نیمه شعبان: تفاوت میان نسخه‌ها

==مقدمه==

*نیمه شعبان اگرچه شرافتش را وامدار مولود خجسته‌‏ای است که در این روز زمین را با قدوم خویش متبرک ساخته است، در تقویم عبادی اهل [[ایمان]]، نیز از جایگاه و مرتبه والایی برخوردار است. در روایاتی که از طریق [[شیعه]] و [[اهل سنت]] نقل شده<ref>  ر. ک: متقی هندی، کنز العمال، ج ۳، ص ۴۶۴، ح ۷۴۵۰، ۷۴۵۱، ۷۴۶۱؛ تفسیر القرطبی، ج ۱۲، ص ۱۶۷ و </ref>، فضیلت‏‌های بسیاری برای عبادت و راز و نیاز در شب و روز خجسته نیمه شعبان برشمرده شده است.

*از [[امام صادق]]{{ع}} روایت شده است که پدر بزرگوارش- در پاسخ کسی که از فضیلت شب نیمه شعبان پرسیده بود- فرمود: "این شب، برترین شب‏ها پس از شب قدر است. خداوند سبحانه و تعالی در این شب، فضلش را بر بندگان جاری می‏‌سازد و از منت خویش، گناهان آنان را می‌‏بخشد. پس بکوشید در این شب به خداوند سبحانه و تعالی نزدیک شوید.

همانا این شب، شبی است که خداوند سبحانه و تعالی به وجود خود سوگند خورده است که در آن، درخواست کننده‌‏ای را- تا آن‏گاه که درخواست گناه نداشته باشد- از درگاه خود نراند. این شب، شبی است که خداوند سبحانه و تعالی آن را برای ما خاندان قرار داده است؛ همچنان‏که شب قدر را برای [[پیامبر]]{{صل}} قرار داده است؛ پس بر دعا و ثنای خداوند تعالی بکوشید، که هرکس در این شب صد بار او را تسبیح گوید، و صد بار حمد الهی را بر زبان جاری سازد و صد بار زبان به تکبیر گشاید و صد بار بگوید: {{عربی|" لَا إِلَهَ‏ إِلَّا اللَّهُ‏ "}}، خداوند سبحانه و تعالی از سر فضل و احسانی که بر بندگان دارد، همه گناهان او را بیامرزد و درخواست‌‏های دنیایی و آخرتی او را برآورده سازد؛ چه درخواست‌‏هایی که بر خداوند سبحانه و تعالی اظهار کرده و چه درخواست‏هایی که‏ اظهار نکرده و خداوند سبحانه و تعالی با علم خود بر آن‏ها آگاه است"<ref>  محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۹۴، ص ۸۵، ح ۵؛ همچنین ر. ک: سیوطی، الدر المنثور، ج ۶، ص ۲۷</ref>.