پرش به محتوا

نواب اربعه چه وظایفی داشته‌اند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '{{عربی|اندازه=150%|' به '{{عربی|'
جز (جایگزینی متن - '{{عربی|اندازه=150%|' به '{{عربی|')
خط ۹۱: خط ۹۱:
::::#'''وظایفی که در رابطه با [[امامت]] [[امام]] وجود داشت که عبارتند از:'''
::::#'''وظایفی که در رابطه با [[امامت]] [[امام]] وجود داشت که عبارتند از:'''
::::##'''سرپرستی و تقویت سازمان وکالت:''' از دوره [[امامان]] پیشین، جریان وکالت به وجود آمده بود و [[امامان]]{{عم}} در شهرهای مختلف مانند بغداد و [[سامرا]] و [[قم]] وکلایی داشتندکه واسطه میان مردم و [[امامان]] بودند. با شروعِ [[غیبت]] و نیاز بیشتر شیعیان به جریانِ وکالت، سازمان وکالت را تقویت کرده، به دستور [[امام]]، خود در رأس آن قرار گرفتند، تا ارتباط شیعیان با [[امام غایب]] در قالب تشکیلاتی سالم و مطمئن و به دور از نفوذ عناصر خائن، انجام گیرد. چنان که [[امام مهدی]]{{ع}} در نامه‌ای به [[محمد بن عثمان]]، بیزاری خود را از یکی از این خائنان، این گونه اعلام فرمود: "و ما از ابن هلال و هر کس که از او دوری نکند، بیزاریم. خدا او را نیامرزد! تو به اسحاقی و هموطنان او آنچه را گفتیم، اعلام کن".<ref> غیبت طوسی، ص ۳۵۳؛ بحار الانوار، ج ۵۰، ص ۳۵۷.</ref>
::::##'''سرپرستی و تقویت سازمان وکالت:''' از دوره [[امامان]] پیشین، جریان وکالت به وجود آمده بود و [[امامان]]{{عم}} در شهرهای مختلف مانند بغداد و [[سامرا]] و [[قم]] وکلایی داشتندکه واسطه میان مردم و [[امامان]] بودند. با شروعِ [[غیبت]] و نیاز بیشتر شیعیان به جریانِ وکالت، سازمان وکالت را تقویت کرده، به دستور [[امام]]، خود در رأس آن قرار گرفتند، تا ارتباط شیعیان با [[امام غایب]] در قالب تشکیلاتی سالم و مطمئن و به دور از نفوذ عناصر خائن، انجام گیرد. چنان که [[امام مهدی]]{{ع}} در نامه‌ای به [[محمد بن عثمان]]، بیزاری خود را از یکی از این خائنان، این گونه اعلام فرمود: "و ما از ابن هلال و هر کس که از او دوری نکند، بیزاریم. خدا او را نیامرزد! تو به اسحاقی و هموطنان او آنچه را گفتیم، اعلام کن".<ref> غیبت طوسی، ص ۳۵۳؛ بحار الانوار، ج ۵۰، ص ۳۵۷.</ref>
::::##'''پاسخ‌گویی به شبهات اعتقادی و سوالات فقهی:''' از وظایف مهم نایبان، دریافت سؤالات مردم و انتقال آن‌ها به محضر [[امام]] و نیز رساندن پاسخ کتبی و گاهی شفاهی<ref> نایبان خاص در گفت‌وگوها و مناظره‌ها، محتوای استدلال خود را از [[امام مهدی]]{{ع}} گرفته و ابلاغ می‌کردند. غیبت طوسی، ص ۲۹۳.</ref> آن حضرت به شیعیان بود که مجموعه‌ آن‌ها در ضمن توقیعات [[امام مهدی|امام زمان]]{{ع}} در کتاب‌هایی روایی [[شیعه]] گرد آمده است.<ref> کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲؛ [[غیبت]] طوسی؛ احتجاج، طبرسی، ج ۲؛ بحر الانوار، ج ۵۳.</ref> از معروف‌ترین توقیعات، پاسخ‌های [[امام]] به سؤالات [[اسحاق بن یعقوب]] است که در ضمن آن، شیوۀ بهره‌مندی از برکات [[امام]] در زمان [[غیبت]] با این عبارت آمده است:{{عربی|اندازه=150%|" وَ أَمَّا وَجْهُ‏ الِانْتِفَاعِ‏ بِي‏ فِي‏ غَيْبَتِي‏ فَكَالانْتِفَاعِ‏ بِالشَّمْسِ‏ إِذَا غَيَّبَتْهَا عَنِ‏ الْأَبْصَارِ السَّحَاب‏‏‏ "}}<ref>و اما چگونگی بهره‌مندی از من در زمان غیبت‌ام، مانند بهره‌گیری از خورشید است، زمانی که ابرها آن را از دیدگان نهان کنند؛ غیبت طوسی، ص ۲۹۲.</ref>. نیز در همین توقیع است که [[امام]]، شیعیان را در مسائل پیش آمده به فقهای [[شیعه]] ارجاع می‌دهد.
::::##'''پاسخ‌گویی به شبهات اعتقادی و سوالات فقهی:''' از وظایف مهم نایبان، دریافت سؤالات مردم و انتقال آن‌ها به محضر [[امام]] و نیز رساندن پاسخ کتبی و گاهی شفاهی<ref> نایبان خاص در گفت‌وگوها و مناظره‌ها، محتوای استدلال خود را از [[امام مهدی]]{{ع}} گرفته و ابلاغ می‌کردند. غیبت طوسی، ص ۲۹۳.</ref> آن حضرت به شیعیان بود که مجموعه‌ آن‌ها در ضمن توقیعات [[امام مهدی|امام زمان]]{{ع}} در کتاب‌هایی روایی [[شیعه]] گرد آمده است.<ref> کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲؛ [[غیبت]] طوسی؛ احتجاج، طبرسی، ج ۲؛ بحر الانوار، ج ۵۳.</ref> از معروف‌ترین توقیعات، پاسخ‌های [[امام]] به سؤالات [[اسحاق بن یعقوب]] است که در ضمن آن، شیوۀ بهره‌مندی از برکات [[امام]] در زمان [[غیبت]] با این عبارت آمده است:{{عربی|" وَ أَمَّا وَجْهُ‏ الِانْتِفَاعِ‏ بِي‏ فِي‏ غَيْبَتِي‏ فَكَالانْتِفَاعِ‏ بِالشَّمْسِ‏ إِذَا غَيَّبَتْهَا عَنِ‏ الْأَبْصَارِ السَّحَاب‏‏‏ "}}<ref>و اما چگونگی بهره‌مندی از من در زمان غیبت‌ام، مانند بهره‌گیری از خورشید است، زمانی که ابرها آن را از دیدگان نهان کنند؛ غیبت طوسی، ص ۲۹۲.</ref>. نیز در همین توقیع است که [[امام]]، شیعیان را در مسائل پیش آمده به فقهای [[شیعه]] ارجاع می‌دهد.
::::##'''دریافت وجوه شرعی متعلق به [[امام]]:''' پیش از [[غیبت صغرا]] و در زمان [[امامان]] گذشته، از کارهای مهم وکیلان، دریافت وجود شرعی شیعیان و تحویل آن به [[امام]] هر زمان بود. نایبان خاص [[امام مهدی]]{{ع}} نیز در راستای این وظیفه، اموال شیعیان را به [[امام غایب]] می‌رساندند یا به دستور آن حضرت در مواردی مصرف می‌کردند. [[امام مهدی]]{{ع}} در جریانِ سفر هیأتی از شیعیان قمی به [[سامرا]] که همزمان با شهادت [[امام عسکری|امام حسن عسکری]]{{ع}} و خاکسپاری آن حضرت بود، به ایشان دستور داد که از این پس اموال [[امام]] را به نایبان ایشان در بغداد تحویل دهند.<ref> کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، باب ۴۳، ص ۴۷۶، ح ۲۶.</ref>»<ref>[[محمد امین بالادستان|بالادستان، محمد امین]]؛ [[محمد مهدی حائری‌‎پور|حائری‌‎پور، محمد مهدی]]؛ [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]، [[نگین آفرینش ج۲ (کتاب)|نگین آفرینش]]، ج۲، ص ۸۶ - ۸۸.</ref>.
::::##'''دریافت وجوه شرعی متعلق به [[امام]]:''' پیش از [[غیبت صغرا]] و در زمان [[امامان]] گذشته، از کارهای مهم وکیلان، دریافت وجود شرعی شیعیان و تحویل آن به [[امام]] هر زمان بود. نایبان خاص [[امام مهدی]]{{ع}} نیز در راستای این وظیفه، اموال شیعیان را به [[امام غایب]] می‌رساندند یا به دستور آن حضرت در مواردی مصرف می‌کردند. [[امام مهدی]]{{ع}} در جریانِ سفر هیأتی از شیعیان قمی به [[سامرا]] که همزمان با شهادت [[امام عسکری|امام حسن عسکری]]{{ع}} و خاکسپاری آن حضرت بود، به ایشان دستور داد که از این پس اموال [[امام]] را به نایبان ایشان در بغداد تحویل دهند.<ref> کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، باب ۴۳، ص ۴۷۶، ح ۲۶.</ref>»<ref>[[محمد امین بالادستان|بالادستان، محمد امین]]؛ [[محمد مهدی حائری‌‎پور|حائری‌‎پور، محمد مهدی]]؛ [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]، [[نگین آفرینش ج۲ (کتاب)|نگین آفرینش]]، ج۲، ص ۸۶ - ۸۸.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}