امام مهدی چند غیبت داشته‌اند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
امام مهدی چند غیبت داشته‌اند؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۵ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۵:۳۳
، ۵ سپتامبر ۲۰۱۹جایگزینی متن - ')| ' به ')|'
جز (جایگزینی متن - 'آقای دکتر شفیعی سروستانی؛}}' به 'آقای دکتر شفیعی سروستانی (پژوهشگر معارف مهدویت)؛}}') |
جز (جایگزینی متن - ')| ' به ')|') |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
::::::«[[غایب]] شدن [[امام مهدی]]{{ع}} از نظرها به دو مرحله تقسیم می‌شود: مرحله کوتاه مدت ([[غیبت صغرا]]) و مرحلۀ دراز مدت ([[غیبت کبرا]]). | ::::::«[[غایب]] شدن [[امام مهدی]]{{ع}} از نظرها به دو مرحله تقسیم می‌شود: مرحله کوتاه مدت ([[غیبت صغرا]]) و مرحلۀ دراز مدت ([[غیبت کبرا]]). | ||
::::::[[غیبت صغرا]] نزدیک به هفتاد سال به طول انجامید بعضی [[غیبت]] را از هنگام ولادت می‌دانند؛ چرا که در آن دوران هم [[امام مهدی]]{{ع}} حضور آنچنانی نداشت. در این دوران [[امام مهدی]]{{ع}} به واسطۀ [[نایبان خاص]] خود، یعنی [[عثمان بن سعید]]، [[محمد بن عثمان بن سعید]]، [[حسین بن روح نوبختی]]، و [[علی بن محمد سمری]] با [[شیعیان]] ارتباط داشته و به مسائل و مشکلات [[شیعیان]] رسیدگی می‌کرد و بدین‌سان [[شیعیان]] [[آمادگی]] ورود به عصر [[غیبت کبرا]] را یافتند. | ::::::[[غیبت صغرا]] نزدیک به هفتاد سال به طول انجامید بعضی [[غیبت]] را از هنگام ولادت می‌دانند؛ چرا که در آن دوران هم [[امام مهدی]]{{ع}} حضور آنچنانی نداشت. در این دوران [[امام مهدی]]{{ع}} به واسطۀ [[نایبان خاص]] خود، یعنی [[عثمان بن سعید]]، [[محمد بن عثمان بن سعید]]، [[حسین بن روح نوبختی]]، و [[علی بن محمد سمری]] با [[شیعیان]] ارتباط داشته و به مسائل و مشکلات [[شیعیان]] رسیدگی می‌کرد و بدین‌سان [[شیعیان]] [[آمادگی]] ورود به عصر [[غیبت کبرا]] را یافتند. | ||
::::::پس از مرحلۀ [[غیبت صغرا]]، از سال ۳۲۹ [[غیبت کبرای]] [[حضرت]] آغاز گردید. که ارتباط [[امام]] با [[مردم]] در همین حد نیز قطع شد و [[مردم]] مواظف بودند، در امور خود به [[نایبان عام]] آن [[حضرت]] ([[فقیهان]] جامع شرایط) [[رجوع]] کنند. این مقطع زمانی، میدان بزرگ‌ترین آزمایش‌های [[انسان‌ها]] و [[غربال]] [[مؤمنان]] بوده و [[مردم]] نیز در این دروان افزون بر [[تکالیف]] شرعی، تکالیفی دارند که مهم‌ترین آنها [[انتظار فرج]] است<ref>یادداشت‌های ج۹، ص۳۹۵.</ref>. آن‌گاه که [[مشیت]] الهی با [[ظهور]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} تحقق گیرد، [[امام]] از پس پردۀ [[غیبت]] به در خواهد آمد»<ref>[[چلچراغ حکمت ج۱۰ (کتاب)| چلچراغ حکمت ج۱۰]]، ص۳۳، ۳۴.</ref>. | ::::::پس از مرحلۀ [[غیبت صغرا]]، از سال ۳۲۹ [[غیبت کبرای]] [[حضرت]] آغاز گردید. که ارتباط [[امام]] با [[مردم]] در همین حد نیز قطع شد و [[مردم]] مواظف بودند، در امور خود به [[نایبان عام]] آن [[حضرت]] ([[فقیهان]] جامع شرایط) [[رجوع]] کنند. این مقطع زمانی، میدان بزرگ‌ترین آزمایش‌های [[انسان‌ها]] و [[غربال]] [[مؤمنان]] بوده و [[مردم]] نیز در این دروان افزون بر [[تکالیف]] شرعی، تکالیفی دارند که مهم‌ترین آنها [[انتظار فرج]] است<ref>یادداشت‌های ج۹، ص۳۹۵.</ref>. آن‌گاه که [[مشیت]] الهی با [[ظهور]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} تحقق گیرد، [[امام]] از پس پردۀ [[غیبت]] به در خواهد آمد»<ref>[[چلچراغ حکمت ج۱۰ (کتاب)|چلچراغ حکمت ج۱۰]]، ص۳۳، ۳۴.</ref>. | ||
{{پایان جمع شدن}} | {{پایان جمع شدن}} | ||