امامت از دیدگاه خوارج: تفاوت میان نسخه‌ها

*به‌ گفته صاحب‌ مسائل‌ الامامه‌ محکمه‌ همگی‌ به‌ [[امامت‌ فاضل‌]] قائل‌ بوده‌، و [[امامت‌ مفضول‌]] را انکار می‌کرده‌اند. در نگاه‌ آنان‌، [[افضل‌]] برای‌ [[امامت‌]] کسی‌ است‌ که‌ خود را برای‌ خروج‌ آماده‌ سازد و مردم‌ را به‌ جهاد فراخواند و چنین‌ کسی‌ [[احق‌ به‌ امامت‌]] است‌. در دید محکمه‌، [[امامت‌]] منحصر به‌ خاندان‌ و قوم‌ ویژه‌ای‌ نیست‌ و مردم‌ از این‌ نظر برابرند <ref>مسائل‌ الامامة، منسوب‌ به‌ ناشی‌´ اکبر، به‌ کوشش‌ فان‌اس‌، ص ۶۸؛ نیز شهرستانی‌، محمد، الملل‌ و النحل‌، به‌ کوشش‌ محمد بدران‌.</ref>. به‌ طور کلی‌ از سده نخست‌ هجری‌ در میان‌ اکثریت‌ جناحهای‌ فکری‌ مسلمانان‌ که‌ [[امامت‌]] و [[خلافت‌]] را به‌ نص‌ نمی‌دانستند، آراء گوناگونی‌ درباره شرایط [[احراز امامت‌]] مطرح‌ می‌شد و در این‌ بین‌، محکمه‌ از نخستین‌ گروههایی‌ بودند که‌ امامت‌ را در قبیله قریش‌ محدود نکرده‌، هر کس‌ را - از هر تیره قومی‌- که‌ به‌ کتاب‌ و سنت‌ عالم‌، و به‌ آن‌ دو قائم‌ بوده‌ باشد، برای‌ [[امامت‌]] صالح‌ می‌شمردند <ref>نک: نوبختی‌، سعد بن‌ عبدالله‌، نیز مسائل‌، همانجاها؛  اشعری‌، علی‌، مقالات‌ الاسلامیین‌، به‌ کوشش‌ ریتر، ویسبادن‌، ۴۶۱.</ref><ref>[http://lib.eshia.ir/23022/10/3910 [[حسن انصاری|انصاری، حسن]]، دانشنامه بزرگ اسلامی، ج ۱۰، ص ۳۹۱۰.]</ref>.