پرش به محتوا

تالی کتاب الله: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '><ref>مجتبی تونه‌ای، [[موعودنامه' به '><ref>تونه‌ای، مجتبی، [[موعودنامه'
جز (جایگزینی متن - '{{عربی|اندازه=100%|' به '{{عربی|')
جز (جایگزینی متن - '><ref>مجتبی تونه‌ای، [[موعودنامه' به '><ref>تونه‌ای، مجتبی، [[موعودنامه')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۱۱: خط ۱۱:
==مقدمه==
==مقدمه==
*به‌معنای تلاوت‌گر آیات [[وحی]] و از القاب [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} است. در زیارت [[آل یاسین]] آمده است: {{عربی|"السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا تَالِيَ كِتَابِ اللَّهِ وَ تَرْجُمَانَهُ"}}؛ [[امام باقر]] {{ع}} فرمود: "هنگامی که [[حضرت قائم]] {{ع}} بپا خیزد، خیمه‌هایی نصب می‌شود، برای کسانی که قرآن را به همان‌گونه که خداوند آن را نازل فرموده، به مردم بیاموزند"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۹.</ref>.
*به‌معنای تلاوت‌گر آیات [[وحی]] و از القاب [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} است. در زیارت [[آل یاسین]] آمده است: {{عربی|"السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا تَالِيَ كِتَابِ اللَّهِ وَ تَرْجُمَانَهُ"}}؛ [[امام باقر]] {{ع}} فرمود: "هنگامی که [[حضرت قائم]] {{ع}} بپا خیزد، خیمه‌هایی نصب می‌شود، برای کسانی که قرآن را به همان‌گونه که خداوند آن را نازل فرموده، به مردم بیاموزند"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۹.</ref>.
*[[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} تلاوت‌گر راستین [[قرآن کریم]] است. محدّث گران‌قدر حاج میرزا حسین نوری به نقل از عالم صالح، میرزا [[حسین لاهیجی رشتی]]، از ملاّ [[زین العابدین سلماسی]] آورده که فرمود: روزی [[سید بحرالعلوم]] وارد حرم مطهّر [[امیر المؤمنین]] {{ع}} در نجف شد و این بیت را زمزمه کرد: چه خوش است صوت قرآن، ز تو دلربا شنیدن ... به رخت نظاره کردن، سخن خدا شنیدن. از سبب خواندن آن پرسیدم، فرمود: هنگامی که وارد حرم شدم، [[امام مهدی|حضرت حجّت]] {{ع}} را دیدم بالای سر با صدای بلند تلاوت قرآن می‌فرمود. چون صدای آن بزرگوار را شنیدم، این بیت را خواندم. چون وارد حرم شدم، قرائت را ترک نمودند و از حرم بیرون رفتند<ref>جنّة المأوی، حکایت ۵۴؛ نجم الثاقب، حکایت ۷۹.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۲۱۶.</ref>.
*[[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} تلاوت‌گر راستین [[قرآن کریم]] است. محدّث گران‌قدر حاج میرزا حسین نوری به نقل از عالم صالح، میرزا [[حسین لاهیجی رشتی]]، از ملاّ [[زین العابدین سلماسی]] آورده که فرمود: روزی [[سید بحرالعلوم]] وارد حرم مطهّر [[امیر المؤمنین]] {{ع}} در نجف شد و این بیت را زمزمه کرد: چه خوش است صوت قرآن، ز تو دلربا شنیدن ... به رخت نظاره کردن، سخن خدا شنیدن. از سبب خواندن آن پرسیدم، فرمود: هنگامی که وارد حرم شدم، [[امام مهدی|حضرت حجّت]] {{ع}} را دیدم بالای سر با صدای بلند تلاوت قرآن می‌فرمود. چون صدای آن بزرگوار را شنیدم، این بیت را خواندم. چون وارد حرم شدم، قرائت را ترک نمودند و از حرم بیرون رفتند<ref>جنّة المأوی، حکایت ۵۴؛ نجم الثاقب، حکایت ۷۹.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۲۱۶.</ref>.


== پرسش‌های وابسته ==
== پرسش‌های وابسته ==
۲۱۸٬۶۶۰

ویرایش