پرش به محتوا

جابر بن عبدالله انصاری: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۹
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{خرد}} {{امامت}} ==مقدمه== *جابر عبدالله انصاری در نوجوانی به اسلام گرایید و ه...» ایجاد کرد)
 
خط ۶: خط ۶:
*جابر مورد تأیید و [[احترام]] علمای [[شیعه]] است. وی از [[اصحاب]] [[امامان شیعه]] از زمان [[امام علی]] {{ع}} بوده است. جابر نخستین [[زائر]] [[قبر امام حسین]] {{ع}} است که در سنین کهولت و در کمال [[ناتوانی]] جسمی و نابینایی از [[مدینه]] بار سفر بست و خود را به مزار [[امام حسین]] {{ع}} رساند. او در زمان [[امامت]] [[امام سجاد]] {{ع}} درگذشت. بنابراین [[امام باقر]] {{ع}} را در دوران نوجوانی [[زیارت]] کرده بود. وی بنابر [[وصیت]] [[پیامبر اکرم]]، [[سلام]] ایشان را به [[امام محمد باقر]] {{ع}}، به‌عنوان شکافنده [[علوم]]، رساند و [[امام باقر]] {{ع}} دست‌نوشته او را از [[مصحف فاطمه]] {{س}} درخواست کردند.
*جابر مورد تأیید و [[احترام]] علمای [[شیعه]] است. وی از [[اصحاب]] [[امامان شیعه]] از زمان [[امام علی]] {{ع}} بوده است. جابر نخستین [[زائر]] [[قبر امام حسین]] {{ع}} است که در سنین کهولت و در کمال [[ناتوانی]] جسمی و نابینایی از [[مدینه]] بار سفر بست و خود را به مزار [[امام حسین]] {{ع}} رساند. او در زمان [[امامت]] [[امام سجاد]] {{ع}} درگذشت. بنابراین [[امام باقر]] {{ع}} را در دوران نوجوانی [[زیارت]] کرده بود. وی بنابر [[وصیت]] [[پیامبر اکرم]]، [[سلام]] ایشان را به [[امام محمد باقر]] {{ع}}، به‌عنوان شکافنده [[علوم]]، رساند و [[امام باقر]] {{ع}} دست‌نوشته او را از [[مصحف فاطمه]] {{س}} درخواست کردند.
*نام جابر در شمار نخستین بیعت‌کنندگان با [[امام علی]] {{ع}} ثبت شده است. حقانیّت [[امام علی]] {{ع}} بر جابر امری مسلم بوده است. وی در [[واقعه غدیر]] حضور داشت و در شرایطی که [[خلفا]] از [[نقل]] [[حدیث غدیر]] اکراه داشتند، به هر سرزمینی که می‌رسید به [[نقل]] [[حدیث غدیر]] می‌پرداخت. [[نقل]] است که او در کوچه‌های [[مدینه]] قدم می‌زد و فریاد برمی‌آورد که: "[[علی]] [[بهترین]] انسان‌هاست و هر که منکر شود [[کافر]] شده است"<ref>{{عربی|عَلِيُّ خَيْرُ الْبَشَرِ وَ مَنْ أَبَى فَقَدْ كَفَرَ }}</ref> .
*نام جابر در شمار نخستین بیعت‌کنندگان با [[امام علی]] {{ع}} ثبت شده است. حقانیّت [[امام علی]] {{ع}} بر جابر امری مسلم بوده است. وی در [[واقعه غدیر]] حضور داشت و در شرایطی که [[خلفا]] از [[نقل]] [[حدیث غدیر]] اکراه داشتند، به هر سرزمینی که می‌رسید به [[نقل]] [[حدیث غدیر]] می‌پرداخت. [[نقل]] است که او در کوچه‌های [[مدینه]] قدم می‌زد و فریاد برمی‌آورد که: "[[علی]] [[بهترین]] انسان‌هاست و هر که منکر شود [[کافر]] شده است"<ref>{{عربی|عَلِيُّ خَيْرُ الْبَشَرِ وَ مَنْ أَبَى فَقَدْ كَفَرَ }}</ref> .
*جابر [[راوی]] بسیاری از [[احادیث]] معروف [[شیعه]] است، از جمله: [[حدیث غدیر]]، [[حدیث ثقلین]]، [[حدیث]] أنا [[مدینة العلم]]، [[حدیث منزلت]]، [[حدیث]] ردالشمس. هم‌چنین وی [[راوی]] احادیثی مانند [[حدیث لوح]] بود که در آن [[پیامبر]]، [[امامان]] پس از خود را نام می‌برد. [[امام علی]] {{ع}} در [[نهج البلاغه]] خطاب به جابر می‌فرماید: ای جابر، [[دین]] و [[دنیا]] بر چهار پایه [[استوار]] است: [[دانایی]] که [[دانش]] خود را به‌کار گیرد، [[نادانی]] که از آموختن سر باز نزند، بخشنده‌ای که از [[بخشش]] [[بخل]] نورزد و ناداری که [[آخرت]] خویش به [[دنیا]] نفروشد. پس آن‌گاه که [[دانا]]، [[دانش]] خود را ناچیز انگارد، [[نادان]] هم از آموختن سر باز زند و آن‌گاه که ثروتمند از [[احسان]] و [[انفاق]] [[بخل]] ورزد، نادار نیز [[آخرت]] خویش به [[دنیا]] فروشد. ای جابر، آن‌که [[نعمت‌های الهی]] بر او زیاد شود نیازهای [[مردم]] بدو گسترش یابد. پس آن‌که به خاطر [[خدا]] انجام [[وظیفه]] کند، ثروتش بیمه شود و آن‌که دست رد به سینه فقیران زند، در معرض زوال و فنا قرار گیرد<ref>نهج البلاغه، حکمت ۳۶۴</ref>»<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]؛ ج۱، ص 231- 232.</ref>.
*جابر [[راوی]] بسیاری از [[احادیث]] معروف [[شیعه]] است، از جمله: [[حدیث غدیر]]، [[حدیث ثقلین]]، [[حدیث]] أنا [[مدینة العلم]]، [[حدیث منزلت]]، [[حدیث ردالشمس]]. هم‌چنین وی [[راوی]] احادیثی مانند [[حدیث لوح]] بود که در آن [[پیامبر]]، [[امامان]] پس از خود را نام می‌برد. [[امام علی]] {{ع}} در [[نهج البلاغه]] خطاب به جابر می‌فرماید: ای جابر، [[دین]] و [[دنیا]] بر چهار پایه [[استوار]] است: [[دانایی]] که [[دانش]] خود را به‌کار گیرد، [[نادانی]] که از آموختن سر باز نزند، بخشنده‌ای که از [[بخشش]] [[بخل]] نورزد و ناداری که [[آخرت]] خویش به [[دنیا]] نفروشد. پس آن‌گاه که [[دانا]]، [[دانش]] خود را ناچیز انگارد، [[نادان]] هم از آموختن سر باز زند و آن‌گاه که ثروتمند از [[احسان]] و [[انفاق]] [[بخل]] ورزد، نادار نیز [[آخرت]] خویش به [[دنیا]] فروشد. ای جابر، آن‌که [[نعمت‌های الهی]] بر او زیاد شود نیازهای [[مردم]] بدو گسترش یابد. پس آن‌که به خاطر [[خدا]] انجام [[وظیفه]] کند، ثروتش بیمه شود و آن‌که دست رد به سینه فقیران زند، در معرض زوال و فنا قرار گیرد<ref>نهج البلاغه، حکمت ۳۶۴</ref>»<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]؛ ج۱، ص 231- 232.</ref>.


== پرسش‌های وابسته ==
== پرسش‌های وابسته ==
۲۱۸٬۲۲۷

ویرایش