشیده شده است. (...) در میان پرچم‌ها راهنماتر از پرچم یمانی نباشد که آن پرچم هدایت است؛ (...) چون یمانی خروج کرد، به سوی او بشتاب که همانا پرچم او پرچم هدایت است. هیچ مسلمانی را روا نباشد که با آن پرچم مقابله کند. پس هر کس چنین کند او از اهل آتش است؛ زیرا او به سوی حق و راه مستقیم فرا می‌خواند.»<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، پرسمان مهدویت، ص 226 ـ 229</ref>
*خروج یمانی: یکی دیگر از نشانه‌های حتمی ظهور حضرت مهدی(علیه السلام)، خروج سرداری از اهل یمن است که مردم را به حق و عدل دعوت می‌کند.<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، پرسمان مهدویت، ص 226 ـ 229؛ علی پور، مهدی، ظهور، ص 252 ـ 262؛ پژوهشگران مؤسسۀ آیندۀ روشن، مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها، ص 384؛ بالادستان، محمد امین، حائری پور، محمد مهدی، یوسفیان، مهدی، نگین آفرینش، ج 1، ص 173 ـ 177</ref> روایات فراوانی در این باره وجود دارد مانند اینکه امام باقر(علیه السلام) فرمودند:<ref>محمد بن ابراهيم نعمانی، الغیبة، ص ۳۶۹، باب ۱۳، ح ۱۳</ref> «خروج سفیانی و یمانی و خراسانی در یک سال و یک ماه و یک روز واقع خواهد شد؛ با نظام و ترتیبی همچون نظام یک رشته که به بند کشیده شده است. (...) در میان پرچم‌ها راهنماتر از پرچم یمانی نباشد که آن پرچم هدایت است؛ (...) چون یمانی خروج کرد، به سوی او بشتاب که همانا پرچم او پرچم هدایت است. هیچ مسلمانی را روا نباشد که با آن پرچم مقابله کند. پس هر کس چنین کند او از اهل آتش است؛ زیرا او به سوی حق و راه مستقیم فرا می‌خواند.»<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، پرسمان مهدویت، ص 226 ـ 229</ref>
==قتل نفس زکیه==
==قتل نفس زکیه==
#قتل نفس زکیه: از روایات استفاده می‌شود در آستانه ظهور حضرت مهدی(علیه السلام) در گیر و دار مبارزات زمینه‌ساز انقلاب مهدی(علیه السلام)، فردی پاک باخته و مخلص، در راه امام(علیه السلام) می‌کوشد و مظلومانه کشته می‌شود. این رخداد عظیم، طبق بیان روایات بین رکن و مقام ـ در بهترین مکان‌های زمین ـ اتفاق می‌افتد. فرد یادشده از اولاد امام حسن مجتبی(علیه السلام) است<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۳۳۰، ح ۱۶</ref>.<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، پرسمان مهدویت، ص 226 ـ 229؛ علی پور، مهدی، ظهور، ص 252 ـ 262؛ پژوهشگران مؤسسۀ آیندۀ روشن، مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها، ص 384؛ بالادستان، محمد امین، حائری پور، محمد مهدی، یوسفیان، مهدی، نگین آفرینش، ج 1، ص 173 ـ 177</ref>
*قتل نفس زکیه: از روایات استفاده می‌شود در آستانه ظهور حضرت مهدی(علیه السلام) در گیر و دار مبارزات زمینه‌ساز انقلاب مهدی(علیه السلام)، فردی پاک باخته و مخلص، در راه امام(علیه السلام) می‌کوشد و مظلومانه کشته می‌شود. این رخداد عظیم، طبق بیان روایات بین رکن و مقام ـ در بهترین مکان‌های زمین ـ اتفاق می‌افتد. فرد یادشده از اولاد امام حسن مجتبی(علیه السلام) است<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۳۳۰، ح ۱۶</ref>.<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، پرسمان مهدویت، ص 226 ـ 229؛ علی پور، مهدی، ظهور، ص 252 ـ 262؛ پژوهشگران مؤسسۀ آیندۀ روشن، مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها، ص 384؛ بالادستان، محمد امین، حائری پور، محمد مهدی، یوسفیان، مهدی، نگین آفرینش، ج 1، ص 173 ـ 177</ref>
==صیحۀ آسمانی==
==صیحۀ آسمانی==
#ندای آسمانی: "ندا" در لغت به معنای بلند شدن صدا و ظهور آن است و گاهی فقط به صدا اطلاق می‌شود.<ref>راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات، ماده ندا</ref> در اینجا منظور از ندای آسمانی، صدایی است که در آستانۀ ظهور امام مهدی(علیه السلام) از آسمان شنیده می‌شود و همه مردم، آن را می‌شنوند.<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، پرسمان مهدویت، ص 226 ـ 229؛ علی پور، مهدی، ظهور، ص 252 ـ 262؛ پژوهشگران مؤسسۀ آیندۀ روشن، مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها، ص 384؛ بالادستان، محمد امین، حائری پور، محمد مهدی، یوسفیان، مهدی، نگین آفرینش، ج 1، ص 173 ـ 177</ref> امام باقر(علیه السلام) در این باره می‌فرماید:<ref>محمد بن ابراهيم نعمانی، الغیبة، ص ۲۳۵، ح ۱۳</ref> «ندا کننده‌ای از آسمان، نام قائم را ندا می‌کند، پس هر که در شرق و غرب است، آنرا می‌شنود، از وحشت این صدا، خوابیده‌ها بیدار، ایستادگان نشسته و نشستگان بر دو پای خویش می‌ایستند. رحمت خدا بر کسی که از این صدا عبرت گیرد و آنرا اجابت کند؛ زیرا صدای نخست، صدای جبرئیل روح الامین است.<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، پرسمان مهدویت، ص 226 ـ 229</ref>
*ندای آسمانی: "ندا" در لغت به معنای بلند شدن صدا و ظهور آن است و گاهی فقط به صدا اطلاق می‌شود.<ref>راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات، ماده ندا</ref> در اینجا منظور از ندای آسمانی، صدایی است که در آستانۀ ظهور امام مهدی(علیه السلام) از آسمان شنیده می‌شود و همه مردم، آن را می‌شنوند.<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، پرسمان مهدویت، ص 226 ـ 229؛ علی پور، مهدی، ظهور، ص 252 ـ 262؛ پژوهشگران مؤسسۀ آیندۀ روشن، مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها، ص 384؛ بالادستان، محمد امین، حائری پور، محمد مهدی، یوسفیان، مهدی، نگین آفرینش، ج 1، ص 173 ـ 177</ref> امام باقر(علیه السلام) در این باره می‌فرماید:<ref>محمد بن ابراهيم نعمانی، الغیبة، ص ۲۳۵، ح ۱۳</ref> «ندا کننده‌ای از آسمان، نام قائم را ندا می‌کند، پس هر که در شرق و غرب است، آنرا می‌شنود، از وحشت این صدا، خوابیده‌ها بیدار، ایستادگان نشسته و نشستگان بر دو پای خویش می‌ایستند. رحمت خدا بر کسی که از این صدا عبرت گیرد و آنرا اجابت کند؛ زیرا صدای نخست، صدای جبرئیل روح الامین است.<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، پرسمان مهدویت، ص 226 ـ 229</ref>
*'''نکته''':  
*'''نکته''':  
*قسمتی از بحث آقای سلیمیان مربوط به دجال است که مربوط به سؤال نیست.
*قسمتی از بحث آقای سلیمیان مربوط به دجال است که مربوط به سؤال نیست.
۱۱۲٬۸۶۰

ویرایش