مهدی (لقب): تفاوت میان نسخه‌ها

*و اما واژه مهدی، اسم مصدر [[هدایت]] است و به معنی کسی است که به وسیله [[خدا]] [[هدایت]] شده باشد، و به همین معنی، برخی از [[پیامبران]] و بزرگان را بدون آن‌که [[مهدی موعود]] و [[منتظر]] پندارند، مهدی خوانده‌اند. [[حسان بن ثابت]] در قصیده خود، واژه مهدی را برای [[پیامبر]] {{صل}} به کار برده است. این واژه در حدیثی از [[پیامبر]] {{صل}} به همین معنی درباره [[حضرت امیر]] {{ع}} به کار رفته است<ref>آخرین امید، داود الهامی، ص ۲۰۷.</ref>. [[سنی‌ها]] اغلب، آن را برای [[چهار خلیفه]] بعد از [[پیامبر]] {{صل}} که آنان را "[[خلفاء]] الراشدون المهدیون" می‌گویند، به کار می‌برند<ref>سنن ابن ماجه، ج ۱، ص ۱۶.</ref>. [[شیعیان]] [[کوفه]]، عنوان مهدی را در مفهوم راه‌یافته و هدایت‌شده آن، درباره [[امام سجاد]] {{ع}} به کار برده‌اند.

*به این معنی، همه [[امامان]] عنوان مهدی داشته‌اند، با این مفهوم که وظیفه‌شان [[هدایت مردم]] به سوی [[دین]] [[خداوند]] بوده است {{عربی|"و كلّنا نهدي الی دين الله"}} به همین جهت در کتب مربوط‍‌ به [[زیارات]]، تمام [[امامان]] {{عربی|"الْأَئِمَّةُ الرَّاشِدُونَ الْمَهْدِيُّونَ"}} اطلاق شده است<ref>من لا یحضره الفقیه، ج ۲، ص ۳۷۱؛ التهذیب طوسی، ج ۶، ص ۱۱۴.</ref>. در روایتی از [[امام حسین]] {{ع}} [[نقل]] شده است که فرمود: "ما [[دوازده مهدی]] داریم، اول آن‌ها [[امیر المؤمنین]] {{ع}} و آخر آن‌ها نهمین [[فرزند من]] است..."<ref>بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۱۳۲.</ref>. ولی واژه مهدی در مفهوم نجات‌بخش آن، عنوان خاص [[امام دوازدهم]] [[شیعه]] است که در [[آخر الزمان]] [[ظهور]] می‌کند و در اصطلاح [[شرع]]، اطلاق مهدی به این مفهوم، به هیچ‌کس جز [[امام غائب]] صحیح نیست و حتی اطلاق آن به سایر [[امامان]] نیز درست نمی‌باشد<ref>آخرین امید، داود الهامی، ص ۲۱۰.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۷۱۳.</ref>.

== پرسش‌های وابسته ==

{{پرسمان القاب امام مهدی}}

* [[پرونده:134491.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مهدویت''']].

* [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']].

==پانویس==

[[رده:مدخل موعودنامه]]

[[رده:اتمام لینک داخلی]]