نشانه‌های آخرالزمان چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

:::::*«از نشانه‌های [[آخر الزمان]]، نخستین نشانه صاعقه‌ها، سپس باد زرد آمده است<ref>روزگار رهایی، ج ۲، ص ۸۲۵.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۱۵۴.</ref>.

:::::*«در اخبار [[آخر الزمان]] آمده است: وقتی فاسق مردمان بر آن‌ها حکومت کند، اشرار از ترس شرارت‌شان، مورد احترام قرار می‌گیرند و غنا و موسیقی علنی می‌گردد... در چنین زمانی منتظر باد سرخ باشید<ref>تحف العقول، ص ۳۱؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۵۹ و ۲۶۳.</ref>. [[پیامبر اکرم]] {{صل}} فرمود: هنگامی که [[سنت]] را ترک کنید، بدعت ظاهر می‌شود، در چنین زمانی منتظر باد سرخ، خسف، مسخ و غلبه دشمن باشید<ref>بشارة الاسلام، ص ۲۲.</ref>. شاید منظور از باد سرخ، طوفان‌های همراه با گرد و غبار و رعب‌آور باشد»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۱۵۵.</ref>.

:::::*«وزیدن باد سیاه از نشانه‌های [[آخر الزمان]] ذکر شده است. در حدیثی آمده است: باد سیاه اول صبح برمی‌خیزد و آن‌گاه زلزله‌ای روی می‌دهد و قسمت اعظم بغداد زیر آوار می‌ماند<ref>محجّة البیضاء، ج ۴، ص ۳۴۳؛ الزام الناصب، ص ۱۸۵؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۰.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۱۵۵.</ref>.

:::::*«"[[بواسیر]]"، نوعی بیماری است که در مقعد یا بینی پدید می‌آید<ref>معارف و معاریف، ج ۳، ص ۲۸۱.</ref>. فزونی این بیماری از نشانه‌های قیامت است<ref>بحار الانوار، ج ۶۲، ص ۶۶.</ref>. درباره نشانه‌های [[آخر الزمان]] نیز آمده است که بواسیر، مرگ ناگهانی و جُذام فراوان می‌شود<ref>ارشاد مفید، ص ۳۳۸؛ اعلام الوری، ص ۴۲۸.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۱۷۸.</ref>.

:::::*«"جذام" نوعی بیماری پوستی است. فراوانی این بیماری از نشانه‌های [[آخر الزمان]] است<ref>ارشاد مفید، ص ۳۳۸؛ اعلام الوری، ص ۴۲۸.</ref>. حمیری ضمن نامه‌ای از [[حضرت حجت]] {{ع}} پرسید: آیا پیس و جذامی و فلج، شهادتشان در محاکم قبول است‌؟ حضرت مرقوم داشت: اگر این بیماری‌ها در این‌ها حادث و عارضی و نو پدید باشد، شهادتشان مقبول، و اگر مادرزادی باشد، خیر"<ref>بحار الانوار، ج ۱۰۴، ص ۳۱۵.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۲۴۳.</ref>.

:::::*«در حدیث مفصلی از حضرت [[رسول اکرم]] {{صل}} درباره پیشگویی از اوضاع [[آخر الزمان]] نقل شده و مورد خطاب حضرت در آن‌جا، جناب [[سلمان فارسی]] است، امده که: ای سلمان! در آن زمان، توانگران امتّم به هدف تفریح و خوش‌گذرانی، و طبقه متوسط‍‌ به منظور تجارت، و فقرا برای خودنمایی حجّ‌ می‌کنند<ref>بحار الانوار، ج ۶، ص ۳۰۵.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۲۷۰.</ref>.

:::::*«"دین‌فروشی" یکی از علائم [[آخر الزمان]] این است که مردم از دین خارج می‌شوند. روزی [[امام حسین]] {{ع}} نزد [[امیر مؤمنان]] {{ع}} آمد. گروهی در گرداگرد حضرت {{ع}} نشسته بودند. ایشان به آنان فرمود: "حسین پیشوای شماست. [[رسول خدا]] او را سید و سرور نامیده است. از نسل او مردی ظهور خواهد کرد که در اخلاق و چهره، شبیه من است. او دنیا را پر از عدل و داد می‌کند، چنان‌که پر از ستم و جور شده است". سؤال شد: این قیام در چه زمانی خواهد بود؟ فرمود: "افسوس! هنگامی که از دین خارج شوید"<ref>ملاحم ابن طاووس، ص ۱۴۴.</ref>. همچنین پیامبر گرامی اسلامی درباره اهمیت دین‌داری در [[آخر الزمان]] فرموده است: "... گروهی دین خود را به بهای ناچیز و متاع اندک می‌فروشند. کسی که در آن روز به دین خود چنگ زده و پای‌بند است، همانند کسی است که گلوله‌ای از آتش را در دست گرفته یا بوته‌ای از خار را در دست می‌فشرد"<ref>مسند احمد، ج ۲، ص ۳۹۰.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۳۴۰.</ref>.

:::::*«"ذو السویقتین" [[امام علی|امیر مؤمنان علی]] {{ع}} یکی از نشانه‌های [[آخر الزمان]] را ویران کردن کعبه می‌داند و می‌فرماید: گویی با چشم خود می‌بینم که مردی از حبشه، بسیار نیرومند و شجاع کلنگی به دست گرفته، خانه کعبه را ویران می‌کند و سنگ‌های آن را یکایک دور می‌اندازد<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۱۸.</ref>. بر طبق روایات، این مرد حبشی چابک و چالاک، ذوالسّویقتین نام دارد<ref>صحیح مسلم، ج ۸، ص ۱۸۳؛ روزگار رهایی، ج ۲، ص ۹۱۳.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۳۴۱.</ref>.

:::::*«"ربا" در اخبار [[آخر الزمان]] آمده است: در آن زمان ربا شایع می‌شود<ref>بشارة الاسلام، ص ۲۶.</ref>. زمانی پیش می‌آید که احدی یافت نمی‌شود جز این‌که به ربا آلوده می‌گردد، اگر مستقیماً هم ربا نخورد، گرد ربا به او می‌رسد<ref>نهج الفصاحه، ج ۲، ص ۵۰۰.</ref>. هیچ قومی نیست که ربا در میان آن‌ها شایع شود، جز این‌که دچار غفلت و بی‌خبری می‌شوند<ref>نهج الفصاحه، ج ۲، ص ۵۷۷؛ الزام الناصب، ص ۱۸۲.</ref>. در آن زمان ربا را به نام دادوستد، حلال می‌پندارند<ref>روزگار رهایی، ج ۲، ص ۷۰۷.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۳۴۸.</ref>.

:::::#بدن انسانی به وضوح در قرص خورشید دیده می‌شود که با صدای رسا بانگ بر می‌آورد: هان ای مردم! خداوند فلانی، پسر فلانی... (سلسله نسب [[امام مهدی|حضرت قائم]]{{ع}} را تا [[حضرت علی]] {{ع}} می‌رساند) را برانگیخت<ref>غیبة طوسی، ص ۲۶۸؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۸۹؛ منتخب الاثر، ص ۴۲۲.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۴۵۰.</ref>.