خورشید پشت ابر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - '><ref>مجتبی تونه‌ای، [[موعودنامه' به '><ref>تونه‌ای، مجتبی، [[موعودنامه'
جز (جایگزینی متن - 'خدامراد]]،فرهنگ‌نامه' به 'خدامراد، [[فرهنگ‌نامه') |
جز (جایگزینی متن - '><ref>مجتبی تونه‌ای، [[موعودنامه' به '><ref>تونه‌ای، مجتبی، [[موعودنامه') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
#همچنان‌که مردم انتظار بیرون آمدن خورشید از پشت ابرهای تیره را می‌کشند تا بیشتر از آن بهره‌مند گردند، در زمان [[غیبت]] نیز شیعیان و محبان حضرت همواره انتظار وجود مبارکش را دارند و هرگز ناامید نمی‌شوند. | #همچنان‌که مردم انتظار بیرون آمدن خورشید از پشت ابرهای تیره را می‌کشند تا بیشتر از آن بهره‌مند گردند، در زمان [[غیبت]] نیز شیعیان و محبان حضرت همواره انتظار وجود مبارکش را دارند و هرگز ناامید نمی‌شوند. | ||
#هرکس با این‌همه آثار و معجزات و آیات و [[روایات]]، باز هم منکر وجود مبارکش شود، مانند کسی است که منکر وجود خورشید گردد، هنگامی که در پشت ابرها از دیدگان، به ظاهر پنهان است، گرچه آثار وجودش به جهانیان می‌رسد. | #هرکس با این‌همه آثار و معجزات و آیات و [[روایات]]، باز هم منکر وجود مبارکش شود، مانند کسی است که منکر وجود خورشید گردد، هنگامی که در پشت ابرها از دیدگان، به ظاهر پنهان است، گرچه آثار وجودش به جهانیان می‌رسد. | ||
#هرچند خورشید در پس ابر برای مدّتی پنهان می‌گردد، اما نور روشنی‌بخش خود را از جهانیان دریغ نمی‌کند و باز هم از پس ابر زمین و آسمان را روشن می‌کند، امام {{ع}} نیز هرچند که در پس پرده غیبت قرار دارد، اما نور [[ولایت]] آن حضرت بر همه عالمیان پرتوافکن است، چه این که اگر نور آن امام نباشد، بنابر [[روایات]] [[معصومین]] {{عم}} زمین و اهل آن از بین می‌روند و اوست که امان اهل زمین است. البته حضرت در توقیع خود به اسحاق بن یعقوب می‌نویسد: "... و اما چگونگی انتفاعی که مردم در غیبت از من می‌برند، همچون انتفاع از خورشید است هنگامی که در پشت ابرها پنهان شود..." <ref>کمال الدین، ج ۲، ص ۴۸۳؛ بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۸۰.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی | #هرچند خورشید در پس ابر برای مدّتی پنهان می‌گردد، اما نور روشنی‌بخش خود را از جهانیان دریغ نمی‌کند و باز هم از پس ابر زمین و آسمان را روشن می‌کند، امام {{ع}} نیز هرچند که در پس پرده غیبت قرار دارد، اما نور [[ولایت]] آن حضرت بر همه عالمیان پرتوافکن است، چه این که اگر نور آن امام نباشد، بنابر [[روایات]] [[معصومین]] {{عم}} زمین و اهل آن از بین می‌روند و اوست که امان اهل زمین است. البته حضرت در توقیع خود به اسحاق بن یعقوب می‌نویسد: "... و اما چگونگی انتفاعی که مردم در غیبت از من می‌برند، همچون انتفاع از خورشید است هنگامی که در پشت ابرها پنهان شود..." <ref>کمال الدین، ج ۲، ص ۴۸۳؛ بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۸۰.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۳۰۷.</ref>. | ||
== پرسش‌های وابسته == | == پرسش‌های وابسته == | ||