یأجوج و مأجوج: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*در دو سوره [[قرآن مجید]]، از یأجوج و مأجوج سخن به میان آمده است؛ یکی در آیات ۹۲ تا ۹۸ سوره کهف و دیگر در آیه ۹۶ سوره انبیاء. آیات [[قرآن]] به روشنی گواهی می‌دهد که این دو نام، متعلق به دو قبیله وحشی خونخوار بوده است که مزاحمت شدیدی برای ساکنان اطراف مرکز سکونت خود داشتند. در | *در دو سوره [[قرآن مجید]]، از [[یأجوج و مأجوج]] سخن به میان آمده است؛ یکی در [[آیات]] ۹۲ تا ۹۸ [[سوره کهف]] و دیگر در [[آیه]] ۹۶ سوره [[انبیاء]]. [[آیات]] [[قرآن]] به روشنی گواهی می‌دهد که این دو نام، متعلق به دو قبیله وحشی خونخوار بوده است که مزاحمت شدیدی برای ساکنان اطراف مرکز سکونت خود داشتند. در [[تورات]]، در کتاب حزقیل "فصل ۳۸ و ۳۹" و در کتاب رؤیای [[یوحنا]] "فصل ۲۰" از آن‌ها به گوگ و مأگوگ یاد شده است که معرّب آن [[یأجوج و مأجوج]] است. به گفته [[صاحب]] [[المیزان]]، از مجموع گفته‌های [[تورات]] استفاده می‌شود که مأجوج یا [[یأجوج و مأجوج]]، گروه یا گروه‌های بزرگی بودند که در دوردست‌ترین نقطه شمال آسیا زندگی می‌کردند. آنان مردمی جنگجو و غارتگر بودند<ref>علامه طباطبایی، المیزان، ج ۱۳، ص ۴۱۱.</ref>. | ||
*دلیلهای فراوانی از تاریخ در دست است که در منطقه شمال شرقی | *دلیلهای فراوانی از [[تاریخ]] در دست است که در منطقه شمال شرقی [[زمین]]، در نواحی مغولستان در زمانهای گذشته، گویی چشمه جوشانی از [[انسان]] وجود داشته است. | ||
*مردم این منطقه به سرعت زادوولد می‌کردند و پس از کثرت و فزونی به سمت شرق، یا جنوب سرازیر میشدند و همچون سیل روانی این سرزمینها را زیر پوشش خود قرار میدادند، و به تدریج در آنجا ساکن میگشتند. | *[[مردم]] این منطقه به سرعت زادوولد می‌کردند و پس از کثرت و فزونی به سمت شرق، یا جنوب سرازیر میشدند و همچون سیل روانی این سرزمینها را زیر پوشش خود قرار میدادند، و به تدریج در آنجا ساکن میگشتند. | ||
*به نظر میرسد یأجوج و مأجوج از همین قبایل وحشی بوده‌اند که مردم قفقاز، هنگام سفر کورش به آن منطقه، تقاضا کردند از آنان جلوگیری کند. او نیز به کشیدن سدّ معروف ذو القرنین اقدام کرد<ref> ناصر مکارم شیرازی و دیگران، تفسیر نمونه، ج ۱۲، ص ۵۵۱- ۵۵۲</ref>. | *به نظر میرسد [[یأجوج و مأجوج]] از همین قبایل وحشی بوده‌اند که [[مردم]] قفقاز، هنگام سفر کورش به آن منطقه، تقاضا کردند از آنان جلوگیری کند. او نیز به کشیدن سدّ معروف [[ذو القرنین]] [[اقدام]] کرد<ref> ناصر مکارم شیرازی و دیگران، تفسیر نمونه، ج ۱۲، ص ۵۵۱- ۵۵۲</ref>. | ||
*امّا ارتباط اینها با مهدویت از روایاتی به دست میآید که آن‌ها را یکی از [[اشراط الساعه]] دانسته است<ref> شیخ صدوق، الخصال، ج ۲، ص ۴۳۱، ۴۴۶، ۴۴۹؛ همچنین ر.ک: سیوطی، الدرالمنثور، ج ۳، ص ۵۹، ج ۴، ص ۲۵</ref>. | *امّا ارتباط اینها با [[مهدویت]] از روایاتی به دست میآید که آن‌ها را یکی از [[اشراط الساعه]] دانسته است<ref> شیخ صدوق، الخصال، ج ۲، ص ۴۳۱، ۴۴۶، ۴۴۹؛ همچنین ر.ک: سیوطی، الدرالمنثور، ج ۳، ص ۵۹، ج ۴، ص ۲۵</ref>. | ||
*البته برخی درباره حقیقت وجودی آن‌ها، خواستهاند با استفاده از | *البته برخی درباره [[حقیقت]] وجودی آن‌ها، خواستهاند با استفاده از [[روایات]]، در [[انسان]] بودن آن‌ها [[تردید]] کنند!<ref> ر. ک: محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۱۲، ص ۱۸۷</ref>. | ||
*در روایاتی چند پراکنده شدن یأجوج و مأجوج بر روی | *در روایاتی چند پراکنده شدن [[یأجوج و مأجوج]] بر روی [[زمین]]، در کنار [[خروج دجال]] و [[نزول]] [[حضرت عیسی]]{{ع}} ذکر شده است<ref> [[پیامبر اکرم]]{{صل}}:{{عربی|" لَا تَقُومُ السَّاعَةُ حَتَّى تَكُونَ عَشْرُ آيَاتٍ الدَّجَّالُ وَ الدُّخَانُ وَ طُلُوعُ الشَّمْسِ مِنْ مَغْرِبِهَا وَ دَابَّةُ الْأَرْضِ وَ يَأْجُوجُ وَ مَأْجُوجُ وَ ثَلَاثَةُ خُسُوفٍ خَسْفٌ بِالْمَشْرِقِ وَ خَسْفٌ بِالْمَغْرِبِ وَ خَسْفٌ بِجَزِيرَةِ الْعَرَبِ وَ نَارٌ تَخْرُجُ مِنْ قَعْرِ عَدَنٍ تَسُوقُ النَّاسَ إِلَى الْمَحْشَر "}}، محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۶، ص ۳۰۳؛ حسن بن ابی الحسن دیلمی، ارشاد القلوب، ج ۱، ص ۶۶</ref>؛ بنابراین میتوان این احتمال را مطرح کرد که این رخداد در [[عصر ظهور]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} یا در [[آستانه قیامت]]، رخ خواهد داد<ref>ر.ک: شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۳۹۹</ref>. | ||
*ممکن است گفته شود: مقصود از یأجوج و | *ممکن است گفته شود: مقصود از [[یأجوج و مأجوج]]، افراد شرور با ویژگی خاص نیست؛ بلکه می‌تواند این [[حقیقت]] در هر گروهی باشد که در [[آخر الزمان]] مقابل [[حق]] می‌ایستند و [[اقدام]] به شرارت می‌کنند<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص: ۴۹۱ -۴۹۲.</ref>. | ||
==خروج یأجوج و مأجوج در موعودنامه== | ==خروج یأجوج و مأجوج در موعودنامه== | ||
*در برخی [[روایات]]، از نشانه‌های [[ظهور]] دانسته شده<ref>منتخب الاثر، ص ۴۶۱؛ سنن ابن ماجه، ج ۲، ص ۱۳۵۳؛ کنز العمال، ج ۱۴، ص ۳۳۸.</ref>، که با دقت در آن‌ها روشن می‌شود که ارتباطی با مسأله ظهور ندارند، بلکه بیشتر آن‌ها، ناظر به برپایی [[قیامت]] هستند. مواردی هم که در قرآن از خروج یأجوج و مأجوج یاد شده<ref>سوره کهف، ۹۴؛ سوره انبیاء، ۹۶.</ref>، هیچ دلالتی بر این قضیه ندارد<ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۲۹۶.</ref>. | *در برخی [[روایات]]، از نشانه‌های [[ظهور]] دانسته شده<ref>منتخب الاثر، ص ۴۶۱؛ سنن ابن ماجه، ج ۲، ص ۱۳۵۳؛ کنز العمال، ج ۱۴، ص ۳۳۸.</ref>، که با دقت در آن‌ها روشن می‌شود که ارتباطی با مسأله [[ظهور]] ندارند، بلکه بیشتر آن‌ها، ناظر به برپایی [[قیامت]] هستند. مواردی هم که در [[قرآن]] از [[خروج یأجوج و مأجوج]] یاد شده<ref>سوره کهف، ۹۴؛ سوره انبیاء، ۹۶.</ref>، هیچ دلالتی بر این قضیه ندارد<ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۲۹۶.</ref>. | ||
==یأجوج و مأجوج در موعودنامه== | ==یأجوج و مأجوج در موعودنامه== | ||
*دو امت وسیع که به گفته بیشتر | *دو [[امت]] وسیع که به گفته بیشتر [[دانشمندان]]، از نسل [[آدم]] و [[حوا]] و به نقلی از نسل آدمند، ولی مادرشان [[حوا]] نبوده و می‌گویند آنان به یافث بن [[نوح]] منتهی می‌شوند و زجاج گفته آن‌ها تیره‌ای از ترک‌اند<ref>معارف و معاریف، ج ۱۰، ص ۵۷۱.</ref>. [[پیامبر]] {{صل}}، [[خروج یأجوج و مأجوج]] را [[نشانه‌های قیامت]] برشمرده است<ref>بحار الانوار، ج ۶، ص ۳۰۳.</ref>. | ||
*در قرآن کریم از یأجوج و مأجوج در سوره‌های کهف (آیات ۹۲ تا ۹۸) و انبیاء (آیه ۹۶) سخن به میان آمده است. در تورات در کتاب حزقیل (فصل ۳۸ و ۳۹) و در کتاب رؤیای یوحنا (فصل ۲۰) از آن‌ها به‌عنوان "گوگ" و "مأگوگ" یاد شده است که معرب آن یأجوج و مأجوج است. آیات قرآن کریم گواهی می‌دهد که این دو نام، متعلق به دو قبیله وحشی خونخوار بوده است که مزاحمت شدیدی برای ساکنان اطراف مرکز سکونت خود داشتند. علامه در تفسیر المیزان از مجموع گفته‌های تورات استفاده می‌کند که یأجوج و مأجوج گروه یا گروه‌های بزرگی بودند که در دوردست‌ترین نقطه شمال آسیا زندگی می‌کردند. آنان مردمی جنگجو و غارتگر بودند<ref>المیزان، علامه طباطبایی، ج ۱۳، ص ۴۱۱.</ref>. برخی معتقدند: این دو کلمه عبری است؛ ولی در اصل از زبان یونانی به عبری منتقل شده است و در زبان یونانی "گاگ" و "ماگاگ" تلفظ می‌شده که در سایر لغات اروپایی نیز به همین صورت انتقال یافته است. برخی نیز گفته‌اند: آن‌ها از قبایل وحشی نواحی مغولستان بوده‌اند که مردم قفقاز به هنگام سفر کورش به آن منطقه، تقاضای جلوگیری از آن‌ها را کردند و او نیز اقدام به کشیدن سد معروف [[ذو القرنین]] نمود<ref>تفسیر نمونه، ج ۱۲، ص ۵۵۱.</ref>. | *در [[قرآن کریم]] از [[یأجوج و مأجوج]] در سوره‌های کهف ([[آیات]] ۹۲ تا ۹۸) و [[انبیاء]] ([[آیه]] ۹۶) سخن به میان آمده است. در [[تورات]] در کتاب حزقیل (فصل ۳۸ و ۳۹) و در کتاب رؤیای [[یوحنا]] (فصل ۲۰) از آن‌ها به‌عنوان "گوگ" و "مأگوگ" یاد شده است که معرب آن [[یأجوج و مأجوج]] است. [[آیات قرآن کریم]] گواهی می‌دهد که این دو نام، متعلق به دو قبیله وحشی خونخوار بوده است که مزاحمت شدیدی برای ساکنان اطراف مرکز سکونت خود داشتند. [[علامه]] در [[تفسیر]] [[المیزان]] از مجموع گفته‌های [[تورات]] استفاده می‌کند که [[یأجوج و مأجوج]] گروه یا گروه‌های بزرگی بودند که در دوردست‌ترین نقطه شمال آسیا زندگی می‌کردند. آنان مردمی جنگجو و غارتگر بودند<ref>المیزان، علامه طباطبایی، ج ۱۳، ص ۴۱۱.</ref>. برخی معتقدند: این دو کلمه عبری است؛ ولی در اصل از زبان یونانی به عبری منتقل شده است و در زبان یونانی "گاگ" و "ماگاگ" تلفظ می‌شده که در سایر لغات اروپایی نیز به همین صورت انتقال یافته است. برخی نیز گفته‌اند: آن‌ها از قبایل وحشی نواحی مغولستان بوده‌اند که [[مردم]] قفقاز به هنگام سفر کورش به آن منطقه، تقاضای جلوگیری از آن‌ها را کردند و او نیز [[اقدام]] به کشیدن سد معروف [[ذو القرنین]] نمود<ref>تفسیر نمونه، ج ۱۲، ص ۵۵۱.</ref>. | ||
*در روایاتی چند پراکنده شدن یأجوج و | *در روایاتی چند پراکنده شدن [[یأجوج و مأجوج]]، بر روی [[زمین]]، در کنار [[خروج]] [[دجال]] و [[نزول]] [[حضرت عیسی]] {{ع}} ذکر شده است<ref>ارشاد القلوب، ج ۱، ص ۶۶.</ref>. نیز ممکن است گفته شود: مقصود از پراکنده شدن [[یأجوج و مأجوج]]، افراد شرور با ویژگی خاص نیست، بلکه می‌تواند این [[حقیقت]] در هرگروهی باشد که در مقابل [[حق]] در [[آخر الزمان]] می‌ایستند و [[اقدام]] به شرارت می‌کنند<ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۷۸۲.</ref>. | ||
== پرسش‌های وابسته == | == پرسش‌های وابسته == | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
[[رده:یأجوج و مأجوج]] | [[رده:یأجوج و مأجوج]] | ||
[[رده:مدخل موعودنامه]] | [[رده:مدخل موعودنامه]] | ||
[[رده:اتمام لینک داخلی]] | |||