حضرت آدم: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - '|دانشنامه نهج البلاغه]]؛' به '|دانشنامه نهج البلاغه]]،'
جز (جایگزینی متن - '، ص:' به '، ص') |
جز (جایگزینی متن - '|دانشنامه نهج البلاغه]]؛' به '|دانشنامه نهج البلاغه]]،') |
||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
*[[خداوند متعال]] [[خاک]] [[آدم]] {{ع}} را از مکانهای مختلف با خصوصیات متفاوت و متضاد برگزید تا طبیعت او طبیعتی معتدل و میانه باشد. سپس از [[روح]] خود در آن دمید و او را [[جان]] داد. دمیدن [[روح]] الهی در ضمیر [[آدم]] ویژگیهایی را در او به وجود آورد که لازمه رشد و تعالی [[فرزندان آدم]] شد. [[امام]] {{ع}} در این باره میفرماید: "(وجود) ذهنی که در کارها به جولانش درآورد و اندیشهای که با آن در امور [[تصرف]] کند و عضوهایی که مانند ابزارها به کارشان گیرد و نیروی شناختی که میان [[حق]] و [[باطل]] فرق نهد و طعمها و بوها و رنگها و چیزها را دریابد. معجونی سرشته از رنگهای گوناگون؛ برخی همانند یکدیگر و برخی مخالف و ضد یکدیگر، چون گرمی و سردی، تری و خشکی و [[اندوه]] و شادمانی<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱</ref>. | *[[خداوند متعال]] [[خاک]] [[آدم]] {{ع}} را از مکانهای مختلف با خصوصیات متفاوت و متضاد برگزید تا طبیعت او طبیعتی معتدل و میانه باشد. سپس از [[روح]] خود در آن دمید و او را [[جان]] داد. دمیدن [[روح]] الهی در ضمیر [[آدم]] ویژگیهایی را در او به وجود آورد که لازمه رشد و تعالی [[فرزندان آدم]] شد. [[امام]] {{ع}} در این باره میفرماید: "(وجود) ذهنی که در کارها به جولانش درآورد و اندیشهای که با آن در امور [[تصرف]] کند و عضوهایی که مانند ابزارها به کارشان گیرد و نیروی شناختی که میان [[حق]] و [[باطل]] فرق نهد و طعمها و بوها و رنگها و چیزها را دریابد. معجونی سرشته از رنگهای گوناگون؛ برخی همانند یکدیگر و برخی مخالف و ضد یکدیگر، چون گرمی و سردی، تری و خشکی و [[اندوه]] و شادمانی<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱</ref>. | ||
*[[خداوند]] [[آدم]] {{ع}} و فرزندانش را [[جانشینان]] خود در [[زمین]] قرار داد و [[فرشتگان]] را بهدلیل عهدی که با او بسته بودند، امر کرد تا بر [[آدم]] [[سجده]] کنند و او را گرامی بدارند: "[[خداوند]] از [[فرشتگان]] خواست تا [[امانت]] بهجای آورند و به وصیّت او وفا کنند و در برابر [[آدم]] به [[سجده]] درآیند و [[کرامت]] و [[برتری]] او را به [[جان]] پذیرا شوند؛ و چنین فرمود:بر [[آدم]] [[سجده]] برید"<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱</ref>. | *[[خداوند]] [[آدم]] {{ع}} و فرزندانش را [[جانشینان]] خود در [[زمین]] قرار داد و [[فرشتگان]] را بهدلیل عهدی که با او بسته بودند، امر کرد تا بر [[آدم]] [[سجده]] کنند و او را گرامی بدارند: "[[خداوند]] از [[فرشتگان]] خواست تا [[امانت]] بهجای آورند و به وصیّت او وفا کنند و در برابر [[آدم]] به [[سجده]] درآیند و [[کرامت]] و [[برتری]] او را به [[جان]] پذیرا شوند؛ و چنین فرمود:بر [[آدم]] [[سجده]] برید"<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱</ref>. | ||
*[[سجده]] [[فرشتگان]] به معنای عبادتِ [[آدم]] {{ع}} نبود، زیرا که تنها [[خداوند]] [[شایسته]] [[عبادت]] و [[پرستش]] است، بلکه [[خداوند]] بدینوسیله بر [[کرامت]] و [[عظمت]] [[انسان]] تأکید میورزد. همانگونه که در پاسخ سؤال [[فرشتگان]] به چرایی [[آفرینش]] [[آدم]] به آنها میگوید: من میدانم آنچه را شما نمیدانید"<ref>سوره بقره، آیه:۳۰.</ref><ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]] | *[[سجده]] [[فرشتگان]] به معنای عبادتِ [[آدم]] {{ع}} نبود، زیرا که تنها [[خداوند]] [[شایسته]] [[عبادت]] و [[پرستش]] است، بلکه [[خداوند]] بدینوسیله بر [[کرامت]] و [[عظمت]] [[انسان]] تأکید میورزد. همانگونه که در پاسخ سؤال [[فرشتگان]] به چرایی [[آفرینش]] [[آدم]] به آنها میگوید: من میدانم آنچه را شما نمیدانید"<ref>سوره بقره، آیه:۳۰.</ref><ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 44- 45.</ref>. | ||
==[[دین حضرت آدم]]{{ع}}== | ==[[دین حضرت آدم]]{{ع}}== |