عصایب چه کسانی هستند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

| نمایه وابسته     =  

| مدخل اصلی         = [[مهدویت]]

| موضوعات وابسته    =  

| پاسخ‌دهنده        =[[سید جعفر موسوی‌نسب]]

| پاسخ‌دهندگان      =  

::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[سید جعفر موسوی‌نسب]]'''، در کتاب ''«[[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]»'' در این‌باره گفته است:

::::::«طبق برخی [[روایات]] [[عصایب]] از [[یاران]] حضرت [[امام مهدی|ولی عصر]] {{ع}} می‌باشند که در [[عراق]] هستند و همزمان با [[ظهور]] حضرت خود را به [[مکه]] می‌رسانند و با [[امام مهدی|حضرت مهدی]] [[بیعت]] می‌کنند<ref>مجالس السنة، جزء ۵، ص ۶۹۹، بحار، ج ۵۹، ص ۳۴۷.</ref>.

::::::با توجه به [[عصایب]] که جمع عصبه است و به معنای جوان‌مردان رشید و نیرومند نتیجه گرفته می‌شود که [[یاران]] حضرت متصف به چنین وصفی می‌باشند»<ref>[[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ج۲، ص۱۱۶.</ref>.

:::::*«طبق برخی [[روایات]] [[عصایب]] از [[یاران]] حضرت [[امام مهدی|ولی عصر]] {{ع}} می‌باشند که در [[عراق]] هستند و همزمان با [[ظهور]] حضرت خود را به [[مکه]] می‌رسانند و با [[امام مهدی|حضرت مهدی]] [[بیعت]] می‌کنند<ref>مجالس السنة، جزء ۵، ص ۶۹۹، بحار، ج ۵۹، ص ۳۴۷.</ref>.

::::::با توجه به [[عصایب]] که جمع عصبه است و به معنای جوان‌مردان رشید و نیرومند نتیجه گرفته می‌شود که [[یاران]] حضرت متصف به چنین وصفی می‌باشند»<ref>[[حبیب‌الله طاهری|طاهری، حبیب‌الله]]، [[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]، ص: ۲۳۹.</ref>.

::::::«طبق بعضی از [[روایات]]، اینها [[یاران]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} در [[عراق]] هستند که هنگام [[ظهور]] آن حضرت خود را به [[مکه]] می‌رسانند و با او [[بیعت]] می‌کنند<ref>المجالس السنیه، ج ۵ ص ۶۹۹؛ در مورد وفاداری مردم کوفه (که شامل نجف نیز خواهد شد) روایات دیگری نیز رسیده، از جمله اینکه پنجاه هزار نفر از دلیران مردم کوفه مدافع خاص امام [[قائم]] {{ع}} در برابر دشمن هستند؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۶. و اینکه مقر [[حکومت]] جهانی [[حضرت مهدی]] {{ع}} کوفه است. نیز حاکی است که مردم کوفه در پشتیبانی آن حضرت جدی و شجاع هستند؛ اثبات الهداة، ج ۷، ص ۴۹. [[امام باقر]]{{ع}} ضمن روایتی فرمود: «خوشبخت‌ترین مردم نسبت به [[امام]] [[قائم]] {{ع}} مردم [[کوفه]] هستند»؛ اثبات الهداة، ج ۷، ص ۱۶۹.</ref>. با توجه به معنی "[[عصائب]]" که جمع "عصبه" به معنی جوانمردان رشید و نیرومند است، به دست می‌آوریم که [[یاران مهدی]]{{ع}} باید چنین باشند. ناگفته نماند که در بعضی از [[روایات]]، [[یاران]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} با عنوان "[[اخیار]]" خوانده شده‌اند<ref>اثبات الهداة، ج ۷، ص ۳۸.</ref>»<ref>[[ محمد محمدی اشتهاردی|محمدی اشتهاردی، محمد]]، [[حضرت مهدی فروغ تابان ولایت (کتاب)|حضرت مهدی فروغ تابان ولایت]]، ص ۱۵۱.</ref>.

::::::«[[عصائب]] جمع "عصابه" به معنای گروهی بین ده تا [[چهل]] نفر است. گفته شده است "عصابه" گروهی از زاهدان و وارست‌گانند<ref>ابن منظور، لسان العرب، ج ۹، ص ۲۳۳؛ مجمع البحرین، ج ۲، ص ۱۲۳</ref>. طبق برخی [[روایات]]، آنان [[یاران]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ از [[عراق]] هستند<ref>صنعانی، المصنف، ح ۲۰۷۶۹؛ ابن ابی شیبه، کتاب المصنف، ح ۱۹۰۷۰</ref>، که [[هنگام ظهور]] آن حضرت، خود را به [[مکه]] می‌‏رسانند و با او [[بیعت]] می‌‏کنند<ref>  محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ح ۵۱، ص ۸۸؛ شیخ مفید، الاختصاص، ص ۲۰۸؛ طبری، دلائل الامامه، ص ۲۴۸؛ اربلی، کشف الغمة، ج ۲، ص ۴۷۹</ref>.  [[پیامبر]]{{صل}} فرمود: " ... و گروه‌‏هایی از [[عراق]] بیرون می‌‏آیند که [[راهبان]] شب و شیران روز هستند، دل‏هایشان چون فولاد سخت است؛ میان [[رکن و مقام]] با او [[بیعت]] می‌‏کنند .... "<ref> {{عربی|" وَ عَصَائِبُ‏ الْعِرَاقِ‏ رُهْبَانٌ‏ بِاللَّيْلِ‏ لُيُوثٌ‏ بِالنَّهَارِ كَأَنَ‏ قُلُوبَهُمْ‏ زُبَرُ الْحَدِيدِ فُيَبَايِعُونَهُ‏ بَيْنَ‏ الرُّكْنِ‏ وَ الْمَقَامِ‏ ‏ ‏‏‏‏‏‏"}}، الاختصاص، ص ۲۰۸</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص:۳۰۸.</ref>.

 

[[رده:(اا): پرسش‌هایی با ۱ پاسخ]]

[[رده:(اا): پرسش‌های مهدویت با ۱ پاسخ]]