امام زمان در کلام آیت‌الله بهجت (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

}}

'''[[امام زمان]] {{ع}} در کلام [[آیت‌الله بهجت]]'''، کتابی است که با زبان فارسی به بررسی شخصیت [[امام مهدی]]{{ع}} در کلام [[آیت‌الله بهجت]] می‌پردازد. پدیدآورندهٔ این اثر [[محمد تقی امیدیان]] است و [[بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود (ناشر)|انتشارات بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود]] و [[مرکز تخصصی مهدویت (ناشر)|مرکز تخصصی مهدویت]] انتشار آن را به عهده داشته است.<ref>[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=735468&pageStatus=0&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author وبگاه کتابخانه ملی]</ref>

==دربارهٔ کتاب==

در معرفی این کتاب آمده است: «آیا نباید توجه داشته باشیم که ما رئیسی داریم که بر احوال ما ناظر است؟! وای بر حال ما اگر در کارهایمان او را ناظر نبینیم و یا او را در همه جا ناظر ندانیم! گناهان شخصی که در خلوت انجام می‌گیرد و ربطی به امور اجتماعی ندارد، استحقاق جهنم را دارد، {{عربی|اندازه=150%|"الا بِتَوبةٍ مُناسبَةٍ لِلخال"}}؛ مگر این که بعد از آن، توبه‌ای مناسب حال انجام گیرد" عواقب گناهان اجتماعی که موجب تغییرات در جامعه و اختلال نظام و انحلال آن، و یا تحریم حلال وترک واجب و یا مصادره اموال و هتک حرمت و قتل نفوس زکیه و ریختن خون مسلمانان و حکم به ناحق و... می‌شود، چه گونه خواهد بود؟ با وجود اعتقاد به داشتن رییسی که {{عربی|اندازه=150%|"عین الله الناظره"}} است، آیا می‌توانیم از نظر الهی فرار کنیم و یا خود را پنهان کنیم؟ و هر کاری را که خواستیم انجام دهیم!؟ چه پاسخی خواهیم داد؟! همه ادوات و ابزار را از خود او می‌گیریم و به نفع دشمنان به کار می‌گیریم، و آلت دست کفار و اجانب می‌شویم و به آنان کمک می‌کنیم؟! چه قدر سخت است اگر برای ما این امر ملکه نشود که در هر کاری که می‌خواهیم اقدام کنیم و انجام دهیم، ابتدا، رضایت و عدم رضایت او را در نظر بگیریم و رضایت و خشنودی او را جلب کنیم! البته رضایت و سخط او در هر امری معلوم است و ظاهراً منتهی به واضحات می‌شود و در غیر واضحات و موارد مشکوک، باید احتیاط کنیم. در همین اواخر، اتفاق افتاده که شخصی در تقلید و تعیین مرجع شایسته، شک و تردید داشت. در خواب، چهره شخص مورد نظر را به او معرفی کردند. به نجف رفت و پس از مدتی جستجو پیدا کرد او را. همچنین برای بعضی اتفاق افتاده که در بقاء بر تقلید و یا عدول به حی، تردید داشته‌اند، و از قبر معصوم شنیده است که "باقی باش". البته، هر کدام از این نقل‌ها، قابل تکذیب است، ولی از مجموع این قضایا، معلوم می‌شود که امام زمان {{ع}} متوجه و مراقب ما است و نمی‌توان گفت، از احوال ما مطلع نیست و ما هر کار و یا هرچه را خواستیم، می‌توانیم آزادانه انجام دهیم»<ref>[https://bookroom.ir/book/2431/%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85-%D8%B2%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%B9%D9%84%DB%8C%D9%87-%D8%A7%D9%84%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85-%D8%AF%D8%B1-%DA%A9%D9%84%D8%A7%D9%85-%D8%A2%DB%8C%D8%AA-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%D8%A8%D9%87%D8%AC%D8%AA وبگاه پاتوق کتاب فردا]</ref>.